
Afgelopen zondag was zo’n beetje vader-dochter dag. We zijn die dag veel samen op weg geweest. Na de middag gingen we samen even langs bij mijn moeder in haar woonzorgcenter.
Ze was niet op haar kamer te vinden. Ze was met haar rolstoel in de eetzaal. Ik zag onmiddellijk dat er iets niet klopte. Ze zag er vermoeid uit. Het haar ging plat op haar hoofd in plaats van golvend zoals steeds. Gelukkig herkende ze ons direct. Ik merkte dat ze haar trui achterstevoren aan had. We gingen met haar naar haar kamer en zorgden dat ze de trui juist aan had. Nadien gingen we naar het cafetaria. Ik een koffie, Eva een thee en moeder zoals steeds een ijsje. Het ijsje ging niet zonder morsen. Verder zei ze zowat geen woord.
Tenslotte trokken we naar haar kamer. Daar stond een stukje taart haar op te wachten. Hoe ze het deed weet ik niet, maar de taart kwam integraal op haar kleren terecht. Eva haalde er een verpleegster bij. Hopelijk is dit maar tijdelijk en knapt ze weer wat op.
Fijne dag.
Ouderdom komt met gebreken en dat is voor de jongeren vaak erg confronterend….
Misschien gebrek aan personeel waarom het haar niet in orde was en de trui verkeerd aan, en moest het allemaal vlugvlug gaan en was je mama daardoor misschien wat van slag
Hopelijk voelt ze zich niet ziek want als ze het niet meer kunnen verwoorden is dat ook lastig
Moeilijk toch om je moeder zo te zien. En de leeftijd helpt niet echt om vooruit te gaan. We herkennen het hier…..
Een vader-dochter dag is ook fijn, goed voor de band met elkaar.
Je moeder herkent jullie en dat is toch het mooiste van de dag. Hans
@ De fout in de krant stond in het kader: “De Amersfoortse winkels kunnen vrijwel zeker 365 dagen per week open gaan.”
Dat is wel erg veel dagen in een week. ๐
Misschien is er iets gebeurd waardoor ze zo’n dipje heeft. Ook dingen van buiten haarzelf kunnen invloed op haar hebben.
Love As Always
Dimario
Hopelijk is het maar een kort dipje en gaat het snel weer beter….!
Het moet moeilijk zijn je moeder zo te zien. Hopelijk is het tijdelijk.
Het zou me niet verbazen mocht de medicatie er iets mee te maken hebben. Dat stel ik helaas vaak vast wanneer ik mijn schoonvader bezoek in het woonzorgcentrum. Mijn grootste angst is dat hij pijn heeft maar de woorden niet vindt om het te zeggen
Ja als je erbij uitkomt is het confronterend.
Hopelijk was het gewoon haar dag niet en volgende x beter.
Al kan je steeds wat verwachten…groetjes
Ach, wat jammer voor haar, ze kan er niets aan doen. Je moet de buien van terugval accepteren maar dat valt niet mee hรจ.
Hopen maar op beterschap
Aum Shanti
Acht gut, wat triest en jammer Suske, het is inderdaad te hopen, dat het snel weer wat beter gaat hoor.
Ook onze dagen zijn niet altijd zoals we willen. Iets maakte haar overstuur maar dat konden jullie niet achterhalen. Volgende keer hopelijk beter
Spijtig genoeg kan ze ook niet vertellen wat ter juist dwars zat.
Het goede nieuws is dat ze jullie direct herkende. Jammer dat ze verder geen goede dag had, hopelijk is ze vandaag alweer wat fitter.
prettig is anders Suske
hopelijk komt dit snel in orde
prettige dag
Misschien wel slecht geslapen? je weet het niet, want ze weet het zelf ook niet meer.. en dat is het jammere.
Morsen gebeurd bij iedereen al wel is. Misschien was het een vermoeiende dag geweest.
Niet zo fijn om je mama zo te zien… hopelijk gaat het bij een volgend bezoek beter.
Dat klinkt niet zo fijn, maar wel goed dat ze jullie herkende. Ik heb met je moeder te doen.
Oeps, dat is minder. Hopelijk is het maar een dipje…
Dat was dus een mindere dag voor je moeder. Inderdaad hopen dat dat een eenmalige gebeurtenis was en dat ze inmiddels weer is opgeknapt.
Het lijkt me vreselijk om te moeten aanzien. Hopelijk gaat het volgende keer als je haar bezoekt weer wat beter.
laten we hopen dat ze snel weer wat op knapt