Toen we deze voormiddag voorbij het huis reden waar mijn ouders tot eind oktober 2009 woonden zagen we dat de afbraakwerken onlangs verder gezet werden.
Ik zette de wagen aan de kant en nam mijn fototoestel. Dit moest ik eens fotograferen en aan mijn moeder tonen.

De lustige afbrekers zijn met de kraan de oprit opgereden en alles vernield wat in de weg stond. Ook de brievenbus van de buur moest er zodoende reeds aan geloven.

Ik ben voorzichtig de woonkamer binnen gestapt. Op zich was dit geen probleem daar deuren en vensters reeds geruime tijd uitgebroken waren, maar toch voelde ik me niet bepaald veilig. Je weet maar nooit dat je iets op je kop kan krijgen.

Enig overblijfsel dat nog recht staat is de chemiste toiletpot die boven stond in een nis naast de slaapkamer. Die werd om diverse redenen niet gebruikt door mijn ouders. Alleen Eva heeft hem ooit eens getest. Zo te zien moet deze wel heel erg stevig zijn opdat hij deze afbraakagressie met verve overleefd heeft.

Het is duidelijk dat de bezorgers van reclame en kranten slechtziende of zelfs blind zijn, want nu nog stoppen ze de brievenbus vol.

Nadien zijn we verder gereden richting schoonmoeder.

Werd het toch nog een gezellige dag.