
Schrijf een verhaal in 300 woorden zonder het gegeven woord te gebruiken, laat je jouw bijdrage achter in het reactie veld? Je hebt tot de 27e Januari de tijd om er een mooi verhaal van te maken. Ik en vele andere deelnemers kijken er naar uit.
Geesje heeft ditmaal gekozen voor RIVIERBEDDING
Nonkel Juul staat vlak bij de rivier op een strook kiezels en gras die volgens hem “strategisch nat” is. Bieke en Mieke zitten op een omgevallen boomstam en kijken toe hoe Juul een meetlint uitrolt dat meteen weer oprolt. “Het meetlint is verlegen,” zegt hij. “Dat moet je respecteren.” “Waarvoor meten we eigenlijk?” vraagt Mieke. “De breedte van het kabbelen,” antwoordt Juul. “Dat verandert per humeur.” De rivier glanst en doet alsof ze luistert. Bieke gooit een steentje. Plons. “Dat was een vrolijke plons,” zegt ze. “Noteer ik,” zegt Juul, terwijl hij in een schriftje schrijft zonder pen.
Er komt een eend aangewandeld, gevolgd door nog twee. Ze stellen zich in een rij op, duidelijk met verwachtingen. Mieke haalt een broodje tevoorschijn. De eenden knikken. “Zie je,” fluistert Juul, “georganiseerde maffia.”
Juul zet een pispot op zijn hoofd. “Veiligheidshelm,” legt hij uit. Hij stapt een pas achteruit, glijdt over natte stenen en maakt een sierlijke halve draai die niemand gevraagd heeft. Hij staat vlug weer recht . “Balans is een noodzaak.” Bieke applaudisseert overdreven. “Nog eens!”
“Wetenschap herhaalt zich,” zegt Juul, en glijdt alsnog uit. Eén sok wordt nat. De andere sok kijkt verontwaardigd. Mieke lacht zo hard dat ze haar broodje laat vallen. Een eend pakt het en rent weg. “Diefstal,” zegt Juul. “Maar met toestemming.”
Ze gaan zitten. De zon komt even door. De rivier maakt kleine geluiden, alsof ze giechelt.
“Conclusie?” vraagt Bieke. Juul denkt na. “Water wint altijd, eenden werken samen, en sokken hebben gevoelens.” Mieke knikt ernstig. “Dat lijkt me juist.”
Een roze flamingo drijft voorbij, niemand weet van waar die komt. “Gegroet,” zegt onze nonkel.
Ze blijven kijken tot de flamingo verdwijnt. Het kabbelen gaat door. onze vrienden ook.
Dit was het dus voor vandaag. Tot de volgende !
😉
De moraal van dit verhaal; laat sokken uit als je aan het water zit”. 😉
Dit is echt een prachtig verhaal! Nonkeltje gaat surrealisme. Heel mooi!
De wetenschap is wéér een stap vooruit. Leve de gepaste onderzoekers!
Pingback: WE300 “RIVIERBEDDING” | Mijn Gedachten
Wat een gezelligheid daar bij de rivier, verklap me de juiste locatie dan kom ik daar ook naar toe. Met heel veel plezier gelezen, fijn dat je mee doet!
Graag gedaan.
Een mooi verhaal, laat de kerst maar beginnen want ik ben binnen…
Wat een fijne filosofische momenten daar aan de waterkant zo tegen de kerst.
Fijne avond.
Mooi bedacht…een flamingo die zitten zelfs hier in de buurt 🙂
Fijne dag
prettige dagen voor nonkel Juul en c°
Verder nog wel fijn geslapen na deze wonderlijke droom???
Girls, free the nipples.
Fantasie regeert weer vandaag! 😄
Heel leuk bedacht met die roze flamingo!
mogge Suske
dat heb je prachtig getypt , niet zo als nonkel Juul geschreven zonder pen hihihi
maar zo samen met de meiden en de eenden was het een fijne middag daar langs de rivier
geniet de dag
Ons Bieke en Mieke amuseren zich wel zo te lezen.
Voor straks fijne kerstavond 🎅
Aum Shanti