Gedurende de maand mei heb ik slechts één maal het gras gemaaid en het was meteen ook de eerste keer dit jaar. Het gras langs de boord tegen de muur van ons huis laat ik groeien. Daar verschijnen boterbloemen en ander kleurrijk “onkruid” die de tuin gratis en voor niets mooi maken.
Ook het snoeiwerk laat ik wachten. Nu staan de bomen en struiken er mooi bij en ik zou het zonde vinden daar mijn zaag in te zetten. De haag die ons met de buren uit een andere straat scheidt staat er overdadig bij. Nu zal ik die haag zeker niet snoeien anders kan ik meegenieten wat er bij de buren zoal gebeurt.
Dat mijn composthoop zowat onzichtbaar geworden is, daar zal ik wel iets aan moeten verhelpen. Door de groeischeuten van de bomen is er nu ook veel schaduw te vinden en daar genieten onze katten en de buurtkatten met volle teugen van. Vooral tijdens het weer van de afgelopen dagen.
Kort samengevat : na de meimaand waarin ons aangemoedigd werd niet te maaien heb ik besloten min of meer hiermee verder te gaan. De bijen en andere insecten zijn steeds welkom net als die egel die ik onlangs nieuwsgierig aan onze achterdeur zag staan piepen.
Groetjes.
🙂
Ik vind het ook veel mooier dan al die strakke heggen en grasvelden.
mogge Suske
een tuintje naar mijn hart
zonnige wandel groet
Een beetje wild tuintje, is goed voor insecten Suske.
en toch ga ik seffens “mijn onkruid” te lijf Suske
prettige dag
Ja lekker vrijheid blijheid hoor.. al zal ik eerdaags de heg langs de voortuin wel moeten snoeien.. anders kunnen de mensen niet meer over de stoep lopen hehe.
Dat lijkt me een goed plan, een wat natuurlijkere tuin is eigenlijk voor alles en iedereen beter. En dat is precies waar het bij deze actie om was begonnen, toch!?
Een goede beslissing Suske en hoe mooi ligt de kat erbij.
Ziet er aantrekkelijk uit!
Op onze berg mag het groeien en bloeien zoals het wil, maar tussen de kasseien moet het weg. Dan zit je aan tafel en kriebelt het tussen de tenen.
Ha toevallig hadden wij 2 weekjes terug ook een egel in de tuin en de eekhoorn blijft komen om te kijken of er ergens wat lekkers hangt. Zo leuk is dat.
En ja een beetje privacy is altijd wel fijn.
Groetjes
Gister en vandaag ben ik wederom erg blij met de bomen rond het huis hier, de schaduw maakt het binnen prima te doen. Als je er geen last van hebt is het prima. Hier hebbend e buren een heg geplant die ons last bezorgt. Wortels onder de tegels en veel afval.
Alleen wat in de weg zit haal ik weg, verder mag alles groeien zoveel als het wil.
Die egel kwam een bakje kattenbrokjes halen, daar zijn ze dol op.
Een “wilde tuin” heeft ook wel wat. Maar wat wat vormsnoei zou ik zeker doen, anders wordt het een oerwoud.
Hier werd ook op veel plaatsen niet gemaaid in de meimaand.
Nu vind ik dat er zeker wel gemaaid moet worden, zeker op de tussen bermen van wegen, het zicht op ander verkeer wordt en nu niet meer beter op.
Maar voor de bloemetjes en de bijtjes is het zeker goed geweest.
Zo ben ik ook opgegroeid. Wij hadden een grote tuin. Echt groot. Niet zoals kindjes groot zien, maar gewoon echt groot. De buren ook. De buren van de buren ook. Alle drie lieten we dat verwilderen. Die tuinen liepen in elkaar over. Dat zat daar vol met vogeltjes, vlinders, egels, kevers, kikkers die nergens te vinden waren, uitzonderlijke plantjes. Dat gras stond hoog. Laat maar groeien. Bessen overal. Bomen om in te kruipen en uit te vallen. Echt een Pipi Langkous-paradijs. Ik heb nooit begrepen waarom mensen hagen zetten en alles zo kort willen en perfect getrimd. Alleen maar “mooi” gras. Als ik wou voetballen met mijn vader dan was dat binnen te doen want buiten was dat zo goed als onmogelijk.
Mijn buren hebben al aangeboden de gewassen, onkruid volgens de kenners, in mijn voortuin te kortwieken. Het komt boven hek en seringenstruik uit zeggen ze. Heel hachelijk!
als ik de tuin in loop, dan vliegen er tientallen vogels weg, dat is toch mooi om te zien. Ik hou wel van de natuur om me heen.
Love As always
Dimario
Een tuinman noemde onze hof ooit een jungle, veeeeel fijner dan een afgelikte hof!
Mooi zo, de beestjes zullen je dankbaar zijn. Zeker weten.
Ik maai niet meer. In ons vroegere huis wel, maar toen we hierheen verhuisden was ik daar meteen klaar mee. Het scheelt een hoop ellende. Al moet ik nog wel onkruid wieden af en toe…komt tussen de stenen en paden door…
dankzij dat niet maaien hebben we in lange tijd niet zoveel boterbloemen gezien als nu, fantastisch toch
leuk een egeltje op bezoek, zolang de kat maar geen ruzie zoekt 😉