Het is middag. De regen valt met bakken naar beneden. In een klein legertentje schuilen drie personen. Nonkel Juul doet zich tegoed aan een restant droge vis. Ernest leest voor uit “Openbaringen”, laatste hoofdstuk van de Bijbel. Ook hij had geluk dat hij imuun is voor het ruimtespul dankzij veelvuldig gebruik van wijwater. En Bieke, awel die vult haar maagje met gras en paardenbloemen. In de voormiddag zijn ze naar het slachthuis geweest. Gelukkig was daar geen ruimtespin te horen of te zien. Zo konden ze gemakkelijk naar binnen. Nergens waren er sporen van slachtvee of werknemers te vinden. Het zag er op het eerste gezicht verlaten uit. Toen ze het gebouw binnentraden wisten ze niet wat ze zagen. Dit was de hel van Dante.
Alle mannen uit het dorp zaten opgesloten in de koelcellen. Ze leken in een diepe slaap te zijn gedompeld. Het ijs plakte aan hun gezicht. Precies of ze dood waren. In de hangar ernaast deden ze een nog gruwelijker ontdekking. Karkassen van kinderen hingen ondersteboven onthoofd aan een haak, precies geslachte varkens. Bieke bekeek hun watermerk en kon er zo enkele herkennen. Met of zonder hoofd maakte voor haar niet veel uit. Ze waren toch te dom om te helpen donderen en stonken meestal uit hun bek. De jongentjes dienden tot voedsel van de aliens. Wat ze met die ingevroren mannen van plan waren was niet duidelijk. Nu zitten ze na te kaarten in de legertent. Dit moet een nachtmerrie zijn begint Bieke. Nee hoor reageert Ernest fel, dit staat allemaal beschreven in de Bijbel. Het einde der tijden is nabij.
Nonkel Juul zit zijn kogels te tellen. Hiermee zou hij toch enkele monsters kunnen neerleggen. Hopelijk zijn ze niet onkwetsbaar. Bieke moet dringend plassen. Al die sensatie heeft zich op haar blaas gezet. De druk moet uit haar keteltje. Zonder iets tegen Juul en Ernest te zeggen gaat ze een gepast plekje zoeken om te zeiken. Onder gewone omstandigheden doet ze dit meestal op het vlakbij gelegen kruispunt. Haar vriendjes wedden dan om enkele euro’s welke van de voorbijrijdende auto’s het eerst uit de bocht zal gaan. Behalve aan de etalage van Coiffeur Jean Pierre hier op de hoek is door dit spelletje nog niet veel schade aan de omliggende gebouwen berokkend. Buiten spelen is nu eenmaal leuk, vooral als je veel vriendjes hebt.
Bieke moet nu hoogdringend en zet zich vlug neer. Ze heft haar hemdje op en een warme waterstraal loopt onder haar weg richting rioolputteke. Gezegend zei Maria, dat doet deugd. Ze voelt zich helemaal ontspannen worden. Heel erg ontspannen…. en dan wordt het donker voor haar oogjes.
De dingen des levens ! 
Ook niet plezant, terwijl ge aan ’t plassen zijt……:-)
Een fijne zondag Suske
Groetjes
Zwart voor de ogen…klinkt niet gezond… 🙂
zo is dat Suske
doe maar mak an , de avond komt toch al snel genoeg 🙂
mogge Suske
ik gelijk wakker na die ondergrondse velvet 🙂
nee hoor ik had de slaap al uit en al lekker aan de koffie , ook hier flink nat en meer regen onderweg , maar zien wat de dag me brengt
en hoe klonk die james op de vroege morgen 🙂
Ik las dat het volgend jaar 100 jaar is na die vreselijke oorlog , keek ik eens in mijn pps archieven en ja hoor ik heb iets voor de dag van morgen , om eens stil te staan bij hen die vielen
geniet de dag
het wordt zwart voor haar ogen, de vriendjes hebben goed gewed, de auto was al vlug uit de bocht
Dan nu de verwarming maar aan, voor een aangename zondag…!!
voor ze in slaap viel dacht ze heerlijk om zo nat te zij
zo nat zo nat weltrusten
Eerst maar even een goed nachtje over slapen, dat verhelderd de geest en is rustig voor het lichaam!
Viel ze zomaar in slaap? 😉
Ah Bieke mag nog meedoen maar voor de rest moet nu de verwarming aan!
Ja, dit vind ik dus niet grappig he… Hoe kan ik nou slapen met dit verhaal .IK moet toch weten of Bieke het er een beetje veilig vanaf brengt.
Love As Always
Di Mario
Oeps, dat beloofd niet veel goeds voor Bieke…
ha die Suske
ja een mooie avond voor een goed verhaal
dus Bieke had al veel ervaring met verschillende watermerken 🙂
zal zeker worden vervolgd
wens je een fijne avond
Juist een weertje om een goed verhaal te lezen…
komt goed uit ! morgenavond eentje uit de eerste wereldoorlog hier op deze blog.
Een mooi novemberverhaaltje …
Fijn dat Bieke eindelijk een geschikte plek vond om te plassen,
ze moest zó dringend 😉
Ze heft haar hemdje ervoor op, een broekje droeg ze niet ?
Hiervan wordt in de tekst immers geen gewag gemaakt …
https://suskeblogt.com/bieke/
daar kan je haar bio lezen.