Eva gaat op zaterdag in de voormiddag dansen. Eerst enkele gratis proeflessen. Nu is ze ingeschreven voor dit semester. Deze lessen gaan door in een zaal die ook als dojo dient voor een karateclub. Niet deze waar ik lid van ben/was. Ondanks we elkaar al enkele decades niet meer gesproken hebben was het weerzien met de karatetrainer hartelijk.
Terwijl Eva haar lessen volgde praatten wij over het verleden en het heden. Dertig jaar geleden is het dat we samen trainden. Hij als bruine gordel, ik witte way back in 1987. Mijn vechthandschoenen die ik destijds gebruikte heb ik nog steeds in de kast liggen. Deze middag voor de grap (en voor de foto) nog even van onder het stof gehaald.
“Nee, ik heb me niet verveeld terwijl ik zat te wachten” antwoordde ik op de vraag van Eva toen we naar huis reden.
Groetjes.
🙂
Das goed voor een mens, binnen een club bewegen. En dansen zeker! Benieuwd of ze er blijft plakken.
Mijn moeder danste ballroom in haar jonge jaren en mijn peuterperiode. Kwam met bekers en prijzen thuis. Had het zeer naar de zin. Ik kreeg er niks van mee. Kan nog steeds niet echt dansen. Maar ook niet echt sporten. Nou ja, beetje motorracen of in een auto het circuit afraggen. Maar voetbal was meer een kwestie van op het doel staan en de tegenstander op elke denkbare wijze van de bal af krijgen. Het geren was niet aan me besteed. Toch zat ik nog heel even op worstelen. Tot ik in een wurggreep werd genomen en weigerde af te tikken. Daarna meteen gestopt….:)
Leuk dat je Eva zich voor het dansen interesseert, hopelijk houdt ze het vol want het is op zichzelf ook een sport die je moet onderhouden.
Leuk ook dat je daardoor je karatetrainer weer eens zag én sprak!
Ik heb met uitzondering van de periode vanaf mijn ongeluk en revalidatie altijd gesport.
Op die manier is wachten een aangename bezigheid.
Dansen is een mooie ontspanning.
De vechthandschoen past nog steeds, net als mijmeren. Hans
Wachten kan best prettig zijn… Helemaal als je niet alleen hoeft te zitten.
Love As Always
Di mario
Mooi is dat dan om even terug in de tijd te duikelen.
Herinneringen ophalen aan die dingen voorbij zijn en praten met je trainer zal best fijn geweest zijn.
Met dansen heb ik niet veel maar met karate weer wel. Zelf vroeger ook een aantal jaren actief mee geweest
Leuk om dan even bij te praten, en herinneringen op te halen Suske.
Dat zijn de leukste ontmoetingen. Wat fijn dat Eva dit soort dingen nu kan doen, daar moet je als vader ook blij van worden.
Lekker om weer iemand bekend raak te loop en so lekker te gesels. Oulike handskoen!
dansen en een aangenaam weerzien
niet mis Suske
Mooie invulling voor “wachten”.
Altijd leuk om herinneringen op te halen…
Voor beiden een geslaagde middag. ☼
Dansen houdt voor mij een leuk ver verleden in.
Karate liet ik aan mij voorbij gaan, maar je foto oogt stoer!
mooi Suske
dus Eva aan het dansen leren , ooit lang geleden deed ik aan ballroom dansen
jij dus ff ouwe koeien uit de sloot gehaald , zonder te vechten hihi
ja ook hier een stormachtige wind , maar nog steeds droog
ik vermaakte mij met schaatsen kijken
fijne avond groet
Dat is altijd weer leuk om even naar een oude herinnering terug te gaan
Altijd leuk oude bekenden ontmoeten 🙂
Leuk om zo herinneringen op te halen, terwijl je toch wil wachten.