Geschrokken staan de meisjes dicht bij elkaar met open mond naar de grote teddybeer te gapen. “Wees maar niet bang kinderen, ik kom uit Ertvelde.” Een pratende beer ! Wat is me dat nu weer ? “Gaan we samen spelen ?” vraagt de beer. De meisjes knikken. Alleen Bieke fronst haar gezicht. Zoiets kan toch niet ? Daar zal Prosper achter zitten, maar die is nu bij Conny en haar ouders. Dus moet het iemand anders zijn. De beer ziet de frons op haar gezicht. “Je moet niet bang zijn hoor meisje, ik ben echt een teddybeer”. Hij draait zich om en een rits op zijn rug komt tevoorschijn. “Doe maar open” Brilletje die haar schrik overwonnen heeft opent de rits. Niets of niemand te zien. Vlug maakt ze de rits terug dicht.

Terwijl ze samen verder eten vertelt de beer dat hij Teddy heet. Hij is van huis weggelopen…