De soap met een blogger in de hoofdrol
Het is kwart voor vier in de namiddag als ik het gebouw verlaat. Het bezoek aan de therapeut heeft langer geduurd dan verwacht. Vlug ga ik naar de auto en rijdt doorheen het drukke stadscentrum naar de andere kant van de stad waar Grote Muis me thuis zit op te wachten.
Zoals afgesproken gaan we straks Kleine Muis van school ophalen. Vandaag was ze met haar klas weg met de autocar. De ouders moeten vandaag de kinderen zelf ophalen van school en gezien Grote Muis niet kan autorijden was een chauffeur nodig. Gisterenavond moest ik Kleine Muis via de telefoon voor de zoveelste keer gerust stellen en beloven haar vast en zeker op te halen samen met haar mama. De traumatische gebeurtenissen uit het verleden spelen haar nog steeds parten. Wanneer we bij de schoolpoort halt houden merken we dat de kinderen reeds terug zijn. Iets vroeger dan voorzien. Gelukkig…
View original post 595 woorden meer
Goede morgen Suske. Zoals John al schreef kon Kleine Muis op je rekenen, wat ben jij toch een mooi mens. Hopelijk ben je daar ook van overtuigd!
Jammer dat de mens de eigenschap heeft last te hebben van het verleden. Ik las er gister een heel stuk over hoeveel impact iets kan hebben op een heel mensenleven. Gelukkig kon de kleine op jou rekenen.
Het verleden heb je nodig voor het heden, en dat tezamen voor de toekomst.