Eén van mijn vaste klanten haalde deze week de krant. Hij werd veroodeeld door de rechtbank om een mes op de keel van zijn huidige vriendin te zetten en te dreigen haar de keel over te snijden. Gelukkig hoorden de buren wat er aan de hand was en verwittigden de politie.
Bij ons is hij een oude bekende. Altijd onder invloed van alcohol en ander lekkers. Zijn fietsen raakt hij steevast kwijt of rijdt ze de vernieling in. Onlangs kwam hij met zijn fiets die een kapot achterwiel had. Geen spaak was nog intact. Hij werd doorverwezen naar een fietsenmaker en werd op het hart gedrukt niet meer met deze fiets zo verder te rijden. Hij stapte een tiental meters naast de fiets en toen hij meende uit ons zicht te zijn sprong hij toch op de fiets en reed zo verder. Hij is een tijdje dakloos geweest en leefde in een garagebox. Het afgelopen jaar had hij een deftige huurwoning. En nu dit weer.
Waarom ik dit vertel ? Soms heb ik de indruk dat de lezers dezer blogs zich afvragen waar ik de inspiratie voor mijn verhalen haal. Door goed te luisteren en dingen van heden en vroeger te noteren. De omgeving van het station is ook een inspiratiebron geweest en soms nog. Vroeger had je het buffet van het station waar je mensen van diverse pluimage kon aantreffen. Zo zat ik er ooit tijdens mijn pauze een soep te nuttigen terwijl ze enkele meters verder op de grond lagen te vechten. Dit buffet is samen met het vorige stationsgebouw afgebroken. Tijden veranderen. Inspiratie ook. Soms haal ik er ook uit de actualiteit. Of krijgen mijn hersens rare kronkels tijdens het typen.
De foto werd genomen in het buffet jaren terug. Dit is dus verleden tijd.
Groetjes.
🙂
De dingen des levens ! 
Inspiratie moet je inderdaad in je geheugen of in je omgeving vinden. Mooi.
Inspiratie vind je inderdaad vaak in je eigen omgeving… Deze meneer is wel een bijzonder type als ik dat zo lees zeg.
een verhaal uit het (straat)leven gegrepen
Inspiratie haal je overal en nergens 😉
Heftig verhaal hoor, dit gebeurt helaas te veel tegenwoordig
al je verhalen die je schrijft vind ik nog steeds mooi om te lezen.Jij hebt dit met mensen en ik heb dit met de natuur maar overal kan wel inspiratie vandaan halen maar vele zitten met de phone te spelen en dat is niet zo spraakmakend om er over te schrijven. Blijf maar heerlijk voortgaan en ik zie van zelf je verhaal wel weer op je blog staan.
dat mes is niet om mee te lachen Suske….
fictie wordt soms realiteit
een onuitputtelijke inspiratiebron
prettig dag
Niet iedereen treft het in het leven, al hoeft dat nog niet per se te betekenen dat je jezelf de vernieling in helpt.
In onze maatschappij leven heel veel mensen op de rand van de marginaliteit.
Daar vind je inderdaad inspiratie om je weblog te vullen. Mits het wat verkappen van namen en situaties kun je dit doen zonder iemands privacy te schenden of te kwetsen.
ik vraag me dan altijd af, komen die niet op een zwarte lijst?
Je weet het altijd goed te formuleren
.* Een @->- voor jou.
Knap hoe je gebeurtenissen om je heen weet te vertalen naar je weblog. Ik zou dat op die manier niet kunnen, daarom laat ik mijn foto’s liever spreken. 🙂
Er is zoveel te beleven rondom als je heel goed kijkt en luistert. En dat doe jij duidelijk.
Dat mes, aiai, niet fijn om lezen.
Als je om je heen kijkt, je fantasie er op los laat raak je nooit zonder verhalen.
Love as always
Di Mario
Het is toch een gedoe, een mes.
Inderdaad een logje ontstaat door opletten. Hans
🙂 het gaat er knap heftig aan toe bij jou suske,
ik ben blij dat ik kan zeggen dat ik mijn inspiratie uit de natuur haal, en natuurlijk mijn jongens 🙂
De inspiratie ligt op straat…
dank je Suske
voor je bezoek aan de foto’s
ja ik liep daar weer enorm te genieten hoor
fijne avond groet
Dat zijn de beste inspiratie bronnen, je zintuigen te gebruiken en ergens naar toe te filteren, het zij in schrift, beeld en kunst 🙂
Ik las het wel in de krant, maar als het dan in je dichtbije buurt gebeurt …
Mooie inspiratie van aan het station!
Ik herinner me vroeger dat ik daar iets kon gaan drinken maar alles is daar zo veel verandert!
En eerlijk gezegd ik hou wel van je verhalen !
In de realiteit ligt de fictie voor het rapen als je het ziet. En jij ziet het.
Ogen en oren openhouden, zien en horen, en vooral ook begrijpen wat je ziet en hoort. Dat zijn de ingrediënten. Om er een mooi gerecht van te maken moet je kunnen koken. Ik kom graag eten in je verhalenrestaurant.
Geen wonder dat je een heel dorp kan bevolken. 😀
Het is echt goed dat je dit kunt, het lukt niet iedereen zijn omgeving te laten figureren op een onherkenbare manier..
Dit verhaal brengt me inderdaad “ex van” in gedachte.Maar misschien gooi ik wel wat figuren door elkaar;-)
je inspiratie ligt als het ware op straat
dat zal voor een ieder zijn , maar het inspireert niet allen
wij zijn in ieder geval blij dat je er notitie van maakt
en meestal smakelijk verteld
fijne avond groet