De dingen des levens !

Deze middag hadden we zware bewolking en regen. Gelukkig tot op heden geen erge onweersbui met stormschade als gevolg. De geplande activiteit van de tijdsbesteding van Eva is jammer genoeg in het water gevallen. Er stond een wandeling met honden uit het dierenasiel gepland, maar die is afgelast omwille van het mogelijke hevige onweer.

Ook heb ik mijn bedenkingen gemaakt over mijn deelname aan “maai mei niet”. Ik kijk regelmatig even rond in de tuin maar heb tot op heden geen enkele bij gespot. Wel bromvliegen en aanverwanten, maar een wesp of bij zat er niet in. Of ik ga wachten met maaiten tot eind deze maand of begin juni ? Ik betwijfel het.

Het was al een tijdje dat het zadel van mijn fiets slijtage begon te tonen. Een hoesje er op hielp maar een beetje. Dan maar even richting fietsenmaker voor een nieuwe.

Terwijl de fietsenhersteller bezig was een nieuw zadel te monteren viel mijn oog op een bank vol fietstassen. Ik besloot het huidige ook maar te vervangen door een dubbel stel met meer inhoud. Zo kan ik vlot boodschappen doen zonder auto.

Ik ben heel tevreden met het resultaat en een pluim voor de service. De fietsenhersteller had me vorig jaar reeds goed geholpen en dat deed hij dus weer.

Groetjes en fijne dag verder.

🙂

Deze voormiddag kwam er een medewerkster van de bouwmaatschappij langs om het huis waar mijn moeder tot voor kort woonde te inspecteren. Afspraak gemaakt wie wat zal doen. Ik heb het adres van een firma waarmee de bouwmaatschappij samenwerkt om de rest van de grote stukken die ik niet kwijt kan op te halen en indien gewenst het huis volledig te poetsen. Eventuele kosten moeten de bouwmaatschappij maar verrekenen als ze de borg terugbetalen die mijn ouders destijds dienden te betalen.

In de namiddag reed ik richting containerpark met allerlei kleine spullen van mijn moeder die niet meer geschikt waren voor de kringwinkel. Onlangs hadden Greet en ik die spullen gesorteerd zodat het nu niet veel moeite koste om ze in de juiste container te deponeren. Een parkwachter vond het super dat we er zoveel werk aan besteed hadden. Nog enkele ronden naar het containerpark en we kunnen weer ademhalen in onze garage die momenteel eerder een opslagplaats lijkt.

Groetjes.

🙂

Toen in deze morgen zo rond 8u30 met Eva naar haar tijdsbesteding vertrok was de lucht ten westen van de stad inktzwart terwijl aan de oostkant de zon scheen. Het zag er naar uit dat er onweer op komst was. Net nadat Eva het gebouw binnen was gingen de sluizen hierboven open. Bakken water vielen er naar beneden.

Gelukkig was de bui even vlug over als dat ze gekomen was. Het water stroomde over de straten toen ik terug huiswaarts reed. Of de natuur hiervan deugd gehad heeft weet ik niet. Het meeste regenwater zal in het riool terechtgekomen zijn. Voor de rest van de week voorspellen ze geen regen, maar wel warme temperaturen.

Groetjes.

🙂

Zondagnamiddag was Eva samen met nog enkele mensen van Opstap in het cultureel centrum De Spil. Onlangs hadden ze besloten om naar een voorstelling van het Ensor Strijkkwartet te gaan. Jan Decleir bracht er in een intieme sfeer verhalen van de gebroeders Grimm met tussendoor het eerder genoemde strijkkwartet met werk van Beethoven.

Dit alles duurde 90 minuten. Eva vond het laaste half uur een beetje teveel voor haar concentratie. Toch was ze blij er naartoe geweest te zijn.

Verder verliep deze zondag hier heel rustig.

Groetjes.

🙂

Plastic Bertrand brak in 1977 door met de hit Ça plane pour moi (Nederlands: Ik ben in hoger sferen). Na deze hit had hij in 1979 nog een klein hitje met Tout petit la planète. Ongeveer acht jaar later nam hij deel aan het Eurovisiesongfestival uitkomende voor Luxemburg met het liedje Amour amour. Hij eindigde op de op een na laatste plaats. In 1988 had Plastic Bertrand nog een kleine hit met Slave to the beat.

IIn 2006 won de zanger een rechtszaak die tegen hem was aangespannen door Lou Deprijck, de producer van Ça plane pour moi. Deprijck probeerde middels deze rechtszaak de rechten op dit nummer te verwerven en beweerde dat Plastic Bertrand het nummer niet zelf had gezongen. Jouret won de rechtszaak omdat het zijn handtekening was onder het contract. Als gevolg van deze uitspraak werden experts aangesteld in een hoger beroep. Deze kwamen in juli 2010 op basis van de stem van de zanger tot de conclusie dat Deprijck het lied gezongen moet hebben.

Volgende zondag de alweer laatste aflevering van deze franse “chansons”.

Salut !

🙂

Gisteren een brief gekregen van de maatschappij waaraan mijn moeder haar huis huurde met de bevestiging dat de huur opgezegd is mits inachtneming van de opzegtermijn die start op 1 juni en eindigt 30 juni. Ook enkele opmerkingen waaraan ze zich in die periode moet aan houden maar gezien ze opgenomen is in het rusthuis zal daar niet veel van in huis komen. Kortom : die maatschappij moet haar plan maar trekken. Ik zorg dat alles verloopt zoals het moet en dat is het dan wel.

Ook heb ik samen met Grote Muis boodschappen gedaan. Op de terugweg wou ze even halt houden bij het huis van een oude bekende die ik hier Exvan noem. Gezien de staat van het huis en wat ik weet heb ik maar wijselijk besloten in de auto te wachten tot ze terugkwam. Hij is niet goed bezig en daar blijf ik buiten.

Vlakbij het huis van de Muizen grazen deze schapen. Ik heb ze even gedag gezegd en kreeg een hoop geblaat terug.

Groetjes.

🙂