Om 16 uur hoor ik mijn GSM brommen. Die staat steeds op trillen. Een gewoonte van op mijn werk. Die staat daar ook op trillen als hij in mijn locker opgeborgen ligt. Het is Doortje zo te zien. Dat verwondert mij. Misschien haar moeder Mevr. Paradijsvogel die de GSM van haar dochter gebruikt. Je weet maar nooit dus neem ik op. Ik herken de stem van Doortje. Verder hoor ik nog enkele kids rond haar luid staan praten. “Wil je me komen ophalen in School ?” vraagt ze terwijl de andere stemmen steeds luider en luider worden. Het gepraat aan de andere kant van de “lijn” gaat harder. “Laat maar” antwoordt ze. “Ik zal wel aan het station geraken.” Het is weer stil aan de andere kant. Ik begrijp er niets van. Straks zie ik haar moeder. Daar zal ik eens een hartig woordje met haar over praten.

Het is…