Onlangs kwam een gemeenteraadslid de zaak binnen met zijn fiets.
Ik riep een medewerken die hem kon helpen.
Toen die tot bij ons kwam vroeg hij waarmee hij kon helpen.
Onze man is afkomstig uit Irak en daar zijn Nederlands niet al te best is legde ik zoals steeds met veel geduld uit wat er moest gebeuren. Het gemeenteraadslid keek de medewerker en mij onderzoekend aan. Net of hij zich afvroeg of de man het wel zou begrijpen. Op dat moment kwam een drietal mannen van Afrikaanse origine druk pratend de zaak binnen met een fiets aan de hand. Het gemeenteraadslid wist niet wat hem overkwam. De zaak was gevuld met Arabische, Afrikaanse en Nederlandse klanken. Een kakofonie van talen zeg maar. Het gemeenteraadslid dat zo’n 2 meter lang is en een kleine 150 kg weegt hing op de Somaliërs af die verschrikt achteruit deinsden. “Willen jullie eens proberen Nederlands te praten ?” vroeg hij met zijn luide stem terwijl hij zich voorover boog en zijn handen in zijn zijde perste. Beetje bij beetje begonnen de geïmponeerde mannen Nederlands te praten. Hij was wel zo vriendelijk de woorden te helpen vinden die moeilijk voor hen waren. Door deze spontane actie was het ijs gebroken en werd het een gezellige boel.
Tevreden ging het gemeenteraadslid enige tijd later met zijn fiets terug weg. “Het is hier een internationale bedoening” riep hij nog na. Even later kwam de uitbater van een naburige zaak met een dienstblad met daarop drie koffie de zaak binnen. “Van die grote man die hier zonet was” legde hij uit. “Wie mag die vent wel wezen ?” Ik grijnsde even en nam vlug de drie koffie die ik met de twee nog aanwezige medewerkers deelde. “Die man weet nu tenminste wat er hier allemaal gebeurt en hoe internationaal het er hier soms aan toegaat”.
En de koffie smaakte.
Groetjes.
🙂
De dingen des levens ! 
De kern van het verhaal is wel dat je toch moet zien dat je naast je eigen en meegebrachte taal ook de taal van het land waar je NU woont gaat beheersen. Pas dan heb je in een nieuw land ook de mogelijkheid er echt iets van te bakken. Ik snap het optreden van het gemeenteraadslid wel. Het is ondoenlijk pakweg 160 talen dwars door elkaar heen te laten babbelen en toch een redelijk functionerende samenleving op te bouwen. Dat probeerde men ooit in Babel ook. Met de bijbehorende spraakverwarring…
Goede morgen Suske. Wat een schitterend verhaal, een perfect voorbeeld van hoe je tot een goede verstandhouding komt, zo iets om nooit meer te vergeten!
Je kan nog zo goed “praten” met handen en voeten maar er gaat niets boven een echt gesprek. Hoe moeilijk dat voor nieuwkomers ook is. Onze Koerdische hulp woont al twintig jaar in Nederland (ze kwam hier toen ze 18 was) en spreekt mondjesmaat Nederlands. Dat snap ik niet. Het zou het eerste zijn wat ik zou doen in een vreemd land: de taal leren.
Een welverdiende bak koffie….
Erg leuk verhaal groetjes
De overheid legt er in Nederland té weinig nadruk op hoe belangrijk het is dat men de taal spreekt van het land waar men woont. Deze man was dus goed bezig, maak het nodig dat men de taal spreekt en dus geen vertaalde folders en tolken tenzij het om ziekte gaat.. Wél hulp natuurlijk. Zo doe ik het ook bij onze nieuwe buurman wiens taal ik wél redelijk spreek maar niét tegen hem. Natuurlijk reik ik hem wél het Nederlandse woord aan als hij iets in zijn taal zegt omdat hij dat woord in het Nederland niet kent. zó leren ze sneller.
Die mensen hadden ook zomaar geen Nederlands kunnen spreken, dan had zo’n opmerking gemakkelijk verkeerd uitgelegd kunnen worden. Aardig van hem dat hij op koffie trakteerde! Dat een leidinggevende ziet hoe het er op de werkvloer toegaat, daar zijn tegenwoordig meerdere tv programma’s over.
de wereld is klein geworden Suske..
een leuk verhaal
groeten
Ik heb een vriend opgedaan in het AZC en die probeert overal Nederlands te praten. Zelfs als iemand in het Engels begint zegt hij er wat van. En hij leert snel.
Koffie wordt bijna overal gedronken.
Regenachtige groet,
duidelijk dat de politiekers niet altijd weten wat er in de wereld omgaat
Goed dat hij het nu met eigen ogen kon zien… 😉
Die koffie hadden jullie wel verdiend…
fijn dat hij het zo zag en je trakteerde met een lekkere tas koffie :o)
@->- voor jou
Met een bakje koffie erbij lukt het zeker wel…!!
Wat een mooie log.
De grote man was misschien te hard maar hij brak toch het ijs. En de koffie maakte het goed.
Erg leuk.
Die koffie kan ik wel waarderen. Leuk verhaal weer… werken kan zo leuk zijn.
Love As Always
Di Mario
Wat een leuk verhaal!!
En lief van de koffie!
zijn voorkomen werkte in zijn voordeel, en beslechte het met koffie.
Als je een dienstverlener ben kom je verschillende mensen tegen. Hans
een internationale fietsen zaak daar in Roeselare
ja ergens heeft die grote ambtenaar gelijk , om in te burgeren is het spreken van de taal van het land van groot belang en als er anderen zijn ook wel zo beleefd
dat de koffie mocht smaken 🙂