Maandagmorgen, Greet aan de telefoon, begeleider en verpleegsters verwittigen dat Eva gehospitaliseerd is. Iemand van de dagbesteding heeft reeds een videogesprek met Eva achter de rug.
Samen wat kleren en toiletgerief in een zak stoppen. Die breng ik straks. Even langs geweest bij huisartsenpraktijk met de fiets om voorschriften op te halen die daar liggen te wachten. Wat verder vlak voor rondpunt van Meensesteenweg grote controle door politie van autovoertuigen. Ik vraag aan een inspecteur die ik al tijden ken of ik met auto naar het ziekenhuis mag rijden. “Niet om te bezoeken, wel om kledij etc. af te geven.” “Geen probleem,ik mag toch niet bij haar, dank voor de info”. Ik fiets verder terwijl de agent auto nr. zoveel tegenhoudt.
Rond de middag parkeer ik de auto in de Brugsesteenweg vlakbij het ziekenhuis. Alles ziet er verlaten uit. Normaal gezien is het hier altijd erg druk. De ingang van het ziekenhuis is helemaal veranderd bij de laatste keer ik er binnen trad. Eén dame met mondmasker wijst me de juiste weg naar de inlichtingen. Daar krijg ik een sticker met de naam van de patient er op. Die kleef ik aan de zak en plaats die in het mij aangewezen rek. Als er vuile was is zal ik opgebeld worden laat de dame weten en wijst me het rek waar ik die zal kunnen vinden. Het voelt allemaal heel erg bevreemdend aan. Vlug terug naar huis.
Tot de volgende.
Zoiets moet echt vreemd voelen.
Stekte voor jullie
Aum Shanthi
Wat naar allemaal Suske. Het lijkt me ook supermoeilijk voor iemand met autisme als ineens alle structuren om je heen wegvallen! Fijn dat ze nu goed wordt opgevangen. Sterkte!
Allemaal erg onwezenlijk hoor Suske, hopelijk is het maar van korte duur.
het is een rare wereld, hé suske, ik hoop dat ze daar goed geholpen word en je haar weer thuis mag hebben
sterkte suske
Het zal voor nu de beste plaats voor haar zijn. Toch fijn dat die plek er dan is, ook in deze coronatijden. Ze zullen vast goed voor haar zorgen.
Het is al met al een belabberde situatie om de meegenomen spulletje op deze manier achter te moeten laten. Hopelijk is Eva daar echt in goede handen. Nogmaals sterkte, want dat zullen jullie alle drie wel kunnen gebruiken nu.
Hoe moeilijke situaties nog altijd moeilijker kunnen zijn.
Sterkte Suske!
Wat naar. Ik wens jullie veel sterkte.
wat een vreselijke toestanden , ja je zegt het goed het is bevreemdend 😦
dat het maar snel terug normaal mag worden
sterkte voor jullie allemaal
Vervelend. 😦 Sterkte!
moeilijke toestanden voor jullie
veel sterkte gewenst
Jammerlijke situatie voor Eva maar thuis zou het niet goed gaan. Nu heeft ze professionele en medische begeleiding.
Nogmaals het allerbeste en hoop op een spoedig herstel.
Heel onaards, deze manier van werken.
Een spoedig herstel gewenst!
De sfeer is op die plaatsen behoorlijk gespannen…
Ja nu gaat het daar zo had ik ook gehoord. Raar hé
Vreemd maar zal het beste zijn zo
Sterkte
Voorwaar vreemd. Sterkte vir Eva.
ja heerlijk fiets weer
ik zag je mee fietsen bij de foto’s
dat ik een lekker ritje van net geen 45 km
ik zal weer meer op de fiets en langzaam conditie opbouwen
fijne middag groet
Wat jammer dat alles zo moet verlopen in deze wel bizarre tijden !
Veel sterkte !
Nare toestanden allemaal, hopelijk knapt ze toch snel weer op…!
Veel sterkte allemaal.
De psychose is al vervelend, het corona gebeuren waardoor je niet eens normaal naar het ziekenhuis kunt gaan maakt het nog veel vervelender! Strekte Francky en Greet!
Voor jullie misschien niet heel vreemd dat haar niet mag bezoeken, dat kwam eerder voor. Maar al die voorzorgen zijn toch wel wat vreemd, helaas blijkbaar nodig.
Het is even niet anders, wel naar dat ze weer in het ziekenhuis ligt.
Hopelijk word je op de hoogte gehouden door het personeel? Zodat je weet hoe het met haar gaat.
Wat vervelend voor Eva, maar nu heeft ze wel de hulp die ze nodig heeft.
Het is nu heel anders buiten, vandaag een fietstochtje gemaakt en alles lijkt wel uitgestorven.
Het is gewoon eng stil, je hoort weer vogels. Hans
Ik hoop maar dat het snel beter met haar gaat en dat ze weer eruit mag. Het is al geen leuke plek om daar te zijn, maar nu helemaal niet.
Love As always
Di Mario
Ja, dat is allemaal uitermate vervelend, en het was al niet gemakkelijk, helaas is het niet anders, we leven met je mee!
het is zeker raar voor de familie, bij ons op het werk gaat het net zo….
gelukkig heeft iedereen tegenwoordig een gsm, dan kunnen ze voor het raam gaan staan
-Een @->- voor jou
Ik las gister ook zoiets. Het is alsof we in een scifi leven op sommige plekken. Het is allemaal ter bescherming natuurlijk al neemt het het risico niet geheel weg. Hier is gister iemand in het ziekenhuis besmet.