Het is vlak na de middag als ik samen met mijn moeder de parking van de Aldi op rijd. Zoals steeds stapt ze met veel moeite uit de auto. Net op het moment dat ik haar een kar geef om mee naar binnen te nemen hoor ik een iets vallen. Ik kijk om en zie midden de parking een bejaarde vrouw en haar fiets op de grond liggen. Samen met nog twee mannen die precies vanuit het niets opduiken gaan we op de onfortuinlijke vrouw af. Blijkbaar heeft ze met de hiel van haar schoen blijven haperen aan de propvolle fietstassen en daardoor ten val gekomen. Terwijl de ene man haar rechtop helpt nemende andere man en ik de fiets. Het is een loodzware elektrische fiets met propvolle fietstassen. De huidige e-bikes zijn veel lichter bedenk ik me. Gelukkig is de vrouw niet gewond. Wel zwaar geschrokken en onder de indruk.
Dan draait ze zich om en roept boos naar een jonge vrouw die uit haar geparkeerde auto stapt. De oude vrouw verwijt de bestuurster dat zij haar ten val heeft gebracht omdat ze moest remmen voor die auto. De jongedame weet niet wat ze hoort, maar houdt zich kalm. Zowel de twee mannen als ikzelf hebben geen auto gezien toen de oude vrouw ten val kwam. De jonge dame kijkt verbaasd en angstig in onze richting. Dat klopt helemaal niet. De oude vrouw keert zich naar mij en vraagt of het fietsstuur scheef is door de val. Ik merk niets scheefs. Mopperend gaat de oude dame met de fiets aan de hand weg. Gelukkig woont ze niet zo ver. Even later kom ik de jonge blonde vrouw tegen in de Aldi. Ik verzeker haar dat niemand haar een verkeerd of gevaarlijk maneuver heeft zien doen met de auto. Ze lijkt opgelucht en bedankt me. Dan verdwijnt ze uit mijn zicht en ga ik op zoek naar mijn moeder die ondertussen haar kar kwijtgeraakt is en haar richtingsgevoel.
Ik kom als eerste met mijn kar aan de kassa. Terwijl ik de producten op de band plaats komt mijn moeder achter mij. Een oude man die ik vroeger wel eens gezien heb in deze suup staat vlak achter haar en helpt haar met het uitladen van de kar. “Leuk dat de mensen elkaar zo spontaan helpen” lacht de kassierster. “Hopelijk blijft het daarbij” grap ik. Als tegenprestatie help ik de oude man aan de kassa met alles terug netjes in zijn kar te plaatsen.
Moeder en ik komen bij mijn auto. Terwijl ik de boodschappentassen uit de wagen neem komt het heerschap in onze richting. Onopgemerkt gaat hij vlak achter mijn moeder staan met zijn armen wijd open. Precies een vampier die op het punt staat zijn prooi te grijpen en in de nek te bijten. Vooraleer mijn moeder goed en wel beseft wat er gebeurt neemt hij haar tas en propt er de koopwaar in. Dit alles zonder één woord te zeggen. “Mijn moeder heeft een aanbidder” flitst het door mijn hoofd. Zonder veel woorden gaat hij weg terwijl ik de tassen in de koffer van de auto plaats. Mijn moeder kijkt verbaasd, niet goed wetende wat haar overkomen is. Het is ook lente voor de 88plussers dus…..
Nadien zijn we eens naar de nieuwe poolse supermarkt gereden. Dat vond moeder interessant. Achteraf heb ik moeten beloven haar eens mee te nemen naar zo’n islamitische supermarkt. Dat wil ze ook wel eens van dichtbij bekijken. Ik heb een versleten maar tevreden moeder in haar huis achtergelaten. Nodig dat ze even tot rust kwam. Morgen weer op de koffie.
Groetjes.
🙂
De dingen des levens ! 
wat een belevenissen 🙂
leuk dat je zoveel je mama ziet en dan heeft ze precies ook nog een aanbidder
op gevoelens hebben staat geen leeftijd, dat vergeten jongere mensen wel eens.
Je hebt een moderne moeder. Niet iedereen wil een ‘andere’ supermarkt verkennen.
En jij was gentleman op elk gebied
Er gebeurd van alles wat eigenlijk met winkelen niet veel heeft te maken.
Het zijn meer de gevolgen van het winkelen, blijf alert. Hans
Waar zou je zijn zonder een vleugje romantiek in je leven 🙂
Echt fijn voor je moeder, ze zal blij zijn geweest.
De gevallen dame zou ik een veeg uit de pan hebben gegeven, oud of niet.
Het is lente voor iedereen. 🙂 Mooi verhaal!
Mag behulpzaam zijn tegenwoordig niet meer…ik vind het leuk om te lezen
Groetjes
Je zóú kunnen denken dat die man niet door had dat jij bij je moeder hoorde en dat die man haar daarom even wilde helpen.. maar bij de auto leek het me toch wel duidelijk. Dus já.. denk ook dat er vlinders in het spel waren..! 🙂
Nice story
Wat je al niet mee maakt in de supermarkt. Amor blijkt nog altijd onverwacht op te kunnen duiken.
Leuk al die verschillende supermarkten! Hier hebben de gewone supermarkten hun assortiment iets uitgebreid om Poolse, Indonesische of Islamitische supermarkten te voorkomen. Ik kan het Turkse brood dus gewoon bij de Vomar kopen.
Mooi verhaal, Suske, dat soort kleine romances houdt onze oudjes jong. 🙂
Mooi dat je moeder nog zoveel interesse toont in andere culturen.
Pas maar op, straks trouwen ze nog…
Wat leuk Suske, je Moeder voelde zich weer even jong!
Er gebeuren daar vreemde taferelen. zou het de lente zijn.
Love As always
Dimario
Er zijn van die mensen die altijd vinden dat het andermans schuld is.
Op verliefdheid staat geen leeftijd. Je moeder haar dag was weer goed.
Superschattig – bejaardenromance!
En goed van het helpen, alsnog!
mogge Suske
gelukkig kwam de gevallen vrouw er goed vanaf , en trof enkel zijzelf de blaam
je moeder is een krasse dame die alles nog wel wil onderzoeken bij de nieuwe supermarkten
geen wonder dus dat ze nog sjans heeft 🙂