Regen, regen en nog eens regen gedurende de eerste dagen van juni. Daar ik meer dan 30 jaar gewerkt heb op een goed verwarmd stukje stadhuis kan je de gevolgen hiervan raden. Meer dan een week thuis met een zware hoest, rillend lichaam en druipneus. Mijn lichaam moet zich nog duidelijk aanpassen aan werken in openlucht en de keet.
Juni is ook de maand van afscheid nemen voor velen. Jasper sluit zijn middelbare studies af en mag zich beginnen voorbereiden op een leven op de hoge school. Zijn keus in ondertussen al gemaakt. Het wordt Ho West in Brugge waar hij zich verder zal specialiseren in de informatica, iets waar hij sedert zijn achtste levensjaar al mee bezig is.
Eva mag twee weken op proef in haar toekomstige school. Kwestie dat ze weet waar ze na de grote vakantie aan beginnen zal. Het valt reuze mee.
De karateclub sluit het sportjaar af met demonstraties en natje en droogje achteraf.
Klusjesman had last van de “hitte”. Om zijn vriendin te kunnen ontmoeten die enkele dorpen verder woont had onze corpulente vriend zich verkleed als wielertoerist en zo de baan opgetrokken met zijn koersmachine. Deze clandestiene afspraak verliep vlot en haar man had gelukkig weer niets door. Het moet zijn dat er nog meer dergelijke corpulente amateurs rond zijn huis koersen. Het afscheid had waarschijnlijk iets te lang geduurd en onze vriend werd op de terugweg verrast door het slechte weer.
Ik zat na het werk en een bezoek aan de vrouw in het ziekenhuis iets te eten in de op deze blog wereldberoemde frituur. Plots gaat mijn GSM als een gek te keer. Het is klusjesman die niet meer thuis kan geraken met dit hondenweer en dus op zoek is naar een helpende hand. Nadat ik alles verorberd en betaald heb kruip ik in mijn wagen en ga op zoek. Ik ken de streek niet goed en een GPS heb ik nog steeds niet. Gelukkig kunnen we elkaar bellen en sms’en zodat ik tenslotte een doorweekte als wielerterrorist vermomde klusjesman veilig thuis kan afzetten.
Deze mededeling verscheen enige tijd later op facebook ;
Sinds gisteravond ben ik officieel benoemd tot Sportdirecteur van wielerterroristenclub “zot zijn kan soms wel zeer doen”. We hebben al één wielrenner in dienst, een plaatselijk talent waar ge niet naast kunt kijken en ge hoort hem van verre afkomen.
Mijn secretaresse “Dees” zal ook de massage doen door de “coureur” over haar knie te leggen en enkele goedgemikte klappen op zijn “biefstuk” te geven. Ondertussen zal memee zijn patatten schillen en afgieten. Wat ze met zijnen servela van plan is is nog niet geweten.
Sportieve groet !
een overzicht om juni 2013 mee af te sluiten :
De dingen des levens ! 
juni was inderdaad een véél te koude en natte maand, logisch dat je ziek werd na zo’n grote overgang in je werkomgeving
Einen schönen Tag lieber Freund,ja für die Kinder ist es immer gut wenn jemand für sie das ist.Ich wache jetzt eine gleine Pause bis nach Weihnachten bekomme Besuch,ich wünsche dir daher ein schönes Besinnliches Weihnachtsfest liebe Grüße und Freundschaft.Gislinde
mogge Suske
ja het laat goed zien dat er zijn die het nog minder hebben dan ons en anderen
maar zelf zie ik toch het liefst mooie mailtjes hoor
geniet de dag
Mijn GSM gaat altijd het zelfde tekeer.
En toen bleek dat je de handdoeken vergeten was voor de klusjesman.
Maar hij was blij je dankbaar voor de reddingspoging.
Ik herinner het me nog, van die klusjesman hihi.
Maar ook de moeilijke tijd voor je vrouw ben ik niet vergeten… hopelijk is ze nu weer helemaal beter!
En ook je zoon ging de goede weg op met voor die studie te kiezen die hem zo goed ligt.
Nu jij nog hé Suske, want als ik het me goed herinner kwam daarna een moeilijke tijd voor jou…
het weer kan soms aangenaam verrassen, of gelijk hier tegenvallen…
Interrassante uitdrukking…..
zo gaat een jaar erg snel hé
ja, het weer is toch altijd wel een erg belangrijk onderdeel van het leven. En de rest, dat lijkt soms allemaal vanzelf te gaan.
gelukkig voor de klusjesman dat jij er was
niet te geloven wat een geheugen jij hebt, Suske!
🙂
Wat moest de klusjesman toch zonder jou… 😉
Love As Always
Di Mario
Voor jouw was 2013 het jaar van verandering van werk en dat zal bij mij het komende jaar zijn als ik werk vindt natuurlijk want anders wordt het van werk naar ww 🙂
Ik heb de zon nog nooit zien schijten :(. Moet dringend nog eens naar Roeselare rijden…
En zo vliegt het jaar vooruit…
Ik wil je feliciteren met je benoeming tot Sportdirecteur. Mede omdat het met een kapitaal begint moet het welhaast een zeer belangrijke taak zijn die je in de schoenen is geschoven, Suske.
Daar komt de frituur weer terug, met al die leuke dames die daar rondlopen.
Geweldig dat de kids zulke goede keuzes maken waar ze verder mee kunnen..!!
Gelukkig was jij er om de klusjesman een dienst te bewijzen 🙂
Je bent al op de helft 🙂
Hè hè, dat zit er ook weer op. 😉