Het blijft verdacht stil als we aanbellen. Normaal gezien horen we dan hondengeblaf en roepende kinderen. Het lief van Exvan doen de deur open. “De kinderbescherming is hier, wacht even in de andere kamer.” Dat begint weer goed gaat het door mij heen. In wat voor wespennest zitten we nu weer. Grote Muis en Eva zeggen geen woord en zetten zich op de meer dan versleten bank. Kleine Muis heeft iets gehoord en gaat rondneuzen, dit tot ergernis van haar mama. Vlug ontdekt het meisje wat haar aandacht trok : een schoendoos met pasgeboren poesjes die dicht tegen elkaar liggen. Op een kast staat een kooi. Daarin zitten een konijn en enkele cavia’s. Kleine Muis wilt die ook zien maar de kooi staat te hoog. Ik hef haar even op zodat ze die dieren kan zien. We horen de voordeur dichtslaan. De vrouw des huizes laat ons weten dat “ze”…
View original post 732 woorden meer
De dingen des levens ! 
Goede morgen Suske, ik ben er weer en je weet ondertussen waarom ik hier niet voorbij kwam. Ik haal nu de schade in, en val al direct met mijn gat in de boter met dit weer knap geschreven vervolg op je soap!
Wat een rare tijd voor jonge katjes. Je hebt voorjaar- en najaar katten. Nou ja, mss ben ik wel in de war.
Dit speelt zich af begin oktober. Daarom die najaar katten.
ja en ik las het al eens , zeker beeldend
maar ook zo jammer dat het nog zo er aan toegaat hier en daar
al moet ik zeggen , mijn bank is ook flink versleten
Boeiend is het inderdaad niet maar zo beeldend geschreven dat ik het telkens weer lees.
Chapeau voor je verteltrant, Sus.
Weet je eigenlijk kan het me niet boeien wat de ex en exvan allemaal doen…dus sla de klik over deze keer. Groetjes