
Momenteel ben ik lui aan het genieten van deze tweede kerstdag. Deze morgen eens langs geweest bij zo’n psycho in het ziekenhuis om één en ander te bespreken waarover later meer.
Ook enkele verhaaltjes geschreven over nonkel Juul en zijn kleine vriendinnetje. Sommigen zullen gebruikt worden op woensdag, andere dan weer niet. Enkele ervan kan je alvast lezen op Lambiorix.blogspot.com. (zie ook de link op mijn blogrol) Geen lektuur voor mensern van deze tijd waar schijnheiligheid en hypocrisie koning is.
Laten we nu het woord en de daad over aan Elvis de hond van de buren.
Moet dat niet stuip-strekking zijn ?
🙂
Al met al toch een vruchtbare dag voor de inspiratie!
Zo’n kerstman kom ik nou nóói tegen!
Met een echte piek mag je pronken natuurlijk. Mag ik hopen dat je slechts voor geruststelling richting de zorgsector ging en niet dat je in een dal verkeert??
nee hoor, het was voor de dochter. Later meer hierover.
Santa Klaus ist vorbei alles wieder in normalen bannen.Wünsche dir ein gutes und schönes Wochenende liebe Grüße Gislinde.
FUNNY!!!!!!
Deze zo het goed doen met candid camera!!!
hahaha, ik ben nog nooit zo’n kerstman tegengekomen :o)
Een kerstman met échte kerstballen Suske, hihi.
Ik hoop zo dat je bezoek aan de psych positief was en jij de toekomst weer wat rooskleuriger in kan zien!
ondwingbare behoeftes mag je nooit onderdrukken, want daar komt miserie van!
😆
Het was een fijne dag, in een fijne week, en volgende week hopelijk nog zo eentje!
ja Suske
een ieder heeft ergens wel een steekje los 🙂
Eens met logbankje!
Iedereen heeft recht p en afwijking, dus waarom hondje ook niet. Hans
De beste verhalen rond Calvin en Hobbes zijn geschreven vanuit een psyichatrische inrichting. Maar laat ons hopen dat het met u niet zo ver zal komen!
deze periode is er ook één om lui van te genieten…
Ik wens je nog gezellige eindejaarsdagen, Suske!
Het zit er weer op die fijne kerst dus nog snel even genieten dus! 🙂
Je bent een vreemde persoon Suske, maar je verhalen en belevenissen blijven me verwonderen.
Die kerstman toch, goed dat zijn tijd hier ook weer voorbij is.
Nog een fijne avond.
Absoluut geen ongemak, Suske.
Ik heb een paar van je Lambiorix-stukjes gelezen. Ze blinken uit van je fantasie. Eigenlijk zou je sommige van die werkjes kunnen bundelen voor een avondje volkstoneel-vertier.
(by the way, ik lag in een deuk van het lachen toen ik je naam zag. Dan nog te weten dat ik onlangs een opmerking gaf dat ik nogal winderig was na het eten van spruiten. Ik wist niet…)
en zeggen dat het laatste stukje deels op waargebeurde feiten gebaseerd is. Ik begin te geloven dat ik in een vreemde buurt woon. 🙂
Ik zocht Lambiorix op je blogrol, maar vond die niet.Even terugkeren met mijn bril…
je hebt gelijk, ik heb de link even bijgewerkt als lambiorix Nonkel Juul, Bieke en de rest op blogspot. Sorry voor het ongemakje !