
Gisteren was ik op bezoek bij mijn moeder. Was ze afgelopen zondag nog goed bij de geestelijke pinken, nu was ze terug in haar eigen wereldje verdwaald. Toch was ze blij me te zien. Volgens haar was ze afgelopen nacht opgepakt door de politie wegens openbare dronkenschap. In feite grappig als je weet dat ze nooit alcohol gedronken heeft in haar lange leven. Om de haverklap riep ze naar verpleegsters of andere bewoners om te laten weten dat ik toch gekomen was. Bang dat ik haar door dat gedoe met de politie in de steek zou laten. Roddels die van haar ouders komen.
Een verpleegster kwam verse kleren klaarleggen voor de volgende dag. “Morgen ga je in bad” liet de dame weten terwijl ze de kleren uit de kas haalde. “Ik ga niet ! Ik doe geen zwempak of wat dan ook aan om tussen dat volk te gaan zitten” raasde mijn moeder. Gelukkig kon de verpleegster haar duidelijk maken dat het om haar te wassen was.
Net toen ik weer weg zou gaan kwam een medewerker vragen of moeder mee wou voor een assekruisje. Eerst drong de vraag niet tot haar door, maar dan weigerde ze categoriek. “Ik heb niet gelogen!” was haar antwoord.
Dit was dus een glimp uit de wondere en soms angstige wereld van mijn moeder.
Fijne donderdag.
๐
Wij maken hier dezelfde situaties mee met mijn schoonmoeder. Ik vind het angstwekkend.
dat de vastentijd begint en dat het aswoensdag is daar had ik eigenlijk niet aan gedacht, toch lijd ik (nog) niet aan dementie.
Het is toch heel akelig en confronterend om dit te moeten observeren of meemaken. Het verval van de geest die ooit zo pittig en aanwezig zal zijn geweest…. Ik wens je ook daar sterkte mee..
gelukkig is er morgen weer een ander verhaal
ik weet niet waar ze zit in haar dementie…
Een @->- voor U.
Mijn moeder heeft acht jaar geleefd met dementie .De laatste 2 jaar herkende ze me niet meer. Ik heb jaren met haar gewandeld want dan werd ze rustig. Stappen kon ze tot op het einde
Je moeder leeft eigenlijk in twee werelden, dat ze is opgepakt is wel grappig om te lezen.
Ik ken het van mijn eigen moeder. Hans
@ Beetje gezellige muziek kan nooit kwaad.
Dementie, je wenst het niemand toe, maar het komt overal voor. Ik verbaas me soms reacties van mensen.
Love As Always
Dimario
Het moet verdrietig zijn om haar zo te zien. Maar ze is blij met jouw komst al zal ze dat misschien alweer vergeten zijn zodra je weg bent, voor het moment is dan toch even gelukkig.
Dat is inderdaad een heel wondere wereld van je moeder die dan toch ook weer hier en daar te herleiden is.
Ach, je arme moeder. Boze dromen met de ogen open. Toen mijn tante dementeerde kookte ze grote pannen rijst voor de bewoners van een net geopend asielzoekerscentrum. Dat was lief maar die rijst stonden te beschimmelen in de kelder. Later zag ze geesten. Dat was beangstigend. Dementie is een rotziekte.
Ik weet wat het is Suske, mijn moeder werd ook zo angstig op het einde van haar leven. Dat vond ik zwaar om aan te zien want voor hen zijn de angsten en gevaren zeer reรซel. Gelukkig waren er nog meer mooie momenten en die zullen we onthouden.
Niet bij stil gestaan. Leven in een angstige wereld, onveilig, het moet niet makkelijk zijn. Ook niet voor jou.
Ze gelooft alles wat in haar hoofd opkomt. Je doet er niets aan, alleen hopen het het mooie dingen zijn.
Vast moeilijk om daar als zoon mee om te gaan.
Maar ze kent je nog…gelukkig
ach toch, zo herkenbaar van toen met mijn mama, al die vreemde verhalen, ze spoken nog door mijn hoofd
Het kan grappig lijken maar is het totaal niet hรฉ
Een askruisje, waar is de tijd
Ach, best wel triest hoor Suske.
Ik heb geen verstand van assekruisjes.. maar als ik lees wat Patrick hieronder schrijft, dan legde je moeder in al haar verwardheid toch nog de goede link..!
Triest dat een mens zo kan worden hรจ, dat ze zo angstig en wantrouwig wordt.. en ook moeilijk om je moeder zo mee te moeten maken denk ik.. sterkte hoor.
een pijnlijke situatie voor iedereen Suske
een assenkruisje..dat is ook van een tijd terug Suske
groeten
Het is een vreemde schemerwereld waar je moeder zich bevindt. Moeilijk om daar goed mee om te gaan. Ik heb ook grote bewondering voor de zorgmedewerkers die met mensen met dementie werken. Sterkte ermee, Suske.
Ik weet het niet, maar ik hoop dat ze dat zelf niet beseft.
Moeilijk om mee om te gaan.
mogge Suske
die leeft in haar eigen wereldje , soms moeilijk te begrijpen soms komisch
geniet de dag
Ze weten nog te weinig van dementie om te weten van waar die verhalen komen. Ik weet nog bij de grootmoeder van mijn ex dat ik gewoon mee praatte in haar verhaal en dat mijn ex-schoonmoeder daar razend over was. Als je er tegen in ging werd ze gewoon dwarsig.
Sterkte gewenst in elk geval. Het is geen prettige situatie.
Zeker niet eenvoudig om met dementie om te gaan en dat geldt voor beide kanten…
Het vasten is ook begonnen, maar daar zal je moeder ook niet aan meedoen. Ja, de wonderlijke wereld van een mens met dementie. Ik maak het nu zelf mee.
Dat was vroeger zo, als je loog dan kwam er een kruisje op voorhoofd vertelden ze.