De dingen des levens !

Onlangs heb ik in het Sterrebos een wandeling gemaakt. Daar bevindt zich het kasteel van Rumbeke. Ik heb er enkele foto’s van genomen. De tekst komt van Wikipedia.

Het kasteel van Rumbeke of Kaasterkasteel is een kasteel in Roeselare. Het is een van de oudste renaissancekastelen van België.

Volgens de legende vluchtte in 862 Boudewijn I met de IJzeren Arm, graaf van Vlaanderen, samen met Judith, dochter van keizer Karel de Kale, naar de burcht die hier toen stond. Dit leidde, na tussenkomst van de paus, tot een huwelijk in Auxerre en het ontstaan van het Graafschap Vlaanderen.

Het kasteel werd eeuwenlang bewoond door de familie de Thiennes. Rond 1538 breken zij de eerste burcht af en bouwden het eerste renaissancekasteel van Vlaanderen neer. Het kasteel werd beschadigd door de geuzen, en geteisterd tijdens de oorlogen van Lodewijk XIV van Frankrijk, de Franse Revolutie.

De kernstructuur van het waterkasteel is van voor 1535 gedateerd en werd in 1538 door Thomas de Thiennes uitgebreid met een kapel, vijf torens en een westelijke vleugel. Later werden nog een duiventoren (1609) en westelijke en oostelijke poortgebouw (1731) gebouwd. In de 18e eeuw werd het licht classicistisch verbouwd waarbij het Sterrebos werd aangelegd met het Prater van Wenen als model. De ingang werd in 1730 naar de zuidkant verhuisd. Boven de tudorboog-oosterpoort bevindt zich het wapenschild van de familie de Thiennes, die het kasteel bouwden. Rond 1780 liet men de grachten opvullen met zand.

Het kasteel werd in 1856 doorgegeven aan de familie Limburg-Stirum door het huwelijk van Asthérie de Thiennes met Graaf Dirk de Limburg Stirum. Deze familieleden werden vaak burgemeester van Rumbeke.

Tijdens de Eerste en de Tweede Wereldoorlog werd de streek bezet door de Duitsers. Het kasteel werd in die periode gebruikt als officierenkwartier. Van de Tweede Wereldoorlog zijn nog sporen terug te vinden in het kasteel: namelijk de oude parket is op bepaalde stukken beschadigd door de hakken van Duitse soldaten die tijdens het groeten hard tegen de houten vloer werden geslagen.

In 1961-65 werd het kasteel gerenoveerd met J. Viën als architect. In 1988 verkocht graaf Guillaume de Limburg Stirum het kasteel aan de NV Sterrebos die nog steeds de huidige eigenaars zijn. De restauratie van het kasteel werd afgerond in 2004.

Dit was het dus over het kasteel van Rumbeke. In een volgende blogpost bekijken we het Sterrebos. Daar heb ik nog foto’s van die ik hier wil tonen.

Fijne dag.

🙂

Dit is alweer de laatste dag van de maand mei. Tijd voor een overzicht met foto’s die ik (nog) niet gepubliceerd heb.

We beginnen met een foto die ik afgelopen zaterdag op een platen- en boekenbeurs genomen heb. Het was in open lucht en het weer viel mee.

Een foto genomen in het Sterrebos tijdens een wandeling. Het kasteel van Rumbeke is te zien. Daarover meer in een volgende blogpost.

Hotel “De Vijfwegen” vlakbij het Sterrebos. Een gerenoveerd pand dat daar ook al lang staat.

Hier zijn de bouwwerken nog steeds bezig.

Dit waren dus enkele foto’s die ik in mei genomen heb.

Tot de volgende.

🙂

Nu de lente uiteindelijk toch gekomen is kunnen we van de zon en aangename temperaturen genieten. Dat heb ik ook gedaan.

Vandaag 2de pinksterdag ofte pinkstermaandag. Traditioneel is er dan kermis op het stationsplein. Wie weet ga ik even langs deze namiddag al dan niet voor een frisse drink en vette hap.

Op Pinksteren zelf zijn we even langs geweest bij mijn moeder in het WZC. Zij wacht nog steeds op haar vader. Ze vreest dat hij in de bak zit. Voor welk delict weet ik niet. Ik heb maar gezegd dat hij waarschijnlijk bij nonkel Juul is.

Wat dit lang weekend verder nogal zal brengen zien we wel.

Groetjes.

🙂

In deze laatste aflevering van “Muziek op zondag” in mei presenteren Toyah en Robert u hun versie van “Gimme all your lovin'” van ZZTOP !!

De originele versie mag hier natuurlijk niet ontbreken :

Mei 2023 zit bijna er op ! Op naar juni 2023.

🙂

Dat had ze beter niet gezegd :

Een rebus om het weekend mee te starten :

Dat was het dan weer voor vandaag.

Groetjes en tot de volgende.

🙂

Nu en dan maak ik de buurt onveilig als “mooimaker”. Regelmatig moet het zwerfvuil eens opgeruimd worden en soms is dat veel. Zo is er hier vlakbij een tijdelijke bushalte opgetrokken. Dit omdat er een omleiding is door werkzaamheden in een straat nabij het Sterrebos.

Op zich is dit niet bepaald een onderwerp voor een blogpost, maar als je de volgende foto bekijkt begrijp je waar ik naartoe wil met dit schrijven :

Van het wachten op de bus krijgt men blijkbaar dorst. Dus blikje open, drinken en als het leeg is werp met het dan maar op de grond.

Na enkele rondjes hier in de buurt heb ik twee volle zakken. De blauwe met plastiek en metaal ofte flesjes en blikjes. De witte met het overige restafval. Medewerkers van de technische dienst van stad halen die dan op nadat ik een mailtje gestuurd heb.

We staan weer voor een – verlengd – weekend. De weergoden beloven mooi weer te bezorgen.

Groetjes en tot de volgende.

🙂

Schreef ik deze week dat ik in het midden van de nacht een mij onbekende dame huiswaarts voerde nadat ze onderuit gegaan was na feesten ter gelegenheid van een eerste communie. Op het einde van de rit had ik via messenger haar zus die op uit bed gebeld had beloofd deze week even langs te komen. Dit heb ik dus gisteren gedaan nadat ik Eva afgezet had bij VOC Opstap.

Met haar man/vriend of wat dan ook had ik heel wat na te praten. We hebben namelijk lang samengewerkt in het fietspunt. Die had pas de volgende morgen vernomen dat ik opgeroepen was door zijn geliefde . Hij was reeds in bed en hem wakker maken met het percentage alcohol in zijn lijf was geen optie. Laat staan dat hij met de auto zou rijden. De dame die ik opgehaald had was gevallen met haar fiets. Vandaar de schaarwonden. Dat ze de volgende dag niet op haar werk geraakt is zal niemand verbazen. Een andere dame was ook gevallen en afgevoerd naar de spoed. Die had onderweg de auto ondergekotst. Gelukkig is mij dit gespaard gebleven.

Een communie of lentefeest zou een feest voor de kinderen moeten zijn, maar blijkbaar is het voor vele grote mensen een reden te meer om flink te vreten en te zuipen. Daar ben ik niet jaloers van. Laat mij maar ver weg van dergelijke “feesten”.

Toen ik weer vertrok werd ik nogmaals door de vrouw des huizes bedankt voor wat ik voor haar zus gedaan heb.

Groetjes.

🙂