Zondagmiddag.
De kerkdienst zit er op.
Iedereen slaat een praatje met iedereen terwijl de kleinsten het zomerklasje afbreken.
Eva staat bij haar vriendinnetje Tina.
Deze is onlangs geopereerd aan de knie en behelpt zich op krukken.
Ze kijken in mijn richting.
Eva komt vragen wanneer we naar huis trekken.
“Wil je soms weg ?” vraag ik.
Tina knikt.
Ik : moet je afscheid nemen van je ouders en zusje ?
Ze schudt het hoofd “Nee !”
Vlug spreek ik met haar mama af wie haar terug naar huis zal brengen.
“Doe jij maar, dan kan ik wat rusten” besluit de mama.
Vlug kijken waar Daan gebleven is. Die is buiten even een sigaretje aan het opsteken. En dan maar klagen over zijn kortademigheid.
Tina gaat naast me zitten. Nog zo makkelijk voor Tina met haar herstellende knie.
Eva en Daan achterin.

Twintig minuten later zijn we bij mij thuis.
Net…