Deze week verscheen een foto op de blog van nonkel Juul. Het is een oude foto van een herberg die reeds lang verdwenen is. Matroos vroeg me of dat gebouw er nog staat en dacht erbij van niet. Een reden voor mij om even om te rijden terwijl ik naar mijn moeder ga en zien hoe het er daar nu uitziet !
Dat daar tegenwoordig een feestzaal is wist ik nog. Daar hadden we destijds met de karateclub het sportseizoen afgesloten met een natje en een droogje. Dat we achteraf heibel hadden met de papa van één van de jongelui wiens zoon wat te diep in het glas gekeken had is een andere geschiedenis. Het huis staat er nog steeds en is nog steeds goed herkenbaar in vergelijking met dat op de oude foto. De witte deur is vervangen maar dat zal wel na meer van 50 jaar. Ook de rest is nog weinig veranderd. Wel gerenoveerd maar nog steeds herkenbaar. Een klein mirakel dus. Constateer zelf maar :
Ik ga binnenkort weer als vanouds bloggen en blogs lezen. Het was hier meteen druk nadat bleek dat Eva haar voet gebroken heeft. Mijn agenda was direct gevuld. Momenteel is het hier weer rustig, voor zover het hier rustig kan zijn.
Groetjes.
🙂
De dingen des levens ! 
Het oogt nog best goed. En met originele details intact toch opgeknapt. Goed hoor…
Een feest der herkenning voor jou dus. Zo stond ikzelf vorige nog voor het huis waar ik geboren ben. Zo mooi om dan te zien hoe weinig er veranderd is
Sterkte met de voet van Eva.
Qua huis, er is veel hetzelfde gebleven.
het huisje is heel herkenbaar
Ik wens eva een spoedig herstel
Ik wens je een fijn weekend en hier is een @->- voor jou.
Ik hou er ook wel van om te ontdekken hoe het verleden in het heden is.
Er is inderdaad wening veranderd, op de dakramen na.
Maar de scheiding van de dakpannen is nog steeds zichtbaar. Hans
Wat leuk dat je even naar dat pand bent gereden. Dat het nog bestaat.. geweldig hoor. Wens Eva maar beterschap.
Love As always
Dimario
mooie renovaties Suske
en sterkte voor Eva
groeten
Wat vervelend voor Eva, wens haar beterschap.
De gevel ziet er netjes uit en de dakraampjes zijn wat vergroot, zo lijkt het. Het huis is inderdaad nog goed te herkennen.
Sterkte voor Eva….!!
Wens Eva van harte beterschap.
Het huis ziet er goed uit, aantrekkelijk.
Toch leuk dat dit stukje verleden blijft voortbestaan als woonhuis. Vrijstaand en vrij afgelegen lijkt het daar fijn wonen.
Dat hebben ze mooi gedaan en ook leuk is de verschillen te ontdekken in de foto’s
Ai gebroken…las het al ergens ja…beterschap
Het kan dus wel, gewoon renoveren.
Het lijkt inderdaad op twee huizen…
Grappig om te zien hoe zo’n huis veranderd is na zo’n halve eeuw.. maar nog héél herkenbaar ja.
Oei.. een gebroken voet? super vervelend en pijnlijk.. sterkte ermee voor iedereen maar vooral voor Eva natuurlijk!
Oude huis bestaat nog. Toch leuk eens te zien hoe en wat van deze foto. Nu in deze tijd ziet wel triest uit van deze huis. Ach wat naar dat Eva voet is gebroken. Dit is zeker niet best. Ik wens Eva heel veel beterschap.
Wens Eva maar sterkte van mij hoor Suske!
Het is amper veranderd. Jammer dat het geen café Transvaal meer is. Die oude cafeetjes hebben toch iets.
Dat lijken zowaar twee huisjes…
Mooi gerenoveerd met behoud van het oorspronkelijke.
Ai voet gebroken, weer een extra beperking voor haar. Het zal zijn tijd vragen.
Inderdaad, het huis is mooi onderhouden en vernieuwd met in acht name van het oorspronkelijke. Dat vergeten ze de laatste tijd wel eens als ze gaan renoveren.
Wens Eva een spoedig herstel. Ik kan me inbeelden dat het niet zo evident is om alles te regelen tijdens een lockdown, maar ik hoop dat ze er toch het beste kan van maken.
Ze voelt zich in quarantaine momenteel. Hopelijk voor haar zijn we vlug volgende week vrijdag dan krijgt ze een loopgips.
Dat zal al een heel verschil maken. Ik kan me voorstellen dat het momenteel als quarantaine aanvoelt.
Wat naar dat Eva haar voet gebroken heeft zeg. Dat zal enorm lastig voor haar zijn. Ik houd van renovaties die het oorspronkelijke karakter bewaren. Ik vind dit dus erg mooi gedaan.
mogge Suske
dat is zeer herkenbaar nog , dat oude huis en nu
och jee , Eva in de lappenmand , en nog wel met een gebroken voet
ik wens haar een geheel en spoedig herstel