Velen vinden vechtsporten gevaarlijk. Een dreun tegen je kop, een te harde stamp in je maag, kapotte teennagels enz. Feit is dat ik bij voorbeeld voetbal veel gevaarlijker vind. Natuurlijk kan je daar ongelooflijk lang over discussiëren. Iedere sport geeft vroeg of laat blessures tot gevolg. Als ik achterom kijk dan moet ik vaststellen dat dit allemaal nogal meevalt.
Toen ik in de jaren 1980 nog bij mijn vorige club trainde ben ik ook eens onderuit gegaan door een trap tegen mijn keel. Gelukkig geen kwetsuur aan overgehouden, alleen geschonden trots.
Toen ik enige tijd nadien bezig was met de opwarming voelde ik iets warms langs mijn kuit naar beneden lopen. Ik rolde mijn broekspijp op maar zag niets. Dus trainde ik lustig verder. Tijdens enkele rondjes lopen in de zaal voelde ik dat de kracht uit mijn been weg ging. Ik keek nogmaals naar mijn kuit maar zag nog steeds niets. Nu had ik het gevoel dat mijn voet begon te zwellen. Ik melde dit aan de sensei en vroeg toestemming om de zaal te verlaten. Ik ging naar de uitbater van de gym die tevens kinesist was en sprak hem hierover aan. Vakkundig onderzocht hij de kuit en stelde vast dat ik met een spierscheuring opgezadeld zat. Het trainen mocht ik derhalve een tijdje vergeten. Hij raadde mij aan om naar de spoed te gaan zodat ze mijn been in het gips zouden kunnen steken, maar dat zag ik helemaal niet zitten. In plaats daarvan reed ik naar huis en zocht de steunkousen die mijn moeder had moeten dragen toen ze het jaar voordien geopereerd moest worden van spataderen. Hevig aanspannen en de dag erna met die kousen onder mijn jeans gaan werken. Ik kon bijna geen stap vooruit en het was enorm frustrerend om te zien hoe stokoude mensen me voorbij staken op het voetpad.
Jaren later toen ik reeds bij de huidige club trainde had ik op een avond “prijs”.
We gingen oefenen op planken om onze stoten (tsuki’s) wat te harden. Mijn kompaan zou stoten en ik de plank vasthouden. Daar hij meer dan een hoofd groter is dan ik moest ik dus de plank hoog ophouden, net voor mijn gezicht. Mijn handen zweetten en er was geen handvat om de plank vast te houden. Hij haalt stevig uit, stoot tegen de plank die door de slag uit mijn handen glijdt en tegen mijn gezicht beland. De plank valt op de grond en ik grijp naar mijn neus die pijn doet. In een reflex houd ik mijn gezicht naar beneden en voel iets warms langs mijn hoofd naar beneden glijden. Een stroom bloed valt via een snee in boven mijn wenkbrauw naar beneden. De man met wie ik trainde werd zo wit als zijn karatepak. Vlug spring ik in mijn kleren en rijdt naar de huisarts die huilend van het lachen mijn wonde dichtnaait met vier hechtingen.
Gedurende de eerstvolgende jaren was dit een klassieker onder de anekdotes tijdens feesten en plechtigheden. 🙂
Ooeesssss !!!!
De dingen des levens ! 
De vriend*
Vriendelijke groet de vriend van Bobbie
Oessss is geen woord je schrijft het als osu!
Ik ben geen robot!
Vriendelijke groet dvriend van bobbie
Oei je anekdote klinkt ernstig pijnlijk zeg! Hoe link is het ook iets voor je gezicht te houden? Bij ons is het simpelweg verboden om dit soort oefeningen met veel lengte verschil te doen, precies om wat je hier zegt. Maar helemaal blessure vrij? Nee dat ben ik niet gebleven, vooral knietjes op je scheenbeen, crisis dat is echt zoooo pijnlijk!
knietjes op het scheenbeen zul je hier niet tegenkomen behalve als je een slechte mae geri plaatst dan kan het slecht aflopen, daarom nooit halve technieken. Werken jullie de technieken gedan af. Bij de meeste shotokan stijlen mag dit niet, maar wij gebruiken wel eens zulke toepassingen bij bunkais.
