In 1975 kreeg ik een leraar Nederlands die erg geboeid was door het magisch realisme Het is een richting in de kunst waarin een poging wordt gedaan de werkelijkheid te verbinden met een andere of hogere werkelijkheid, waardoor hallucinerende beelden of droomeffecten ontstaan. Van die leraar mochten we alleen dergelijke boeken lezen. Zo maakte ik kennis met het werk van onder andere Hubert Lampo. Zijn bekendste boek is “De komst van Joachim Stiller.” Dat las ik dus toen.
Nu zijn we vele jaren verder. Dit jaar heb ik het boek eens gekocht met de bedoeling het eens opnieuw te lezen en zien of het me nog steeds aanspreekt gelijk in 1975. Ik ben momenteel aan hoofdstuk 4 en het valt mee. Dus ga ik verder lezen.
Zoals je kunt lezen ben ik in zomermodus. Morgen kan je zoals bijna iedere vrijdag een stukje lezen dat zich afspeelt in dat vreemde dorp van nonkel Juul en zijn wuuf. Een literaire prijs zal ik er wel nooit voor krijgen.
Groetjes en tot de volgende.
🙂
De dingen des levens ! 
zoals je weet of niet weet ben ik een verwoed lezer.
‘de komst van joachim…’ was ook in mijne tijd verplichte lectuur maar het heeft me nooit kunnen bekoren.
hopelijk geniet jij ervan.
Ik lees vaak autobiografische werken, zeker wetenschappelijke of historische verhalen die in mijn interessegebieden vallen. Voor romans en zo meer moet ik altijd tijd inruimen, of in de geest een hoekje vrij maken…
De titel ken ik, maar volgens mij vond ik het destijds op school een ‘lastig’ boek. Misschien moet ik het nog een kans geven!
Het is voor mij een onbekend boek. Nu lees ik momenteel ook wel een boek voor de tweede keer.
ik kan me niet herinneren dat ik het ooit las, en anders zal het weinig indruk gemaakt hebben toen
Veel leesplezier
trek het je niet aan, je schrijf goed, en ik lees nonkel juul graag
Een @->- voor jou.
Ja, het is ook maar net wat je leuk vindt. Ik kom niet verder dan af en toe wat te bladeren.
Hoezo krijg jij geen prijs, ik heb je al diverse keren voor aangedragen. Zal je denken dat ze niet naar mij zullen luisteren.
love As Always
Dimario
Ik herinner me wel de boeken die ik moest lezen in de eerste drie jaar van het middelbaar maar niet meer die van de laatste drie jaar, al denk ik dat we daar vrije keuze in hadden.
Veel leesplezier…!
Ik denk niet dat ik dat ooit al las. Maar dat van een boek nóg es lezen nu je volwassen bent, dat ken ik wel.. heb dat met de roman Twee Vrouwen van Harry Mulish ook gedaan, toen dat Boekenweekgeschenk was jaren terug.. en ik vond het verhaal nu véél minder interessant hahaha! Zal met de boeken van Jan Wolkers ook wel zo zijn.. als puber zat je dat allemaal met rode oortjes te lezen natuurlijk.. toen was je nog bleu. 🙂
Mijn kennis van literatuur houdt op bij de Belgische Auteur Ernest Claes. De titel was ‘de Witte’. Het boek staat hier nog steeds op de boekenkast. Een leraar op de lagere school was helemaal weg van dit boek en kon er over vertellen alsof je bij de Witte in de klas zat.
Een prijs of niet zolang je het zelf leuk vind om te plaatsen moet je dat vooral blijven doen.
Er kwam een waarschuwing niet geschikt voor jeugdige kijkers…ben dus bij je link afgehaakt 🙂
Groetjes
Ooit las ik het maar niet als opdracht. Ik kan het me heel vaag herinneren als een beklemmend verhaal.
Raar dat een leraar alleen dezelfde soort boeken verplichtte.
De link volg ik niet, ruim twee uur….pfff….. 🙄
Stond bij mij ook op de verplichte leeslijst, dus 50 jaar geleden was dat toen ook zo.
Volgens mij stond dat bij mij ook op de lijst bij Nederlands. Ik meen me te herinneren dat het verhaal op de Nederlandse tv eens is uitgezonden als animatiefilm.
ik herinner me dit vaag als “verplichte” literatuur
prettige dag Suske
Ach ja literair schrijven is “de kunst van het weglaten” heb ik wel eens gehoord. Dan zou je bijna zeggen het ultieme literaire blog is dat wat geheel weggelaten is. 😉
‘Alleen dergelijke boeken’ … lijkt me een vreemde opdracht (advies) van een leraar Nederlands. Ik heb trouwens in dezelfde periode hetzelfde boek met veel plezier gelezen. Maar of ik het wil herlezen … nou nee.
Het is wel een memory lane naar je jeugd.
Ben wel benieuwd hoe je ervaring nu is. Hans
mogge Suske
geen idee of wij verplichte boeken moesten lezen , ik kan het mij niet herinneren tenminste
en bevalt de zomermodus wat , denk het wel hé
geniet de dag
Dat boek hebben wij ook moeten lezen destijds. Ik denk dat het toen verplicht leesvoer was. Helaas vond ik het niet geschikt voor jonge mensen. We waren er nog niet rijp voor, het was veel te moeilijk.
Het was geen boek dat jonge meisjes aanzette tot meer lezen. Het werkte eerder omgekeerd. Een gemiste kans.