Op een middag krijg ik op mijn werk een telefoon van Leen. Of ik haar kan komen ophalen bij Tam, Ik ben op mijn werk dus kan ik niet weg. Ze is te voet naar haar vriendin getrokken samen met dochtertje Britney en durft niet meer terug naar huis daar ze vorig jaar langs die weg een traumatische ervaring opgedaan heeft. Sindsdien krijgt ze psychologische hulp om dit te verwerken maar de angst is nog sterk aanwezig. Na wat heen en weer ge-sms besluiten we dat zij tegen de avond een smsje zal sturen wanneer ik haar kan komenophalen. Rond 20 u is het zover, Ik weet Eva er van te overtuigen om mee te gaan. Alleen ga ik er niet graag gezien de vrouw des huizes ook een “probleem” heeft. Gelukkig heeft ze veel kittens in huis en daar is Eva altijd voor te vinden.
Wanneer we daar aankomen belanden we in een “gezellige drukte” Een vriend van Tam die Franky heet is er met zijn twee zonen, hun vriendinnen en enkele (klein)kinderen, De 10jarige dochter van Tam is er ook, De meisjes zijn bezig met vinger- en teennagels te kleuren, Britney vraagt of ze mijn vingernagels mag kleuren. Dat mag en voor ik het weet zit ik daar met bloedrode vingernagels, Femke, de dochter van Tam dus, wilt ook nagels kleuren. Ik vraag Eva of Femke dat bij haar mag doen anders dreigt er ruzie tussen de kleintjes. Na de nagels vraagt Britney of ze mijn lippen mag bewerken met lippenstift. Ik knik. Tam ziet mijn rode lippen, komt naar me toe en biedt haar wang aan, Ik tuit mijn rode lippen en druk die hard tegen haar wang. Ze kirt. De afdrukken van mijn lippen sieren haar wang. Ze proest het uit en gaat in de zetel liggen terwijl Leen haar voeten masseert.
Eva houdt zich bezig met de kittens zoals alleen zij dat kan.
De naggellak is van mijn vingers en ik doe teken naar Leen dat het genoeg geweest is en dat we best vertrekken. Tam’s fles porto is bijna leeg. Het is haar derde die dag. Femke maakt zich kwaad omdat we gaan vertrekken. Franky’s gevolg gaat ook één voor één weg. Ik doe teken naar Eva dat we dienen te gaan. Vlug in de wagen en Leen en Britney worden netjes aan huis geleverd. Zij willen dat we mee naar binnen gaan maar voor mij is het genoeg.
NOOT : als dergelijke “verhalen” naar meer smaken laat het me weten via reacties of via francky.spruytte@gmail.com, IK heb meer dan genoeg in mijn “dagboek”. Verzoeken om kotszakjes mogen ook, maar die worden niet aan huis besteld.
De dingen des levens ! 
Wat een grappig blogje… jammer dat er geen foto’s zijn, of misschien stiekem toch wel??? 😉
nee, mijn fototoestel had ik niet bij maar deze die je ziet zijn met men gsm gemaakt.
Die rode lippen zijn toch niet 1,2,3 schoon te krijgen….hoe moet dat thuis nu weer opgenomen worden;-)
Ik weet ook niet goed of het bovenstaande verhaal nu echt is of niet, maar het is hoe dan ook en beslist knap geschreven Suske!
Jij bent een mooi mens die altijd met een andere begaan is, dus het zou wel eens kunnen kloppen dat jij weer een redder in nood was.
Hopelijk ga je nu een goed weekend tegemoet jongen, zonder al te veel zorgen en met heel veel lichtpuntjes er in!
Ja, ja, meer foto’s Suske!
Jammer dat Eva geen foto van je gemaakt heeft….
Het is echt een meisjesding he, dat gemakeup en zo. En vast gezellig.
Als iemand heen kan lopen langs die enge weg, dan kan die ook terug lopen! Anders begrijp ik het niet en krijg ik enigszins het gevoel in de maling te worden genomen. Kijk, taxichauffeur spelen vind ik soms helemaal niet erg, maar niet als er smoesjes verteld worden! Of mis ik een deel van het verhaal?
Jij maakt veel mee op een dag, maar gelukkig ook goede hulp van Eva.
Fijn weekend.
Ja man, ik had ook graag die foto’s willen zien! Nou vooruit, ik zal het van mijn eindeloze verbeelding moeten hebben.
Met zoveel deskundige meiden in jouw omgeving moet het goed mogelijk zijn om een schoonheidssalon te openen.
Al kan ik de Portflessen nog niet goed plaatsen, want wordt het dan ook een cafe?
Het lijkt mij dat er wel twee ingangen kunnen komen, een mannenkant en een vrouwenkant.
In de zaak kan alles dan weer fijn plezier maken.
Vrolijke groet,
Is dit nu fictie of de waarheid? Het verwart me een beetje….een beetje stoere vent en dan rode nagels??? Kweennie hoor…:)
Tiens, je gelooft het nooit, maar in mijn inbox staat je als “het leven is net een soa.”. Ik viel even van mijn stoel. Maar het blijkt dus soap te zijn 🙂
Sterk verhaal. Je dergelijke problemen zijn niet van de poes!
Een probleemgeval dus…kreeg de rillingen bij de traumatische ervaring…pfftt
Maar ook ik had je nageltjes en getuite lipjes wel even willen zien.
Fijn weekend
Drie flessen porto?
Soms zelfs vier heb ik me laten vertellen en toch kan ze zo functioneren of toch min of meer.
Net als fietszwerver had ik ook best wat foto’s van de nagels en verdere make-up willen zien. 😉
ha die Suske
heb het probleem gevonden , port dus
maar als ik het zo lees was het best wat gezellig , tot aan vertrek tijd
en wat zal je er gekleurd op gestaan hebben , Eva moet de volgende keer maar wat fototjes maken
geniet de dag