Sam herinneren de meeste lezers waarschijnlijk nog.
Vorig jaar werd haar huis door de deurwaarder leeg gemaakt en was zij in feite dakloos.
Net op dat ogenblik lag ze in het ziekenhuis voor behandeling van de “gemene ziekte”.
Nadien trok ze in bij familie in Gent.
Nu is ze terug in haar nieuwe woonst.
Het fotomodel van deze blog is druk bezig papier af te trekken.
Sam is back in town en everybody is happy.
Wordt vervolgd.
🙂

Alles komt ooit goed…
En het ziet er uit als een aantrekkelijk huis, fijn dat haar leven weer een beetje op de rails staat.
veel tijd om aan die ziekte te denken zal ze niet hebben dan
Fijn dat er voor Sam ook weer lichtpuntjes zijn…
Groetjes
Dan toch weer onder de pannen…..
Blij voor haar, betekent het dat ze haar ziekte wist te overwinnen? Dat hoop ik tenminste uit heel mijn hart en ook dat ze gelukkig wordt in de nieuwe woonst!
Hopelijk komt alles zo goed. Hopelijk geneest ze, en kan ze haar leven weer helemaal op de rails trekken.
Home sweet home dus
ze gaat haar leven weer aanpakken, en dat kan niet beter dan een mooie woonst, ik ben benieuwd naar het vervolg
Dat wordt nog even klussen en daarna heerlijk genieten van het mooie huis.
’t is te hopen dat ook haar ziekte overwonnen is!!
Fijn voor haar dat ze weer een nieuwe woning heeft, hopelijk is het naar haar zin!
Nee, ik weet nog niet van Sam.. en ook niet wat de ‘gemene ziekte’ is, net als Bertie…
Maar we horen vast wel meer van haar hè. Hoop dat het goed gaat met haar…
Ik weet ook niet wat de ‘gemene ziekte’ is.
ik vermoed dat de gemene ziekte de K ziekte is
maar nu is er weer licht in het vooruitzicht
en het modelletje is een geweldige meid om zo mee te helpen , geweldig
Wat een mooi ruim huis! Daar zal ze blij mee zijn.
Gelukkig is het dan toch weer goed gekomen en nu aan de slag. Hans
Mooi dat alles toch op z’n pootjes terecht komt. En er wordt hard gewerkt zo te zien.
Vol overgave trekt ze de laatste velletjes van de muur 🙂
Wat is de gemene ziekte? Blij voor Sam dat ze weer een eigen stekje heeft!
In plaats van te helpen 🙂
wacht maar tot de volgende reportage.
Ik wacht