Precies op zijn geboortedag 8 september en tien dagen voor de start van het WK in Vlaanderen werd in Roeselare een standbeeld voor Jean-Pierre Monseré onthuld. Monseré werd wereldkampioen in 1970 en overleed nog geen jaar later tijdens een kermiskoers in de regenboogtrui. Het manshoge standbeeld met koersfiets kreeg niet toevallig een eeuwige plek aan de voorgevel van KOERS, het Museum van de Wielersport.
Joke bracht me op het idee om hier iets te posten over dit standbeeld. Mijn fiets genomen en er heen om enkele foto’s te nemen.
Terwijl ik bezig was kwamen enkele mensen bij me staan om iets over de persoon of over het standbeeld te zeggen.
volgen één van hen was zijn familie geen onbekende bij de toenmalige rijkswacht. Zwaar volk dus. Een ander manspersoon vond het beeld absoluut niet lijken op de wereldkampioen. Zo hoort een mens eens iets.
Zij die meer info willen over deze persoon kunnen die hier vinden.
Groetjes.
🙂
De dingen des levens ! 
Leuk verhaal, kende de man niet noch zijn geschiedenis!
Het is lang geleden inderdaad maar ik herinner me ook nog héél goed dat zijn ongeluk insloeg als een bom. Wel laat maar toch een mooi eerbetoon.
ja die naam ken ik nog, maar was te jong om dat toen te volgen
mooi gemaakt en natuurlijk passend bij dat museum
Ik vind het een mooi beeld, en hij staat er relaxt bij! Wat leuk dat je fotografie mensen aantrok, en dat die kwamen vertellen over het beeld : )
Zeer geslaagd vind ik dit beeld ook niet, maar wie ben ik??
Eigenlijk raar dat wij mensen, zogenaamde ‘helden’ standbeelden geven.
Vlaanderen en de wielerwereld waren in shock na het ongeluk in Retie. Ik herinner me het nog goed, ik was toen (14 jaar) al zot van de koers.
lang geleden dat ik die naam nog hoorde, maar ik ken ‘m natuurlijk
-Een @->- voor jou.
Een mooi monument, las dat Jean-Pierre Monseré overleed aan de gevolgen van een verkeersongeval.
Eigenlijk stierf hij in het zadel en zijn regenboogtrui. Hans
Leuk beeld, zeker voor de liefhebbers die hem gekend hebben.
Na al die jaren een bepaald oordeel geven vind ik minder.
Iedereen heeft een mening, maar je moet er niet over oordelen zolang je niet in zijn schoenen staat.
Love As Always
dimario
mensen hebben toch altijd iets te zeggen hé, ’t is raar maar waar 🙂
Ere wie ere toekomt.
Ik had het verhaal over Monsere al eerder gelezen, heel treurig dat hij maar ook zijn zoontje door een botsing met een auto om het leven zijn gekomen.
Hij staat er mooi en ontspannen bij!
Ha mooi, Suske. Ik had de onthulling het gisteravond voorbij zien komen bij het sportnieuws op ‘Eén’. Ik kende hem overigens niet, ik was toen meer met Eddy Merckx en Jan Jansen bezig, denk ik.
ha die Suske
wat een mooie wijze om die veel te jong overleden wielrenner te eren
en op een prachtige locatie ook nog eens
rustige avond groet
Amaai! Als 50 jaar na het verongelukken van een jongen van 22 enkel kan zeggen uit welk nest hij kwam moet de wrevel van die verteller toch wreed diep gezeten hebben.
Ik was ook “gekend” bij de rijkswacht. Ik woonde er zelfs.
Wij rijden soms voorbij het gedenkteken op de plaats waar hij verongelukte als we Lucs familie gaan bezoeken.
Sport is niet zo mijn terrein dus de naam zegt me helemaal niets, zelfs van de meeste Nederlandse “fietsers” krijg ik weinig mee.
Ha dat is een foto naar mijn hart. Altijd gesupporterd voor onze JEMPI!
Van deze renner had ik niet eerder gehoord. Maar ik vind het geweldig dat deze mensen en dus de sport zo’n ereplaats krijgen in je land.
knappe foto’s van dit gedenkteken
bijna niet te geloven dat hij al zo lang verongelukt is
prettige dag
De wielrenner is mij onbekend, maar de foto’s zijn mooi.
Ha vind die fietswielen boven de ingang ook wel wat hebben 😉