ziezo,
de week is alweer halverwege.
Tijd voor een verhaaltje daar ik verder niets mede te delen had wegens doordeweekse dag.
Groetjes.🙂
Een zaterdag in oktober. De zon schijnt en geen wolkje aan de hemel. We hebben een mooie nazomer. Vorige week was Doortje jarig. Reeds 12 lentes telt het meisje. Vandaag gaat ze haar verjaardag vieren in zo’n overdekt speeldorp. Zoals altijd ben ik ook uitgenodigd. Samen met mama Paradijsvogel ga ik haar ophalen en naar het speeldorp rijden.
Even na de middag krijg ik een berichtje van Doortje. Ze vraagt of ik haar vriendin kan ophalen. Ze laat me het adres weten. Die vriendin komt met haar mama en zusjes. “Anders moeten ze te voet komen”. Dat is een beetje veel volk voor in mijn auto. Ik spreek af dat ik eerst die mensen ga ophalen en naar het speeldorp brengen. Doortje geeft me het adres. Dat is op de weg naar de Paradijsvogels. Ik hoef dus niet om te rijden.
Een kwartier later zet ik mijn auto aan…
View original post 380 woorden meer
De dingen des levens ! 
Je bent toch ook altijd de redder in nood!
Gelukkig is het nog lang geen oktober, en gelukkig lonkt het weekeinde alweer, het schiet alweer op.
Een feestje, daar zou ik ook wel zin in hebben maar er is niets te vieren behalve de woensdag. 🙂
ja de tijd vliegt voorbij
daar staat inderdaad al een deel van de Trump muur 😦
die moet ie om zich zelf laten metselen , de zot
fijne avond groet
De weken gaan inderdaad als een sneltrein voorbij.