Het is nacht en volle maan. Op de koer achter het huis van Nonkel Juul en zijn wuuf is er een deur. Achter die deur staat de toiletpot of wat er nog van overblijft na die knal veroorzaakt door het eten van groenten die gas veroorzaken in de darmen.  Plots begint er iets te borrelen in dienen pot. Een poot reikt uit het water in de pot. “We zijn er” laat een net niet menselijke stem weten. Uit het toilet kruipen enkele ratten met duikerspak en bijpassende duikbril en zwemvliezen. Netjes op een rij lopen ze over de koer naar het poortje. Na enkele sprongen richting klink krijgen ze die deur open en kiezen het pad dat naar het abattoir leidt. Daar bevinden zich de vaccins die onze regering uit Kazachstan ingevoerd heeft om ermee dat schapenvirus te bestrijden. Gezien hun meester professor Ratthenkoph zelf een eigen vaccin ontwikkeld heeft…