De dingen des levens !

Yes is een progressieve rockband, in 1968 opgericht in Londen. Kenmerkend voor de muziek zijn de complexe ritmes en harmonieën, de virtuositeit van de muzikanten, de meerstemmige zang en de mystieke teksten. Sommigen zullen daarbij de hoge, ietwat engelachtige zang van Jon Anderson willen noemen en het aparte, zware basgeluid van Chris Squire. Het mystieke aspect van Yes wordt vaak geaccentueerd door de vele hoesontwerpen die kunstenaar Roger Dean voor Yes heeft gemaakt.

Door de jaren heen heeft Yes talloze bezettingen gekend. Op een zeker moment waren er zelfs twee groepen die de naam Yes voerden. Dit geschil werd uitgevochten voor de rechtbank. De rechter moest beslissen wie van de twee partijen de naam “Yes” mocht gebruiken.

Bassist Chris Squire is het enige groepslid dat op alle albums van de groep is te horen.

Na zijn overlijden in 2015 ging de groep verder zonder enig lid van bij de opstart in 1968. Steve Howe en Alan White zijn nu in het bezit van de rechten om de groepsnaam te gebruiken.

Dit was hun enige hit zover ik weet :

Fijne dag nog en tot de volgende.

Omstreeks 4 uur deze morgen werd ik uit mijn slaap gerukt door een hels lawaai. Duidelijk katten die in een discussie verwikkeld waren. Ik besloot toch maar eens een kijkje te nemen beneden. Niets te zien, behalve dat Louis bezig was alle hoeken van de living te inspecteren.

Tegen de ochtend was hij nog steeds in staat van paraatheid en zat aan de achterdeur de wacht te houden. Ik hoorde het typische gejank van Kesja, het witte harige poesje van de buurvrouw. Zij zal het geweest zijn die deze nacht probeerde binnen te komen. Ons huis is verboden terrein voor haar en dat zal Louis haar duidelijk gemaakt hebben.

Ook hebben wij moeten vaststellen dat Louis selctief tewerk gaat wat betreft wie binnen mag komen en wie niet. Voor Kesja is dit verboden terrein, maar voor een kater uit de buurt is dit geen probleem. Die mag zelfs komen eten. Zie zijn staart op de foto. Dichterbij kan ik niet. Dan maakt hij zich uit de voeten. Onlangs kwam hij de living binnen, keek even rond en ging op het gemak weer naar buiten.

Met die katten valt er altijd wel iets te beleven.

Fijne dag.

Ik begin deze blog met de laatste doch niet zo hachelijke reactie op mijn vorige blog. “Je hebt gewoon een dagtaak aan het helpen van mensen” met dank aan Frank103 die hier verder niet genoemd zal worden. Frank103 – die ondanks zijn protest hier weer genoemd wordt -heeft gelijk met die opmerking en waarschijnlijk zal ik binnenkort hiermee een centje mee bijverdienen. Binnen een week ofzo weet ik meer en jullie dus ook.

Een deel van mijn dag besteedde ik met Grote Muis die haar garagebox gisteren onder handen genomen heeft en veel spullen klaar had liggen voor de Kringwinkel. Voor Kleine Muis had ze een verrassing : DEN MAC ! 🙂

Ook riep buurman Ronny – die dus niet te verwarren is met DJ Ronny King die ondertussen reeds een jaar dood ende begraven is – mijn hulp in. Zijn auto moest voor onderhoudsbeurt naar de garagist en hij had iemand nodig die hem terug thuis kon brengen. Bij thuiskomst zochten we de lommer op met een blik fris, samen herinneringen ophalende.

Verder genieten van het weer en een stukje muziek. Jullie mogen meegenieten van dit stukje “klassiek” indien gewenst.

Nu afwachten of het voorspelde onweer hier zijn duivels zal ontbinden.

Groetjes.

🙂

Dat het warm is weten we allemaal. Oppassen met reukjes tijdens zo’n doef weertje. Mijn moeder belde dat haar vuilniszak vol is. Daar ze weinig, zeg maar geen, plaats heeft om die weg te bergen totdat die opgehaald wordt heb ik die maar opgehaald. Hoe goed ze die ook afsluit en de vuilnis eerst in een kleinere zak stopt die ze dicht, toch vond ik dat er al een luchtje in huis was.

