Toen mijn ouders in 1959 het huis kwamen wonen waar ik later zou opgroeien konden ze niet vermoeden dat het fabriekje enkele meters verder tot een heus bedrijf zou evolueren.
Toen was het een groene landelijke buurt waar je tussen de weiden kon wandelen of spelen. De varkens liepen los rond op de boerderij samen met de kippen. Soms gebeurde het wel eens dat we s’morgens oog in oog stonden met een varken of geit aan de voordeur, maar dit mocht de pret niet drukken.
Nu, decennia later, is van al dat moois niets meer terug te vinden. Een oude “kenner” zoals ik zal hier en dar nog wel sporen terugvinden van die goeie ouwe tijd, maar veel is het niet. Heel wat landbouwers zijn verdwenen en hun akkers en weiden zijn in de loop der jaren verkaveld. Het fabriekje heeft ook steeds meer en meer omliggende gronden ingenomen om zo te kunnen groeien.
Tussen dat groen waren en indertijd twee kleine fabrieken te vinden : het betonbedrijf waar mijn vader werkte en het vatenkot. Dit laatste was vlak naast onze deur. Iedere dag zag ik vrachtwagens op en afrijden met vieze of herstelde vaten. Het was in feite een bedrijf dat zijn tijd ver vooruit was. Er werden daar dus vaten van olie en weet ik nogal meer gerecycleerd.
Oorspronkelijk was het een klein familiebedrijf, maar door de jaren heen groeide het uit tot een ware firma, weliswaar in handen van verschillende bazen en firma’s uit het buitenland.
Meer info over dit bedrijf kun je hier terugvinden.
Nu maar hopen dat het “vatenkot” wat duidelijker geworden is.
Zijn er toch nog vragen of opmerkingen, laat maar horen !
Waren we vandaag weer eens retro bezig.
Penibel ?
fijne zondag.
🙂
mogge Suske
ja dat maakt veel duidelijk over vatenkot
ik dacht in 1ste instantie dat het een bedrijf was dat vaten maakte
ja overal zie je dat de jaren van weleer in het landschap niet meer terug zijn te vinden
geniet de dag
Ik had al opgelet of je een antwoord had gegeven op mijn vraag, maar dit is zo keurig opgelost. Dank!
Na je deskundige en knap geschreven uitleg weten we nu ook wat het Vatenkot betekent Suske, bedankt!
Fijne zondag jongen, het wordt iets minder warm maar toch nog zomers, dus geniet er van!
Jaren terug bezocht ik Son waar ik opgroeide.
Niets is er meer te vinden van al het groen.
Bebouwd als industrieterrein of woonwijk ben ik daarna nooit meer terug geweest.
Zomerse groet,
Tijden veranderen. Vaten komen en vaten gaan. Geniet de zonnige dag !
Bij mij, Amsterdams ventje van geboorte, ging dat precies andersom. De straat waar ik opgroeide zat vol met bedrijven. Garages, verhuizers, een hoefsmid, winkels, bedenk het en het zat er. Aan het einde van de straat de rivier, Amstel, waar schuiten vol kolen lagen die werden geladen en gelost, naast een depot van de Stadsreiniging met haar toen zo bekende afvalschepen. Kom je er nu zie je niets meer van dit alles. Woonstraatje met een enkel winkeltje, wat kantoortjes. Niks bedrijvigheid, ook de oude industriegebieden aan de rand van de woonwijk, op 2 km afstand, zijn verdwenen. Kantoorgebouwen beheersen het panoramabeeld op afstand. Geen vervuiling meer, duidelijk minder herrie, maar ook zo veel minder gezelligheid…..
Lang vervlogen tijden, Wat is het leven toch veranderd.
Love As always
Di Mario
Veel van wat toen kleine plaatselijke bedrijfjes zijn snel grootschaliger geworden.
alles verandert..
het kan verkeren wist Bredero al
prettige zondag
leuk iet over het verleden te weten. Hoeveel van die plaatsen zouden er niet zijn?
In het heden worden bedrijven meestal naar de speciale bedrijven terreinen verplaatst. Meestal aan de rand van steden omdat het grote verkeer dan niet door de steden heeft hoeft, dat is eigenlijk ook wel een goede ontwikkeling.
zo’n evolutie is op zich niet slecht, maar de rust en de natuur wordt hierdoor natuurlijk kapotgemaakt. Komt daarbij dat hier in B bedrijventerreinen en woonverkavelingen soms door elkaar lopen of op zijn minst naast elkaar. Er is nog veel werk op dat gebied.
Volgens mij zijn wij in Nederland rond de grote steden op dat gebied wel al iets verder, bedrijventerreinen liggen echt apart van woonwijken.
De tijd verandert Suske en daarmee de rest; wat verdween zul je verderop moeten zoeken.
Misschien jammer.
Bij een vatenkot dacht ik aan een opslagruimte voor vaten, een schuurtje of zo. Maar niet aan een bedrijf dat vaten reinigt. Gelukkig weet ik inmiddels, na het lezen van jouw epistel, beter. Heikel? (Pas op, niet de h vergeten, dat zou zeer penibel kunnen zijn!)
Zo is er heel wat groen en gebouwen uit onze jeugd verdwenen, maar er moet ook worden gewerkt.
De vader van mijn zwager heeft ook bij een vatenkot gewerkt, was kleinschalig dus ik kende het al.
En er is ook het Vlaamswoordenboek om het op te zoeken. Hans
Ja, alles is veel veranderd in de loop der jaren, en niet altijd ten gunste.
geen idee of je mijn dialecte en plaatselijke woorden in zo’n boek zult terugvinden maar het is het proberen waard.
ik ben er vorige week nog voorbij gereden met de racefiets!