Sedert vorige week zaterdag gaat mijn moeder terug mee naar de Aldi en de bakker. Het is duidelijk wennen voor haar na zolang “in haar kot gebleven” te hebben. Het gaat allemaal tergend traag, maar ik laat haar doen. Zo blijft ze toch nog wat in beweging en ziet ze niet alleen haar vier muren.
Als we terug naar haar huis rijden wilt ze dat ik even stop bij de carrefour. Ik blijf buiten wachten in de auto. Mijn GSM zoemt. Het is Grote Muis. Die heeft barstende hoofdpijn en vraagt of ik met haar naar een apotheek kan. Haar pillen zijn op. Ik spreek af eerst mijn moeder af te zetten met de boodschappen en nadat ik mijn eigen boodschappen thuis afgeleverd heb naar haar te komen. Ze klinkt opgewekt. “Tot straks. De groetjes aan je mama”. Ze legt neer. Ondertussen is mijn moeder op zoek naar de auto…
View original post 424 woorden meer
terug op stap met je moeder
dat zal haar deugd gedaan hebben
je zult maar al die weken in je kot moeten zitten
groeten
huhhhh had ik al gelezen toch?
Lekker cake
Van huidhonger heb ik niet echt last, maar als ik deze cake zie krijg ik wel een ander soort honger. Die ziet er heerlijk uit.
Met oude mensen gaan winkelen vraagt veel geduld. Chapeau, Franky!
Ja minder goed te poot, dan doe je de dingen minder snel. Maar ze zal er deugd aan hebben om eens buiten te komen.
Ik vind het lief dat je zo de tijd neemt voor je moeder en geduldig bent!