Deel twee van wat er zoal op een warme zaterdagnamiddag in september gebeurd is.
De meisjes zitten buiten in de zon op het koertje te spelen. Het is erg warm en de kinderen hebben er niets beters op gevonden om elkaars haar te wassen. De “grote” mensen waaronder ikzelf zitten binnen iets fris te drinken. Leen en ik drinken citroenlimonade. Tamara trekt regelmatig de deur van de ijskast open om zichzelf een glaasje witte porto in te schenken.
Een man klopt aan de openstaande voordeur om te vragen of zijn bestelwagen daar niet hinderlijk staat. Hij is de nieuwe eigenaar van het huis naast dat van Tam.
Hij zal het huis volledig renoveren en dan verhuren. De kinderen willen graag eens kijken. De grote mensen volgen om ook eens te koekeloeren.
Het huis is lang gesloten en onbewoond geweest. Dit is te merken aan de geur die er hangt en ook aan het onkruid dat dwars door de voegen van de tegels op het kleine koertje groeit. Ik zie Leen een gezicht trekken dat duidelijk maakt dat zij last van de geur heeft. Terwijl de man met handen en voeten uitlegt aan mij en de twee vrouwen wat zijn plannen zijn verkennen de meisjes de zolder. Ik hoor hen enge geluiden maken, De zolder zit vol spoken, geesten en zombies. Hysterisch geschreeuw en gehuil vult de zolder en een groot deel van het leegstaande huis.
De man zal eigenhandig de keuken en de badkamer uitbreken en volledig herinrichten. De keukenkasten zijn beschilderd in een groene kleur dat ik nergens eerder gezien heb. Veel smaak hadden de vorige eigenaars duidelijk niet. Terwijl hij ons de verouderde badkamer toont stormen de meiden er naar binnen. “Een bad !” daar droomt Femke reeds lang van ! Tam vraagt de man of hij een idee heeft over de huurprijs. Indien het niet of niet veel hoger is dan de prijs die ze nu betaalt wil ze wel verhuizen naar dit gebouw. “Ik zal er eens met mijn vrouw over praten” is zijn antwoord. Met dit wijs besluit verlaten we het huis. Vlug neemt Tamara haar GSM om enkele vriendinnen op de hoogte te brengen van een eventuele verhuis.
De dingen des levens ! 
Naar een spookhuis verhuizen lijkt me toch minder…. tenzij ze er een florerende kermis van wil gaan maken;-)
we werken langs elkaar
het is eigenlijk simpel
al ik zeg is waar
of niet !1!
verhuizen doe je niet zomaar..
best even alles goed overwegen
groeten
Oh oh, met een bad werk je waterverspilling in de hand. Even een snelle douch is veel beter om water te besparen 🙂
Maar die meiden hadden fun. Dat is dan weer leuk.
mogge Suske
daarom heb ik er ook bij gezegd ” geloofd U mij maar ” 🙂
ja de kleuren komen ieder jaar weer , wat vroeger wat later , maar komen doen ze
afwachten inderdaad en dan als het kan
bij zonnig weer er van genieten
geniet de dag
Op spookzolders hoor je …… boe……..
kun je geen bad in je tuinhuis zetten? 🙂
Oeh, ah, oeh, zeg wat hoor ik daar nu
Let maar eens op, dit geluid klinkt bij nacht door het oude spookhuis
Dit geluid klinkt bij nacht, door het oude spookhuis
Alle spoken samen, oeh, ah, oeh, ah
Let maar eens op, dit geluid klinkt bij nacht door het oude spookhuis
Nu eens luid, dan weer zacht, door het oude spookhuis
Met hun witte lakens aan en met ogen, zo zwart als kool
Houden daar die geesten hun feesten, en dansen lakkenloos
Ze dansen steeds op hetzelfde lied
Elke nacht, of ze willen of niet
Daarom kreunt deze klacht door het oude spookhuis
Daarom dreunt ’t bij nacht in het oude spookhuis
Tussen twaalf en enen, oh wat een last
‘k Heb zo’n zwaar hoofd, ja, hou ’t maar ‘ns vast
En die ketting geeft me haast geen kans
Dat ik daar mee een echte cha cha cha dans
Dit geluid klinkt bij nacht door het oude spookhuis
Nu eens luid, dan weer zacht, door het oude spookhuis
Al die spoken samen, mamamamamama, oh wat een nacht
Ik moet spoken, ik spook al bij elkaar
Zo’n tienduizend jaar, brraaa mamamamama
Oh wat een nacht
Ik wil slapen, ik spook al bij elkaar
Zo’n tienduizend jaar, brraaa mamamamama
Oh wat een nacht
Ik wil slapen
© Cocktail Trio
*wink, big smile*
Een weer knap geschreven vervolg van je perikelen op een warme septemberdag Suske!
Verhuisplannen zijn snel gemaakt, maar dan nog even doen….
Dat gaat in de papieren lopen.
Fijne dag vandaag en op naar een stralend weekend..!
leuk voor de gillende keukenmeiden , nu
maar na die grondige verbouwing is daar weinig van over
en zal de huur zeker niet gelijk zijn als wat ze nu betaald , die meneer wil de onkosten er uit halen
slaap wel
Ze moet toch wel ff wachten op de huurprijs.
Het lijkt me wel wat maar om te emigreren? Nou nee…
Voor een bad zou ik ook verhuizen.. als ik er geen een had. Maar als je hem hebt.. Volgens mij is het wel drie jaar geleden dat ik er in gelegen heb.
Love As Always
Di Mario
hier is het bad al jaren weg en ik mis het niet hoor
Lijkt me geweldig om naar een spookhuis te verhuizen…
Verhuizen kost doorgaans een hoop geld en moeite, ik ben daar zelf niet zo enthousiast over!
Gezellig die gillende keukenmeiden en ze hebben die bezichtiging toch maar mooi geregeld.
’t Zal nog lang duren eer het huis klaar is om bewoond te worden!