De lente is eindelijk van start gegaan. Gedaan met dat miezerige weer. Nu schijnt de zon volop. Zoals tijdens iedere lente heeft nonkel Juul zijn jaarlijks bad genomen terwijl tante Martha haar heiligenbeelden op de koer uitgestald heeft. Nonkel Juul in bad omringd door de heiligen is een beeld dat men ook niet dikwijls ziet. Ernest die net langs het huis stapt met een bord waarop staat dat de wereld zal vergaan verslikt zich bij het zien van dit tafereel. “Afgoderij tot en met !” vloekt hij en stapt verbolgen verder. Elza Vermille die net langs komt voor de vruchten der aarde vindt het godlasterend dat diene Juul zo openbaar in bad zit met alleen zijn oude pet op, omringd door al die heiligen. Dat moet meneer pastoor te weten komen. Die zal nogal tekeer gaan met zijnen kwispel bij het horen van zoveel godslastering.

Op straat is het ook…