Juul hoort de eerste trein naderen. Die lijkt precies halt te houden. Met piepende wielen stopt de trein vlak voor de neus van de ouwe pensjager. De deur gaat open en een oude geheel in het zwart geklede man met lange grijze baard stapt uit de trein. In zijn handen houdt hij een kleine zwarte koffer.

“Dag meneer” gaat de man van start. “Kunt u mij naar mijn kamer leiden ? Ik heb hier online t’is te zeggen via postduif een kamer gereserveerd op naam van rabbi Jacob”. Nonkel Juul moet even diep inhalen. Wat voor rare snoeshaan komt er hier nu binnen gevallen ? “Luister kwibus. Ge moogt voorlopig in onze logeerkamer kamperen totdat ons nichtje weer eens langskomt om te logeren, maar ik wil wel boter bij de vis”. De oude man glimlacht en buigt diep. “Dank u wel.” Juul doet teken aan Tol Kerckhof dat hij de…