Zondag kwam zoon met de trein van uit Gent naar Roeselare. Ik reed hem naar zijn oma. Eva bleef ook bij oma. Om misverstanden te voorkomen : Oma is de moeder van Greet. Nadien reed ik met zoon en Eva naar het rusthuis in Westrozebeke waar mijn moeder verblijft. Oma wil ook eens mijn moeder bezoeken. Ik zal met haar afspreken. Kan ze met mij mee.
Mijn moeder was blij ons te zien. Erg gemakkelijk waren de gesprekken niet. Ze leeft nog steeds in een vreemde wereld. Ook was het er enorm druk zodat de communicatie niet bepaald rimpelloos verliep.
Tenslotte werd het tijd om terug naar Roeselare te rijden. Zoon nam de trein terug naar Gent en Eva en ik samen met de wagen naar huis.
Fijne dinsdag verder.
🙂
De dingen des levens ! 
je mag blij zijn dat je moeder nog blij kan zijn, echte gesprekken zijn niet meer mogelijk, het lichaam is er nog, in het hoofd leeft er een vreemde vrouw.
De oma’s waarderen het dat ze bezoek krijgen. Jammer dat het zo druk was bij je moeder. Dat maakt het praten wel erg ingewikkeld. Je foto spreekt boekdelen…
Mijn moeder kon ook zo kijken als je moeder, net of je ver weg bent.
Maar belangrijk is om te blijven komen, ze is waardevol. Hans
Mooi dat je zoveel op bezoek gaat bij de oma’s. Daar genieten ze zeker van!
Jammer dat het er zo druk was, want dat zal zeker niet bevorderlijk voor je moeder geweest zijn. Jij had weer een mooi ritje en hele leuke mensen bij je in de burut. n
Love As Always
Dimario
Dus kinderen hebben beide grootmoeders gezien. Dat is mooi. Ook mooi dat je moeder blij was met jullie bezoek. Wel verdrietig dat de communicatie moeilijk verloopt. Maar er gewoon zijn is al heel belangrijk.
zolang je moeder maar gelukkig is. Dan is alles goed.
Een selfie met een menselijk verhaal !
Het moet niet altijd glitter en bling bling zijn hé ?
De volgende selfie met een grote glimlach he 😉
Met zo’n reisschema is het maar goed dat jullie niet afhankelijk waren van de NS want dan was er niet veel gekomen van jullie familiebijeenkomst. Leuk om je eens te zien op de gevoelige plaat.
Het moet toch vreemd voelen voor je moeder ook, dat plots alles anders lijkt, of ja waarschijnlijk stellen ze zich daar niet echt vragen bij
Dementie blijft iets raar, sommige beseffen dat ze dement zijn
Dat was een familiedagje dan…
Fijn dat ook de kleinkinderen de oma’s nog bezoeken.
Het moet vreemd zijn om als het ware in twee werelden te verkeren. Maar het is mooi dat ze jullie toch weer herkende.
Erg vriendelijk kijken jullie niet op die selfie! 😉 Maar het was zo te lezen weer een druk bezette dag.
Helaas zal je moeder regelmatig in een vreemde wereld blijven leven. Het is lastig en triest.😞
Volgende keer wel even een glimlach op de lippen toveren hoor…..:)
mogge Suske
mooi dat dit nog kan , dat in een andere wereld leven , is zo het is
geniet de dag
Je hebt trekken van je moeder. Nee, als het druk is, en met de andere wereld waar je moeder in leeft zal communicatie niet altijd makkelijk zijn. Gelukkig kan je haar nog wel bezoeken.
Je foto vertelt echt een verhaal Suske. Ik vind het een hele mooie en veelzeggende foto.
Oud worden valt niet altijd mee. Gelukkig weten we niet van tevoren wat het gaat worden.