Al deze nutteloze informatie voor mijn lezers terwijl ik gewoon schrijf wat er in me opkomt terwijl ik naar deze onzin luister.

Dat de vuilniszak van mijn moeder stonk is waar hoor. Even meer douchen of we zitten met hetzelfde geurtje opgescheept en da’s nu eenmaal heikel. Morgen woensdag zou het onweren. Dus klaar om buiten te gaan staan en de buien ons laten verfrissen.

Greetings

🙂

Deze morgen zoals afgesproken met de garagist de wagen binnen gebracht. Vorige week stelde hij vast dat enkele stukken dienen vervangen te worden. Die had hij niet in voorraad en moesten dus besteld worden. Gezien alles op afspraak is tegenwoordig noteerde we in onze agenda 15 juni 2021 om 8u15. Ik mocht wachten maar het werk zou wel enkele uren in beslag nemen. Dan maar een fiets geleend, net als de vorige keer. Het is toch mooi weer en ondertussen zie je nog eens iets waar je rustig stil bij kan staan.

De garage bevindt zich aan de andere kant van de stad. Daar groeit de industrie ook zodat veel oude gebouwen en huizen aan het verdwijnen zijn. De foto boven nam ik vlakbij de garage. Ik had daar nooit eerder op gelet tot vandaag dus.

Ook heb ik een ommeweg gemaakt zodat ik langs wegen en gebouwen reed waar ik nooit kom. Altijd leuk om nieuwe dingen in eigen stad te ontdekken of herontdekken. Studeren is leuk, maar ik zie me niet vlug inschrijven voor dit onderwijs op de foto hierboven.

Op de laatste foto zie je hoe Louis ons huis bewaakt tegen invallen van katten zoals Kesja, het grote witte harige poesje van de buurvrouw. Dat hij achteraf extra voer nodig heeft is te begrijpen.

Groetjes.

🙂

Met dat mooie weer laat ik de wagen zoveel mogelijk thuis. Genieten van dat mooie weer tijdens het boodschappen doen of even langs bij mijn moeder. Zo zie je dingen die je anders niet opmerkt. Bij voorbeeld dat de klaprozen zowat overal te zien zijn. Net een invasie en dan bedoel ik niet de eerste wereldoorlog.

Terwijl het nog fris was en leuk om buiten bezig te zijn heb ik mijn ronde gedaan op jacht naar zwerfvuil. Niet te geloven wat men zoal achterlaat.

Super dat men het gras maait (al dan niet door de mannen van Stad) maar dat men de zak van de grasmaaier en nog iets laat liggen kan ik niet goed begrijpen. Mensen zijn rare en vervuilende wezens.

Dinsdag moet de auto weer naar de garagist voor enkele wisselstukken. Die stukken moesten besleld worden zodoende. Achteraf krijg ik de rekening. Als je verneemt via de media of het gesproken dagblad dat een blogger uit Roeselare uit zijn dak gegaan is bij zijn garagist dan weet je over wie ze het hebben.

Tot de volgende.

🙂

Buggles werd in 1977 opgericht door multi-instrumentalist Trevor Horn. Na vele muzikale omzwervingen vroeg hij Geoff Downes, die hij kende uit de begeleidingsband van Tina Charles, als keyboardspeler.

Eind 1979 bracht de band haar eerste single uit Video killed the radio star. De plaat bereikte in Brittannië binnen de kortste keren de nummer 1 positie. Ook in de rest van Europa deed de band het goed.

In 1981 was het nummer Video killed the radiostar het eerste nummer dat vertoond werd op het net opgerichte MTV.

Trevor Horn was ook producer en was met Yes in de studio aan het opnemen toen Jon Anderson en Rik Wakeman het aftrapten. Horn en Downes namen hun plaats in en namen in die bezetting het album”Drama” op. Vele yesfans vonden het een echt drama en kort nadien splitte de groep om in 1983 terug te komen met Jon Anderson als Zanger en Trevor Horn als producer. “Owner of a lonely haert” werd in die hoedanigheid een grote hit voor Yes, maar daarover meer binnenkort.

Trevor Horn was in de 80’s één van de leden van “The Art of Noise” als je je die nog herinnert. Dit terzijde.

Fijne dag.

🙂