Greet schrijft
dus ja op een dag na is het precies 25 jaar geleden dat Sus en ik elkaar hebben leren “kennen”, waar na een groot anderhalf jaar een huwelijk op is gevolgd.
-Romantisch doen- in de zin van kaarsjes, bloemen en champagne is nooit aan mij besteed geweest.
Aan Sus ook niet, best.
Wat ons getekend heeft, en nog doet is natuurlijk onze kinderen.
Vandaag de zoon een eerste dag op stage.
En dochter: weer besprekingen.
Ik wil mezelf hier geen pluim geven absoluut niet, en zeker nog minder sus onderkennen. Autisme
Ja hoor, je moet maar weer signaleren dat het met haar echt niet goed gaat.
Ondertussen had ik al gebeld voor de spuit, een week eerder, en nog ter plaatse geweest met papieren.
Dan verneem je dat een bepaalde psychiater niet meer verantwoordelijk is. Ah ja het is een proefproject . Een andere psychiater is nu verantwoordelijk. Woeha, terwijl ik nog een keer een afspraak had gemaakt voor degene die via de eerste niet verantwoordelijkheid mocht nemen voor de medicatie die nu weer , zoals we hier thuis zien, niet echt afdoende is.
Sorry gvd, wanneer mogen ouders een keer stoppen met zelf psychiater spelen en dat is gvd waar. En dat je alles weer via een therapeut moet vernemen. “ik neem het mee naar de teamvergadering” Nog zo’n dooddoener. Maar wel waar voor een individuele therapeut soms.
Juridisch is het ook niet altijd makkelijk.
Waar dochter nu is, is het beste. Maar op lange termijn?
Sus als bewindvoerder voor z’n dochter t was ook zijn droom niet.
mvg
Greet
De dingen des levens ! 
Proficiat met de kwart eeuw dat jullie elkaar al kennen. Is tegenwoordig best al een tijd en een prestatie. Juist door/met kinderen komen de frustraties vaak en de problemen. Dan aan elkaar vast blijven zitten is een compliment waard. De zorg, tja, is dat niet eigenlijk een ambtenarij van jewelste met al die regels en papiertjes….Waar is een goede dokter die doet en niet zoveel praat als je hem/haar nodig hebt…
Het lijkt wel of niemand tegenwoordig nog werk maakt van de zorg. Mensen aan het lijntje houden, is bijna standaard geworden. Een grof schandaal! Goddank hebben jullie kinderen het goed bij jullie!
Lieve groet
Sterkte met de dochter…
Zoveel respect voor jullie ….
sterkte aan jullie beiden!
Als je niet zelf met dergelijke problemen geconfronteerd word kan je nog zo je best doen om echt mee te leven , maar weten hoe zo iets voelt niet. Toch gaan mijn gedachten naar jullie uit en ik hoop uit de grond van mijn hart dat er vooralsnog een oplossing uit de bus komt voor jullie dochter. Gelukkig lukt het beter met jullie zoon, dat is toch een zorg minder hé…
Ondanks alles, toch een fijne huwelijksverjaardag gewenst, fantastisch dat jullie altijd bij elkaar bleven, wat er ook gebeurde!
Ik kan me voorstellen dat dit ook niet jullie wensen en beslissingen zijn
Proficiat met jullie 25 jarig samen zijn.
Als je in het cirque van de psychiatrie beland, ben je allemaal op eens patiënt. Hans
jullie komt alle eer toe
voor het zo lang samen zijn als wel voor de goede zorgen voor de kinderen
dat dokters niet hun verantwoording nemen ligt buiten jullie / ons vermogen
het is te hopen dat die het nu gaat overnemen zijn werk ook serieus neemt
met alle verantwoordelijkheden schuiven ze tegenwoordig graag af. Stel je voor da iemand je ergens op aan kan spreken. En ondertussen heeft de individu het nakijken.
Love As Always
Di Mario
Gefeliciteerd met jullie samen zijn en sterkte met jullie zorgen.
Opmonterende groet,
Artsen krijgen tijdens hun opleiding les in het afschuiven van werkzaamheden en verantwoordelijkheden, bij voorkeur met alom bekende dooddoeners. Meestal slagen ze daar probleemloos voor!