Vandaag zondag heb ik geen vrije dag. Hier is het een autoloze zondag in het centrum. Auto thuislaten dus. Wel ben ik opgeroepen om samen met nog een collega te helpen met alles in goede banen te leiden. Wat precies we moeten doen zal ons deze middag uitgelegd worden. Onze ervaring tijdens de markt op dinsdag en voorheen als shoppinggids op vrijdag en zaterdag zal van pas komen.
Online zal ik dus niet zijn vandaag. Misschien wel deze avond. We zien wel. Dus van relaxen zoals Max op de foto zal er wel niet van in huis komen.
Dit is het gesproken dagblad, ik herhaal voor de zoveelste keer : het gesproken dagblad met het laatste nieuws hier en nu ! In het centrum van het dorp is een bonobo gearresteerd. Deze had de vrouw van de visboer in haar heiligdom gegrepen met zijn ene hand terwijl hij met zijn andere hand zijn wapen op haar richtte. Gelukkig hoorde de vrouw de fluit van garde Punaize dichterbij komen zodat die de onverlaat in de boeien kon slaan. Nu zit de aap opgesloten in het kolenkot van het gemeentehuis. Inspecteur juffrouw Poep heeft de opdracht gekregen om hem in het oog te houden. Met zo’n oversekst beest weet je maar nooit. En dan nu de duiven………
Het regent de laatste tijd zo hard dat de straten onder water dreigen te lopen. Gelukkig zijn de rioolputtekes groot genoeg om het water op te vangen. Boer Floris heeft zijn koeien uit…
De zomervakanties zitten er op voor 2020. Na alle ellende veroorzaakt door dat dekselse coronavirus begint het normale leven hier en daar weer opnieuw. Mondmaskers blijven grotendeels het straatbeeld kleuren ook al zijn de meeste wegwerpmaskers klinisch blauw. Sommigen helemaal wit. Van straatbeeld kleuren komt dus niet veel in huis.
Op het front lijkt alles rustig, maar dat is slechts schijn. Zo heeft Kleine Mama een vriend. Die heeft ze leren kennen tijdens haar verblijf in de psychiatrische afdeling van het ziekenhuis. Nu blijkt dat hij bij haar zijn intrek zal nemen. Dat belooft voor de toekomst.
Kleine Muis is ook weer naar school getrokken. De start van het derde jaar “bakkerij” is vlot verlopen. Ook een ander meisje uit haar klas die me als vriend beschouwt – ook al heeft ze een lief – is hoopvol aan dit schooljaar begonnen. Kunnen de respectievelijke ouders weer eens rustig aan doen…
Zondagnamiddag gaat de deurbel : De dame next door staat met een doos in haar hand. Of we de rest van haar chocoladetaart willen ? Anders moet die in de vuilnisbak en da’s toch jammer ?
Maandagnamiddag gaat de deurbel : Het is de buur van de overkant van de straat met een doos in zijn hand. Zijn neef die bakker is sluit de zaak voor een week. Of we enkele fruittaartjes willen? Buur heeft er teveel gekregen om die zelf soldaat te maken.
Dinsdagnamiddag sta ik aan de deur van de Muizen. Of ik een taart wil die Kleine Muis gebakken heeft. “Je moet haar maar laten weten of je ze lekker vond.
Ik had het al vernomen via via……je kent dat wel. Ik had dus vernomen dat een buurmeisje gisteren dinsdag ook op de markt zou staan als jobstudent om alles in goede banen te leiden.
Dat was een tijdje geleden dat ik de ondertussen jonge dame nog gezien had. Destijds heb ik haar geholpen bij het leren fietsen op straat. Ook ging ze soms met Eva en mij mee zwemmen. Geboren in 2000. Een mileniumbaby dus. Zo wordt je ook weer eens met je neus op de feiten gedrukt dat de tijd vliegt, kleintjes worden groot en ouderen……
Nadat ze haar plaats toegewezen kreeg ging ik met haar mee. Achteraf kwamen anderen me vragen of ze goed nederlands kon praten. Ze ziet er heel erg zuiders uit dus. “Ze spreekt goed nederlands” kwam een bezoeker van de markt me verzekeren. Voor zover ik weet is ze geboren en getogen in mijn stad en straat. Haar ouders ken ik ook van zien. Hoe rap mensen reageren als ze iemand met donker haar en lichtbruine huidskleur zien. Ongelooflijk.
De “dames” op de foto hebben ook diverse kleuren. Niemand die daar aanstoot aan neemt.
Of mijn buurmeisje er volgende week weer bij zal zijn is afwachten. Wel heb ik min of meer reeds een taak voor het weekend. Meer daarover later.
