In oktober gaan we de vlaamsche toer op ! Veel onbekend volk voor de ‘ollanders onder jullie en ook onder de Vlaemsche lezers dezer blog.
Jan De Wilde (Aalst, 1 januari 1944) is een Belgische zanger, tekstschrijver, gitarist en kleinkunstmuzikant. Tot zijn bekendste liedjes behoren Een vrolijk lentelied, Joke, Hè hè, Eerste sneeuw, De fanfare van honger en dorst en Walter, ballade van een goudvis.
Wat er verder met Joke gebeurd is zullen we wel nooit te weten komen. Misschien maar best.
We zijn weer aan de laatste dag van september aangekomen. Tijd om even een terugblik te maken. In september gaan de schoolpoorten terug open, starten diverse activiteiten en vervangt de herfst de zomer. Dat ondervonden we met lage temperaturen en bakken regen.
Hieronder toon ik enkele foto’s die genomen werden in september, maar niet op de blog getoond werden.
Paddenstoelen genoeg te zien overal. Even een foto van de watertoren van Tielt. Op een zonnige dag een wandeling maken met mijn moeder.Deze uilen staan aan de ingang van het tehuis waar mijn moeder verblijft. Foto genomen tijdens fotoshoot. Dat er hier katten binnen en in de buurt vertoeven kon je reeds merken. Hier nog eens Seba.
Dit was het dus voor september. Morgen begint oktober. De maand waarin we overschakelen naar wintertijd en ons voorbereiden voor Halloween en ander leuks. Feesten waar ik niets mee heb, behalve warme chocolademelk dan.
Ons huis begint meer en meer op een restaurant voor de buurtkatten te lijken. Na Seba komt Kesha – hier gekend als het harige poesje van de buurvrouw – van zodra ze de kans ziet binnen om eten te eisen. Eva heeft een bakje met droogvoer voor haar aan de achterdeur gezet. Madam laat het haar smaken. Ondertussen ligt Seba (het zwarte katje met witte pootjes) uitgeteld in de bergplaats te slapen. Een gezellige drukte met andere woorden.
Onlangs hoorde ik het verhaal van een dame die met haar jonge kater in mei naar de dierenarts geweest was. Bij het naar buiten komen uit de praktijk liep er iets mis met de bench en nam de kater het hazenpad. De buurt van de dierenarts werd doorzocht en ook de buurt waar de dame woont werd uitgepluisd. Zonder resultaat echter. Toch bleef de dame hopen haar kater ooit terug te zien.
Onlangs hoorde ze gekrijs aan de voordeur. “Waarschijnlijk de kinderen van de buren aan de overkant” dacht de dame. Toch ging ze even kijken wat er aan de hand was. Toen ze de voordeur opende stoof de kater als de bliksem naar binnen. Fel vermagerd weliswaar maar levend en wel. Ik hoef hier niet te vermelden dat de dame dolgelukkig was. Ze kreeg vrij van haar baas om voor de kat te zorgen.
Zo zie je maar dat de wonderen de wereld niet uit zijn.
Heel lang gelden – ik spreek over de jaren 80 van de vorige eeuw – was ik regelmatig in de uitgangsbuurt van het station te vinden. 30 jaar later was die uitgangsbuurt verdwenen en het uitzicht totaal veranderd. Toch was ik er te vinden als medewerker van het fietspunt. Geen wonder dus dat ik tegenwoordig nog altijd volg wat er zich daar afspeelt. Zo las ik het volgende :
De fietsrekken aan de achterkant van het Roeselaarse station krijgen tijdelijk een andere plaats. Vanaf woensdag vind je ze naast de sportkooi en aan de fonteinen en is het de bedoeling dat alle fietsen op die locaties gestald worden. Zo kan een nieuwe, uitgebreidere fietsenstalling aangelegd worden die plaats biedt aan wel 1000 fietsen, blue-bikes en bakfietsen.
Nieuwsgierig geworden door dit te lezen ben ik even gaan kijken hoe het daar momenteel is.
