Het gaat niet zo goed met nonkel Juul.
Tante Martha heeft alvast het zekere voor het onzekere genomen en den onderpastoor opgetrommeld voor de toediening der laatste sacramenten.
Nonkel Juul zelf is hiervan nog niet op de hoogte gebracht anders zou hij het huis op stelten zetten ook al is hij doodziek. Voorlopig houdt ze het stil en in afwachting heeft ze alvast zijn vals gebit flink opgepoetst tegen dat hij naar de hemel gaat. Hopelijk past het nog want het is al van in 1951 geleden dat hij het nog in zijn mond gehad heeft. Sedert hij het uit de beerput gevist heeft na een weekje doorzakken is het niet meer uit dat glas gekomen dat op zijn nachttafeltje staat.

Er wordt op de deur geklopt.
“Wie zou dat nu weer zijn ?” vraag tante Martha zich af als ze gaat opendoen.
“Als het weer dien gestoorde begrafenisondernemer is…