De dingen des levens !

Gisteren ben ik op jaarlijkse controle bij de tandarts geweest. “Neen nergens pijn” antwoordde ik naar waarheid. Toch even een foto genomen en wat blijkt ? Ik heb links achteraan zowel boven als beneden een gaatje. Een geluk dus dat ik geen pijn heb.

Vlug een nieuwe afspraak maken. Binnen twee weken kom ik dus terug om die gaten dicht te laten maken. Dan ben ik weer voor een tijdje op mijn gemak wat mijn tanden betreft.

Pas vandaag realiseer ik me dat ik feitelijk geluk heb met mijn tanden. 57 lentes en nog over al je tanden beschikken is niet zo vanzelfsprekend. Soms zie ik mensen die nog niet half mijn leeftijd hebben met een ruine in hun mond rondlopen. Gaten tussen de tanden waar je een varken tussen kunt jagen. Een vals gebit hoef ik (gelukkig) nog niet.

Groetjes.

🙂

Greet schrijft
nu het nog redelijk verdraaglijk is van warmte.
Ik ben  en blijf gebeten door muggen.
Zwoele nachten??
Dat kan ik wel zeggen, mijn liefde vootr Francky bestaat er in hem waarschuwen over weg te blijven van mij. Hij hoeft de insecten niet te hebben

De warmte heeft ook een gevolg voor onze dieren. Zo is den giinger liever bij mij geweest dan bij francky vanmorgen.
Niet normaal voor zijnj doen.

mvg Greet

Santana is een latin rockband die eind jaren zestig is opgericht door Carlos Santana; gitarist, naamgever en de enige constante factor in alle samenstellingen die deze band heeft gekend.

In 1966 richtte Carlos Santana samen met bassist David Brown en toetsenist Gregg Rolie de Santana Blues Band op. Hoewel de band de naam van Carlos Santana droeg (het was van de muzikantenvakbond verplicht om de band naar de muzikale leider te noemen) was het meer een collectief zonder leider. Na verloop van tijd werd de naam ingekort tot Santana. Santana kwam onder contract bij Columbia Records en bracht een titelloos debuutalbum uit met de single Evil Ways. Dit album en het optreden op Woodstock betekende de doorbraak van de band.

Van deze groep zit er een verzamelaar in mijn collectie. Uit die plaat speel ik voor U Soul Sacrifice. Zet de vensters open zodat de zonnestralen naar binnen komen en de volumeknop op 10 ! Daar gaan we :

En nu iets fris drinken.

Groetjes !

🙂

Greet schrijft
ok ik heb geschreven over mijn eigen hoofd.
Na vanmorgen ben ik niet meer bang om te schrijven als het gaat over mijn eigen dochter. Het verdriet om haar weer niet te mogen zien kan ik wel verwerken
Een psychiater die ik -verdomme-vertrouw. Ook Francky weet over wie het gaat.

Die heeft mij voor het eerst BEVESTIGD dat voor mij mijn rationele kant beter gaat dan die eeuwige gevoelenskant.
Wil iemand die ADD overnemen, absoluut. Voor Francky en onze zoon is dit een voor mij waarschijnlijk bijkomende bevestiging.

De zoon over wie ik oh wij, als ouders  alleen maar kunnen zeggen, dat hij het goed doet.

En eigenlijk alle drie  moeder, vader, zoon/broer geconfronteerd  met dochter /zus.
Wat kan je over haar zeggen??
Opgelucht dat wij niet meer met haar moeten geconfronteerd worden?
Omdat toch alleszins wij normaal functioneren in de grote boze buitenwereld en zij niet??

Verwerken is voor mij, of ons, niet altijd makkelijk, het gaat over je eigen kind.
de hitte maakt het echt niet makkelijker.

mvg
Greet

Het weekend zit er op.
Morgen kunnen we al dan niet bruin gebakken aan de nieuwe week beginnen.
Door dat zomerse weer ben ik er niet toe gekomen om achter mijn pc plaats te nemen en logjes te schrijven en te lezen.
Nu genieten van die warme temperatuur want voor je het weet is het ermee gedaan en zitten we te rillen met regenkledij aan onder een natte parasol.

Groetjes en tot later.

🙂

Deze avond reed ik na mijn sessie over “toekomstgericht denken” richting Menen met de DVD’s die hier gisteren door een gestreste koerier aan huis geleverd werden. Gelukkig was ik minder gestrest (zeg maar helemaal niet gestrestt) dan die man en kwam ik zonder blikschade of ander mankement goed aan in Menen en terug thuis.

Goed nieuws is dat onze dochter terug over een GSM mag beschikken. Tot vandaag was het bezitten en gebruik van een eigen telefoon niet toegestaan, maar nu ze aan de betere hand is mag het weer.

Dus nu hopen dat die aanvallen niet meer terugkomen en dat wij haar dan dit weekend mogen bezoeken. Ze kijkt er ook naar uit.

Ook mag ik jullie niet vergeten te bedanken voor de opbeurende woorden als reactie op mijn vorig logje.

Groetjes.

🙂