Dit is dus een deel van de oude fietsenstalling die gaat plaatsmaken voor een nieuwe.Naast de sportkooi en onder de spoorweg is men druk bezig met het klaarzetten van een tijdelijke fietsenstalling.Vlak naast de fontijnen en het beeld van de “spelende kinderen” komt er een voorlopige fietsenstalling.
Zo heb ik weer iets om in de gaten te houden en jullie in de strot te rammen via deze blog.
Heel de morgen waren de hemelsluizen open. Het regende zo hard dat Seba de kater van de buren er alles voor deed om bij ons binnen te geraken. Na een stevige maaltijd nestelde hij zich in onze bergplaats om er uren te liggen slapen.
Eva had een afspraak bij Opstap om één en ander bij te praten. Achteraf zou ze even naar de wekelijkse markt trekken. Toen we er voorbij reden waren de marktkramers al aan het wegtrekken. In de gietende regen staan is al geen pretje en dan nog geen kopers. Je zou voor minder opkramen.
Terwijl ik op Eva wachtte in de auto terwijl ze op gesprek was in Opstap nam ik de foto van Roelevard. Daar zijn ze nog steeds druk bezig met de bouw van het project.
Terwijl juffrouw Roofvoghel druk bezig is in haar apotheek een oude dementerende klant die daarbij ook nog eens doof en de ogen vol staar uit te leggen dat hij een zetpil rectaal dient in te nemen en niet oraal is Prof Rattenkoph druk bezig in zijn labo. Hij vermoed een middel gevonden te hebben tegen het apenpokkenvirus waar Bonno de bonobo aan besmet geraakt is. Om ervoor te zorgen dat Bonno de rest van het dorp niet zal besmetten heeft de prof hem in een glazen kooi met airco gestoken. Die staat dus ook in het labo naast de bokaal met het stoffelijk overschot van de hertog van Alva. Een mislukt experiment waar hij later nog wel eens aan verder zal werken.
In zijn diepvriezer bewaart de prof het stoffelijk overschot van Schele Marie. De kist heeft Dolfke Leye de begrafenisondernemer die tevens chauffeur is van de schoolbus die nu…
De dagen worden korter, bakken regen vallen uit de hemelsluizen en de temperatuur gaat naar beneden. Voor deze week voorspellen ze dat die overdag kan zakken tot zo’n 12 graden. Gek dat we enkele weken terug nog zaten te puffen. We moeten er niet meer aan twijfelen dat het herfst is.
Wat wel omhoog gaat zijn de prijzen van gas en electriciteit. Overal waar ik kom is dit het onderwerp van gesprek. Ik houd mijn hart vast als de afrekening in de mailbox valt.
Herfst betekent ook verse appelen. Van mijn schoonmoeder heb ik een emmervol gekregen om er verse appelmoes van te maken. Traditioneel een werk voor mijn vrouw.
Alvast een voorspoedige week gewenst en tot de volgende.
Deze laatste zondag van de maand september sluit ik af met een vleugje Jethro Tull. Veel woorden zal ik er niet vuil aan maken of schrijven. Laat de muziek voor zich spreken.
Volgende zondag weer een aflevering van”Muziek op zondag”. Geniet van deze gezegende dag.
Het is druk in de hooizolder van boer Floris. De maandelijkse vergadering van Alicia en haar besties is aan de gang. Aanwezigen zijn naast Alicia : Nelly, Sonja, Dunja en Amber. Deze laatste heeft de plaats ingenomen van de naar een ander dorp verhuisde Brilletje. Bieke en Conny zijn er niet bij. Conny heeft een date met Prosper en gaat regelmatig bij meneer pastoor te biechte ter vergeving van haar zonden of wat dan ook. Bieke hangt met Annabel op het kerkhof rond. En als ze niet op het kerkhof rondhangt dan zit ze meestal bij het wuuf van nonkel Juul. Aan haar hebben de meiden ook niet veel meer. De vraag rijst of Bieke en Conny nog als besties beschouwd kunnen worden.
Om het gezellig te maken hebben de meiden enkele flessen vodka soldaat gemaakt en heeft Nelly een pakje sigaretten van haar broers afgetroggeld. Hun schooluniformen liggen mooi…
De dingen des levens ! 