Een tijdje terug logde ik hier dat “de droom over is”. Het gebouw aan het stationsplein waar vroeger tot in de vroege uurtjes gedanst en gefeest werd; werd vandaag onder publieke belangstelling verder afgebroken. Dit is een werk dat jong en oud aantrekt. Tieners en gepensioeneerden mooi naast elkaar kijken hoe de machine haar werk doet.
Ikzelf heb ook even halt gehouden en gekeken. Nog even mijmeren hoe het vroeger was. In mijn geval is dat reeds meer dan 30 jaar terug in de tijd. Afwachten en zien wat er in de plaats zal komen.
Groetjes.
🙂
Ik blijf daar niet naar kijken maar maak dat ik weg ben. Stel dat er een stuk op mijn hoofd zou vallen …
Ik hoop dat er iets moois en origineels in de plaats komt en niet zo’n zoveelste eenheidsworst.
Pacman in ’t groot. Die happer weet er wel weg mee
Het tegelwandje ziet er nog strak uit, waarschijnlijk was de rest óók niet echt slecht, jammer.
Dat is blijkbaar met het grove geschut alles plat !
hopelijk komt er iets terug
waar de jeugd van toen en nu
elkaar weer treft
Waarschijnlijk een 1000 in een dozijn appartementen complex. Ik hoop dat ik het mis heb.
Daar verdwijnt voor velen een stuk van hun jeugd als ik het goed begrijp. Dat doet je dan toch wat. je hebt er trouwens ook een mooie foto van gemaakt met die grote openstaande grijper.
Dat zwarte kastje kijkt angstig toe… 😀
Daar wordt weinig gerecycled.
Dat is voor vele afscheid nemen. Hans
klopt , ook hier vandaag goed weer
en gelukkig morgen ook nog , wil ik weer eens van profiteren 🙂
fijne avond groet
wat jammer Suske….
Altijd zonde als oude panden opgeruimd worden, dat maakt de panden die het wel volhouden nog monumentaler.
Toen bouwden ze toch stevig en het is toch jammer dat al dat werk met grove middelen teniet wordt gedaan. Wat zal er in de plaats komen ? En met de veranderende bouwstijl mag je al blij zijn dat het er 20 jaar zal staan( zie ik in mijn omgeving! )
En zo herbeleef je de binnenkant van de woning.
Jammer hé als zo bastions uit je jeugd verdwijnen…
De Peegie is niet meer …
Een traantje moeten we wegpinken, want zowat gans Roeselare en brede omgeving hebben er hun eerste stapjes gezet in het nachtleven.
Hun eerste lief in het halve duister gekust.
Zich half tot goed gek gedanst op de bonkende hits die uit de robuuste Vetelec klankkasten kwamen met langszij torens van bakken Carlsberg.
Vele verhalen en gezichten schieten in mijn geest voorbij.
Carl, de vele garçons en talrijke DJs gaan even moeten wennen als ze het Stationsplein 12 passeren.
De bijzondere herinneringen van weleer zitten vastgeroest in de bodem én in onze geest.
Wie het niet meemaakte heeft, echt waar, iets speciaals gemist, want de Peegie was speciaal.
Doch er is ook hoop …
Want op zaterdag 23 Mei 2020 is er een Peegie reünie vanaf 20u in de “Groovy’s club” aan het Stationsplein.
Voor even zal ik samen met een aantal andere DJs de geest van het Peegie terugbrengen.
Voor heel even maar, maar Be There samen met je huidige partner, nodig oude vrienden uit en herbeleef wat ooit is geweest.
Hartelijke groet,
Harry
*** Yep dat ben ik, en ik had het voorrecht 9 jaar voor vele jongeren van toen hun de allernieuwste hits te presenteren ❤
Hier zouden ze er een appartementencomplex van maken. Daar krijg je toch ook een complex van.
Love as always
Di mario
ik denk ook dat het gewoon appartementen worden, maar afwachten zal ik moeten
-Een @->- voor jou*
Er komt vast wel weer iets anders voor in de plaats, na dit grove geschut….!
Hoop ook dat er voor de jeugd weer wat voor terug komt want die hebben ook een ruimte nodig om zich zelf te zijn. Weer een stukje herinnering verdwenen.Tja je moet met de tijd meegaan. Mooie foto heb je zeker wel genomen. Wens je gezellige werkdag.
voltooid verleden tijd Suske
groeten
Gelukkig blijven herinneringen wel behouden 🙂
Zoiets is toch eigenlijk ook wel een beetje triest gezicht hè?
Tsjonge, dat laat prachtig het woord afbraak in beeld zien inderdaad… Wat ziet het er ook gewelddadig uit bijna.
Tijd dat we nog eens naar Roeselare komen voor een wandeling…
De tijd van grote discotheken en dergelijke lijkt voorbij te zijn. Waar ik vroeger uitging dat bestaat ook niet meer. Sneu gezicht is het.
Something is built with so much difficulty over time, it is destroyed by the mechanical hand in a moment. Life is like that.