Vandaag even een fotoblog over het bezoek van Eva aan Nieuwpoort. Dit deed ze met de bezoekers en begeleiders van Opstap. Een initiatief van Opstap dus.
In de namiddag de boot op richting Diksmuide.
Hier zie je dan de Ijzertoren. Haar groep heeft die niet bezocht. Een andere groep die niet wou varen kreeg wel de gelegenheid tot bezoek.
De overige foto’s kan je hier bekijken. Rest me nog ter afsluiten mede te delen dat Eva een leuke dag gehad heeft.
Goeden dag, dit is het gesproken dagblad. Ik herhaal : het gesproken dagblad met het laatste nieuws van vandaag en gisteren. Volgens informanten die het kunnen weten zal Trump genomineerd worden voor de Nobelprijs voor de vrede. Een ernstige concurrent zou nonkel Juul uit het dorp kunnen zijn. Die heeft de afgelopen jaren de vrede in het dorp verzekerd met behulp van zijnen tweeloop. En dan nu……
In het dorp zijn de schoolpoorten terug open. Het nieuwe schooljaar kan van start gaan. Gedaan met les te geven via pc, postduif of rooksignalen. Meester Pilchard is er ook weer bij. Weliswaar halftijds. De ander helft van de tijd moet hij nog naar dokter Zielknyper. Gelukkig loopt hij weer in kostuum rond en zonder trechter op zijn hoofd. Dat is verleden tijd. Tijdens zijn verblijf in het ziekenhuis heeft hij een jonge dame leren kennen. Of ze knap is valt te betwijfelen…
The Guess Who is een Canadese rockband die hits scoorde als American Woman en Clap For The Wolfman. American Woman heb ik vroeger hier besproken.
In 1974 waren ze in de hitparade te vinden met “clap for the wolfman”. Een eerbetoon aan Wolfman Jack. “WIE ?” hoor ik sommigen al denken.
Robert Weston Smith (New York, 21 januari 1938 – Belvidere (North Carolina), 1 juli 1995) was een zeer bekende Amerikaanse diskjockey uit de jaren 60 en 70 van de 20e eeuw en bekend onder zijn artiestennaam Wolfman Jack. Zeer karakteristiek was zijn doorleefd en krakend klinkende stem compleet met bijna schreeuwende uitingen waarin een bepaald timbre zat die niemand hem kon evenaren.
Wereldfaam verkreeg Wolfman Jack door zijn dagelijkse Wolfman Jack Show die hij voor AFRTS opnam. De shows, die een uur duurden, werden op zogenaamde transcription platen geperst en aan Amerikaanse bases over heel de wereld verstuurd. Zodoende kreeg Wolfman Jack dus ook in Nederland bekendheid. Meer over deze personn kan je hier lezen.
En dan nu muziek. Op dit nummer kan je Wolfman Jack op de achtergrond bezig horen.
Gisteren vrijdag ging ik in de namiddag even langs de tent waar de worsten aan het drogen waren voor cunsumptie. Die waren klaar en werden verkocht Ă 5 euro per pakje. De opbrengst gaat dus zoals reeds eerder geschreven naar VZW Victor. Een organisatie die instaat voor thuisbegeleiding van autistische kinderen.
Hier nog maar een foto van deze fameuze worsten. Lekker zijn ze in ieder geval.
Terwijl ik dit schrijf is Eva bezig met een boottocht van Nieuwpoort naar Diksmuide en terug. Ze heeft me al een pak foto’s gestuurd. Die zal ik met haar doornemen en hier dan plaatsen met uitleg van Eva.
Beneden is moeder bezig met de koffie klaar te zetten. Vader zit achter zijn krant aan de ontbijttafel. “Al die zever over dat schapenvirus. Wie gelooft daar nu iets van ?” Blootvoets komt Gina naar beneden en zet zich aan tafel.
“Heeft die oelewap genoeg betaald ?” vraagt vader van achter de krant. “Je weet dat je moeder een nieuwe krultang nodig heeft daar de vorige de geest gegeven heeft ? De kortsluiting was zo hevig dat de helft van haar hoofdhaar tot tegen het plafond vloog en haar schaamhaar onder stroom kwam te zitten”. Gina gaapt zonder haar hand voor de mond te houden.Haar mond is zo wijd open dat je haar endeldarm kunt zien. “Er is genoeg geld voor een hele beautyset met inbegrip van ijzeren maagd” antwoordt ze terwijl ze haar kopje van de dag voordien vastneemt. Met al dat overwerk heeft ze geen tijd om te…
