De soap met een blogger in de hoofdrol
Rond de middag rijd ik in zuidelijke richting. De Kortrijkse kant van onze provincie zeg maar.
Menen ligt op enkele kilometers afstand van Moorsele waar ik eerst even halt dien te houden alvorens verder te rijden richting het ziekenhuis waar Eva verblijft.
Bij mij in de auto zitten de Muizen. Zoon Muis heeft voor enkele maanden rijverbod gekregen van de politierechter en heeft dit weekend zijn dochtertje bij zich. Grote Muis had me eerder deze week gevraagd of ik ergens een gaatje kon vinden om samen enkele boodschappen te doen voor haar zoon. Geen probleem, ik moet ook in de buurt zijn.
Wanneer ik halt houd voor zijn huis vallen onze monden open van verbazing. Zijn deur is herleid tot enkele latten. Wat is er nu weer gebeurd ?
Binnen zien we de peuter en even later Zoon Muis. Hij ziet er moe en verward uit. De avond voordien heeft…
View original post 784 woorden meer
Hoe jij het allemaal tot in de kleinste puntjes zo mooi kan beschrijven… je hebt voorwaar de gave in je en ik ben blij dat ik dat allemaal mag lezen! Hopelijk is bij hen achteraf alles nog in orde gekomen…
Toch gek dat mensen zo’n zooitje maken van hun leven en daardoor afhankelijk worden van een ander. We hebben het zo goed hier en dan nog zo gek doen..
Zoon Muis maakt er wel een potje van …
Zonde eigenlijk he?