Ja wij halen echt door, dus een low kick plaatsen we ook echt op het been. En als iemand dan blokt met de knie dan kan het nog wel eens voorkomen dat je elkaar echt raakt…..
low kicks worden hier niet gebruikt. Wel doen wij toepassingen er mee bij kata bunkais. Dit maakt al een verschil in onze stijlen.
Sport en blessure horen bij elkaar…. vervelend als het je overkomt…..
Weer wat geleerd van het filmpje……. Ook hoe het niet moet!
Einen schönen Tag wünsche ich dir Sport ist immer gut für Kinder wie auch erwachsene,es befreit von Aggressionen.Wünsche dir ein glückliches schönes Wochenende.Liebe Grüße Gislinde
Kijk, sport is natuurlijk goed voor je lichaam, maar soms gaat het wel eens mis, en dan volgt er pijn, heel veel pijn…
mogge Suske
ja ik mag nog een goed jaar met vliegtuigjes slepen
dit weekend werk ik en dan een hele week vrij 🙂
geniet de dag
je kan thuis of op je werk, of waar ook blessures krijgen, het is net of het er gewoon bij hoort net als reuma….
vergeet ik je blessure
knie zij je , ik fietste naar Boedapest , had al dagen een soort van kiespijn aan de linker knie
verzette zadel wat de stuurpen controleerde de schoen plaatjes , niet
net 2 dagen voorbij Frankfurt , met de trein terug een scheurtje in de aanhechting van onderbeen – bovenbeen
en hoe en waarom , geen idee
maar jij doet nog aan karate en ik fiets nog
slaap wel
ha die Suske
eerst ff dit , ik spreek geen dialect , maar ABA , algemeen beschaafd Amsterdams 🙂
en toch best iets leuks over mijn werk
goeden nacht
Zo heeft elk voordeel ook een nadeel.
Dan is een kwetsuren wel wrang als oudere je inhalen.
Dan had je letterlijk een plank voor de kop. Hans
Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
Het programma is beluisteren op de weblog http://logbankje.nl
Mijn grootste blessure heb ik opgelopen met het spelen met Shirel 😉 Het zegt dus niets. Volgens mij gebeuren er meer ongelukken om het huis met klussen. Heerlijke filmpje met die kids. Daar kun je toch alleen maar van genieten als je ze zo bezig ziet en dan jaren later ziet uitgroeien tot echte krijgers.
Love As Always
Di Mario
Mijn Henk deed in zijn jonge jaren aan judo, hoewel er daarbij zelfs meer “gevallen” moet worden dan bij karate heeft hij toch éigenlijk nooit grote blessures gehad. Ik denk dat bij voebal inderdaad meer mis gaat!
Ik heb met mijn judocarriere ook de nodige blessures gehad. Gelukkig nooit ernstig…
Als ik dit zo lees dan is de kans op een blessure bij voetbal inderdaad een stuk groter! Ik heb zeer regelmatig enkelblessures en heb ook wel eens een gekneusde rib gehad na een botsing met een tegenstander. Maar ik vind voetbal nog steeds de leukste sport en zal daar alleen mee stoppen als het van de dokter niet meer mag!
Met duivenmelken zou je dit allemaal niet tegenkomen !
Ik weet allang dat jij niet iemand bent om een bord voor zijn kop te hebben, Suske. 🙂
Blessures, niet leuk maar kun je overal oplopen.
Een mooi weekend Suske..!
Overal kan wel eens iets mis gaan, zelfs als je thuis in je luie stoel zit kan er een vliegtuig op je huis vallen!
En die kinderen, mja, die moeten nog veel leren. 😉
Veel beweging en veel ai, au, oei 😀