We bevinden ons in het jaar 1975.
Ik ben 15 en zit in het middelbaar bij de broeders.
Geen vrouw of meisje in het gebouw te bespeuren.
Ik weet het nog niet, maar binnen enkele maanden zal er veel veranderen voor mij op dat vlak.
Veel leesgenot en fijne zaterdag.
Van meisjes begrijp ik niets. Ik heb niets met hen en zij niets met mij. Behalve enkele nichtjes die nu en dan mee op visite komen heb ik geen contact met meisjes van welke leeftijd dan ook. Ik ben aan de ene kant te verlegen en aan de andere kant vind ik het niet leuk om er geen contact mee te hebben. Kristel is weg uit mijn leven door die ruzie om geld tussen haar en mijn ouders. Eerlijk gezegd moet ik toegeven dat ik niet meer aan haar denk. En Karientje van Simonne van de hoek is ook niets voor mij. Te jong, te dom en te lelijk ook al kan ze lief zijn.
Wanneer ik onlangs naar Simonne van den hoek moest van mijn moeder kwam ik enkele meiden uit de andere straat tegen. Ze liepen in een strakke jeansbroek en hun bh was duidelijk zichtbaar dwars door hun flinterdunne bloes. Soms lopen ze enkel in jeans en BH gekleed door onze straat. Mij mama weet niet veel goed over hun mama. Die durft soms feestjes te organisten voor haar dochters waarbij het er nogal wild aan toegaat. En die vrouw laat zich dan ook niet onbetuigd. Een echte schande volgens mijn eigen mama.
Nu kwamen ze recht op mij af. Hen ontwijken was niet meer mogelijk. Ik keek naar beneden en stapte zo verder terwijl ze langs mij passeerden. Ik hoorde hen mompelen. Roodgloeiend voelden mijn wangen. De grootste meisjes zijn een tweeling en met groot bedoel ik “lang”. Ze moeten iets jonger dan ik zijn, veertien of zoiets dus. Hun dik blond haar bedekt een deel van hun gezicht en hun lippen lijken op die van Mick Jagger. Hun vriendin Tine is dan weer een echte jongen met kort zwart haar en hese stem. Volgens dat mijn moeder onlangs wist te vertellen zijn ze goed bevriend met een jongen waarmee ik in de lagere school zat. Naar het schijnt gaat het met hem ook de verkeerde kant uit. Bij hem blijf ik ook best uit de buurt. En dan is er nog de grote broer van de tweeling. Een vreemde snuiter die zich “Lange Lizza” laat noemen Geen flauw benul waar dit op slaat.
Gelukkig was ik op dat moment vlakbij het huis van SImonne van den hoek en kon ik via de achterdeur naar binnen, weg van die meiden die me onzeker en bang maken.
Deze foto is van enkele meisjes uit mijn klas schooljaar 1975 – 1976.
Binnenkort meer hierover.
Groetjes
🙂
De dingen des levens ! 
Het waren nogal tijden…
Super de foto… de kledij is schitterend om te zien 🙂
Geweldige foto!
Ik denk dat we dat gevoel allemaal herkennen. Ze om je hennen willen hebben, maar tegelijkertijd er niet mee om weten te gaan.
Ik vind het een redelijk straffe uitspraak van jouw kant Suske: te dom en te lelijk 😉 En die foto: ow vind die broeken zo enorm tof! Zonde dat ze niet echt meer verkocht worden 😦 😉
ik verwoord mijn gedachten van toen, maar soms vermoed ik dat de meeste mensen groot EN klein zo denken, maar het niet durven toegeven.
Ook niet gezond hè, om zo weinig contact met het andere geslacht te hebben. Dan wordt het vanzelf een obsessie, of niet?
inderdaad niet gezond, maar toen wisten we niet beter. Velen vonden meisjes en jongens samen een grote zonde. Kun je nagaan.
echt pubergedrag, en de moeder liet ze natuurlijk maar doen, anders zou het veel beter geweest zijn
Ja hoor Suske, de meisjes komen van Venus en de jongens van Mars. Vergeet het maar dat kinderen uit een bloemkool komen *wink, big smile*!
Fijne zondag jongen en wees gerust: een kater zal ik alvast niet hebben, ik drink namelijk al lang geen alcohol meer hihi.
Puberen kan heel moeilijk zijn.
De wereld op zijn kop soms.
dit komt mij bekend tegen , het blog bedoel ik
van die meiden begrijp ik nog niets 🙂
Gelukkig heb ik alleen gemengd onderwijs gevolgd, was onwijs.
Maar toen wij 15 waren, was de tijd heel anders dan nu. Hans
Het waren barre tijden voor een puber. 😉 Nu nog, denk ik.
Toen was ik dus die meisjes ken ik niet, haha maar dat gevoel rond die leeftijd is wel heel herkenbaar! 🙂
Ha zo een broek had ik ook… 😉
Ook nu heb ik soms dat ik de meisjes of vrouwen niet begrijp ……
Zomerse groet,
Ik heb altijd op gemengde scholen gezeten, Wel zo makkelijk.
De kleding herken ik! Op mijn vijftiende vond ik jongens ook nog stom. Op mijn achttiende begon ik ze van afstand pas een beetje leuk te vinden 🙂 Geweldige foto…
lieve groet
Meisjes waren op die leeftijd nog stom, ik was vooral altijd aan het voetballen en druk met school. Waarschuwen voor bepaald families deden ze bij ons niet.
Gewéldig die soalpijpen die de meisjes dragen, ook wel olifandspijpen genoemd in die tijd als ik me goed herinner. Maar ik snap jouw verwarring in die tijd, ( jij nu waarschijnlijk ook beter dan toen) juist op die leeftijd is het ontwikkelingsverschil tussen jongens en meisjes van dezelfde leeftijd heel groot .
Er veranderde veel zo rond die leeftijd van 14 – 15.
En mamma deed veel om te voorkomen dat je niet het verderf in ging, en waarschuwde je voor alle verleidingen… achteraf bezien…. 😉