De dingen des levens !

Deze woensdag was ik vrij. Ik heb nog wat verlofdagen van 2019 op te nemen en met eindejaar dat langzaam maar zeker naderbij komt neem ik er alvast nu en dan ene van. Zoals vandaag dus. Deze voormiddag fietste ik naar mijn peut voor een gesprek. Achteraf reed ik naar mijn kapper. Jammer genoeg was deze uitzonderlijk gesloten. Dan maar wat verder waar er enkele “buitenlandse” te vinden zijn. De eerste de beste waar niemand zat te wachten binnen en even later met fris hoofd terug naar buiten. De turkse, arabische (en ik weet niet van waar nog) kapperszaken rijzen als paddenstoelen uit de grond hier in de stad. Je zou haar tekort komen om ze allemaal te bezoeken.

Ook lijkt er geen einde te komen aan de pittazaken. Geen idee hoe die zo verder kunnen zonder elkaar dood te concureren. Moest ik dag in dag uit in een pittazaak gaan eten, ik mag thuisblijven van het werk met maag en darmproblemen. Zoveel zijn er tegenwoordig.

Groetjes.

🙂

Na een vrije dag ben ik vandaag weer op het stationsplein verschenen. Niet dat dit zo belangrijk is voor de wereldpers. Wat me opviel was onder andere dit huisje of hutje en materiaal dat nog in zijn/haar verpakking stond te wachten.

Men is met andere woorden druk bezig op het stationsplein met de voorbereidingen voor de komende eindejaarsfeesten. Of ze de Grote Markt ook al aan het inpalmen zijn heb ik nog niet kunnen vaststellen. Hoe dan ook wordt het stationsplein ook betrokken bij de afsluit van 2019.

En zeggen dat de Sint nog niet gekomen is. Die komt pas over enkele weken.

Groetjes.

🙂

Gisteren hoorden we een klagend geluid in onze tuin. Annabel rook onraad en ging naar de keuken om door de glazen achterdeur naar buiten te kijken. Ze zag meteen een indringer. Waar die kat vandaan kwam wist Annabel niet te zeggen. Kesha, het harige poesje van de buurvrouw was nergens te bekennen. Die zou die vreemdeling hardhandig aanpakken. Annabel rende van het ene venster naar het andere. Je weet maar nooit met zo’n indringer. Deze morgen waakte ze aan het venster nabij de PC. Wantrouwig was ze in ieder geval. Toen ik even omkeek zag ik het tafereeltje op de foto.

Het huis en het personeel bewaken kan vermoeiend zijn.

Groetjes.

🙂

Een groep die begin jaren 60 van de vorige eeuw startte als R&B band en na enkele wijzigingen in de bezetting overstapte op symphonische rock. Ze zijn vooral bekend geraakt door “nights in white satin”. Er volgden nog vele andere hits. Hun hoogdagen beleefden ze tussen 1966 en 1972.

Uit een verzamel CD die ik van deze band heb kies ik nu voor “The story in your eyes”.

Met deze muziek zetten we de nieuwe werkweek in.

Groetjes.

🙂

Een paar uurtjes later hadden de mannen het opgelost.
Volgende week nieuwe toiletpot boven installeren.
Kunnen we weer !

Groetjes.

🙂

De voorkant van die gebouw op het stationsplein staat er nog steeds. Hoe het er langs achteren aan toegaat kan ik nog niet zien. Ik heb zelfs de indruk dat de werken stil liggen.

Zodra ik nieuws heb of verandering zie wat betreft deze bouwwerken post ik dit hier.

Groetjes.

🙂

Daar we gisteren het over Krottegem hadden kunnen we vandaag daar nog even blijven. Niet ver van de slapende vrouw is er nog een muurschildering ofte mural te zien. Een afbeelding van de te vroeg overleden Roeselaarse renner Jean Pierre Monseré. Hij werd wereldkampioen in 1970.

In 1971 kwam er bruusk een einde aan zijn leven tijdens de Grote Jaarmarktprijs in Retie. De even achterop fietsende Monseré kwam op de weg van Lille naar Gierle met zo’n 45 km/u frontaal in botsing met een auto die bij de graskant wachtte tot alle renners voorbijgereden zouden zijn.  Hij overleed ter plaatse volgens de medische diagnose aan een nekslag; er wordt vermoed dat hij seconden voor de aanrijding had omgekeken en de auto te laat had opgemerkt

Het volledig verhaal van deze te vroeg gestorven wielrenner kan je hier lezen.

Groetjes.

🙂

Sedert begin dit jaar post ik niets meer op Flickr. Daar had ik alleen maar problemen mee nadat Flickr een nieuw paswoord vroeg en ik daardoor moeilijkheden kreeg om in te loggen op mijn account.

Komt daarbij dat ik tegenwoordig foto’s neem met mijn smartphone die de foto’s automatisch op google photo’s plaatst. Die kan ik dan gebruiken voor mijn blog.

Deze avond zat ik alle geuploade foto’s van pakweg de laatste vijf jaar te bekijken. Ter hoogte van 2014 kwam ik bovenstaande tegen. Waarschijnlijk zal ik hem lang geleden gepost hebben hier, maar gezien ik veel nieuwe contacten heb sindsdien en de oudere contacten ook niet alles kunnen onthouden van wat hier gepost is, post ik deze hier vanavond. Een muurschildering ofte mural op Krottegem.

Deze slapende vrouw viel al in de prijzen en dat kan je hier lezen.

Groetjes.

🙂