Wat ik wil schrijven is gewoon, dat ik het niet wil
Wat wij al weten en dat het gewoon bevestigd is met de katten,
De zoon in examens is een kattenfluisteraar, 2 katten zijn bij hem, op zijn kamer,
Met 2 van de 3 ben ik wel goed als achternapersooon,
De zoon in examens, en toch tijd voor zijn zus, die weer zo gulzig is geweest, en dat wij geen enkele reden kunnen weten,
Dus ja de zoon is gewoon beter met autisme dan de dochter en weer een keer bewezen, en dat is echt moeilijk hoor, als ouder, Om gewoon te zien dat een broer het beter kan dan zijn zus
En dit heeft mij veel gekost om het te schrijven, mvg
Greet
De dingen des levens ! 
Het lijkt mij ook zeer moeilijk.
Weet niet zo goed wat te zegggen.
Ik ken het begrip slechts van ‘op afstand’ en weet wat het doet met de ouders, familie en vrienden. Maar er zijn ook veel mensen met deze defectjes die het geweldig doen in de maatschappij of zelfs een job…..
Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
Het programma is beluisteren op de pagina “Bank’s Radio” Hans
Ook ik kan enkel mijn respect voor jullie uiten.
Probeer het als een welkome aanvulling te zien, omdat hij het vanuit een ander perspectief kan benaderen heeft hij soms de oplossing. Dat wil niet zeggen dat anderen overbodig zijn, die hebben weer ándere kwaliteiten. Wees blij met deze “extra”.
Respect voor jullie .
begrijpelijk…
maar daar je weinig aan doen..
aanvaarden dacht ik, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan
Als ouders zie je soms dingen die je hart doen bloeden. Maar probeer het van de goede kant te zien: Broer doet wel zijn best zijn Zus bij te staan. Dat is hartverwarmend. En vind een eigenschap waar je dochter goed in is. Dat verdient ze en misschien trekt dat de zaak een beetje in evenwicht. Als dit een stomme tip is, mijn excuses. Ik heb geen ervaring met autisme, maar ik bedoel het goed.
Lieve groet en respect voor je eerlijke woorden
Diep respect voor de ouders. Herkenbaar in mijn gezinnetje met 2 autistische kleindochters en 2 ‘normale’ kleinzoons, Ze verdienen allemaal even veel liefde, das het belangrijkste 🙂
Respect! En sterkte
respect
Je kunt het alleen maar aanvaardenzoals het is…
*zucht*
Wat een intense noodkreet vanuit het hart lieve Greet! Ik kan je een verbetering niet toewensen, dat zit er niet in, maar berusting misschien wel hoewel dit als ouder eigenlijk ondoenbaar is…. sterkte!
het is inderdaad niet altijd gemakkelijk….
Ieder kind is anders…ook met autisme…en dat verschilt dan ook weer. Maar moet vreselijk moeilijk zijn om daar de goede weg in te vinden. Maar als de liefde er is voor je kinderen dan komen ze er wel.
En in een paar zinnen duidelijk maken wat je wil zeggen is zowiezo moeilijk.
Sterk blijven voor je kroost…lukt jullie wel…toch?
Er zijn verschillende maten van autisme, de mate waarin broer en zus functioneren verschilt dus ook. Helaas is daar weinig aan te doen.
dat zal zeker moeilijk zijn Greet
maar weet
dat het terugkomt als het de kinderen goed gaat , toch
ze blijven van jullie houden en anders om
kop op meid
Dat kan ik me voorstellen. Je hebt het als ouder het ook niet altijd voor het zeggen. Ik vind het wel knap van je dat je er over schrijft. Ookal weet ik er niet altijd goed op te reageren.
Love As always
Di Mario
Greet, ik weet precies wat je bedoelt. En ook dat het zeer doet.
Het is ook heel zwaar om te constateren dat dat zo is Francky, liever had je dat anders gezien.
Hier is het bedrijfsleven gretig in het vinden van jongeren met autisme, die kunnen werk doen die voor “normale” niet mogelijk is.
Belangrijk is dat je van je kinderen blijft houden. Hans