Toen ik enkele dagen terug met de fiets het stationsplein opreed om naar het werk te trekken zag ik deze deur staan. Daar moest ik een foto van nemen.
Ze doet me denken aan de verhalen van nonkel Juul en de deur in zijn gang waardoor mensen uit het verleden naar onze tijd komen. Ook wordt dankzij deze deur verleden en heden door elkaar geschud zodat het dorp meer en meer op het dorp ten tijde van 1945 begint te gelijken.
Soms heb ik de indruk dat “de deur” ook invloed krijgt over deze blog.
Verleden en heden lopen er door elkaar.
Regelmatig foto’s van heel lang gelden afgewisseld met verhalen van toen ik nog jong en mooi was.
De deur van de foto kan je ook in de video van stad Roeselare zien.
Voor alle duidelijkheid : ik heb de video niet gemaakt moest je dat denken.
Dat Britt en ik in deze clip optreden is toeval. Zij werd gekozen door haar vriendinnetje dat via kennissen van haar ouders voor de clip gekozen werd.
En ik moest daar die morgen helemaal niet zijn, maar doordat de fiets van zoonlief nog in het fietspunt stond en ik die ging ophalen liep ik pardoes in beeld.
Zoals sommige pientere kijkers opgemerkt hebben : ik ben het inderdaad met de rode T shirt en volslanke taille.
En nu vlug die deur toe of wie weet wat er hier nogal op deze blog ronddoolt in de nabije toekomst.
Groetjes.
🙂
De dingen des levens ! 
hebben ze jullie een stok achter de deur, vraag ik me nu af….
Een deur kan symbool staan voor heel wat uiteen liggende zaken. Ik vind het wel apart er zo een in de stad te zetten.
de deur tussen verleden en toekomst
een deur
geopend op een kier
een deur
tussen verleden en toekomst
waarheen zal ze draaien
door mijn hand
bewogen
op de drempel van de tijd
ik kijk nog
– één keer –
achterom
mijn fluister stilt ’t verlangen niet
maar toch zeg ik
– vaarwel –
maar de deur valt in het slot
voorgoed blijft zij
gesloten
al houdt mijn hart
de sleutel eeuwig bij
© Lonely
Fijn weekend Suske!
Ik heb overal deuren die open en dicht gaan in mijn leven
Een open deur, gevoel van welkom en altijd nieuwe verhalen.
Fijn weekend.
Die deur symboliseert natuurlijk de grens tussen het oude en nieuwe op jouw blog. Logisch toch? 😉
Om nog even met de deur in huis te vallen. Hans
Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
Het programma is beluisteren op de pagina “Bank’s Radio”
donderdag al geluisterd Hans en het is weer toppie !
dank je
van het zelfde
ja dat gebeurt ook hier dorpen worden door andere plaatsen ingerekend
dat van het vatenkot , waar de vaten werden schoon gemakt , was een andere tijd ook
klopt ook dat niet iedere verandering een verbetering is
ik sluit af ben morgen vroeg weg
fijne avond en veel plezier morgen, Karel.
Denk dat iedereen wel verschillende deuren in zijn leven heeft, waar verleden en heden zijn te ontdekken.
De juiste deuren openen kan een hele verrassing zijn. Hans
Sommige deuren kunnen erger zijn dan de doos van pandora, maar dit is voor voor psychologen en andere peuten.
ja je sprak van een dorp in ’45 en nadien van een stad , vandaar mijn vraag
ik woon in een flinke plaats , maar het is en blijft een dorp want het heeft geen stadsrechten gekregen
https://nl.wikipedia.org/wiki/Stadsrechten
we wachten het konijn af 🙂
Het dorp waar ik het over heb was mijn geboorteplaats Rumbeke, sedert 1977 bij Roeselare “gesmeten”. Van dat dorp is weinig overgebleven. Lees mijn log over het “vatenkot” nog maar eens. Tijden veranderen, jammer soms.
prachtig zo als oude en nieuwe blogs in elkaar overlopen
en een deur daar een groot aandeel in heeft
en wat denk je zal het de deur open zetten voor het dorp , of is het een stad
Roeselare is nu eenmaal een stad en wat voor konijn er uit die deur zal tevoorschijn komen valt af te wachten.
Jij hebt nog steeds geen verbrede deur nodig.
Dat volslanke valt dus nog mee.
Zonnige groet,
Wel ludiek zo’n deur is de stad…