Gisteren, donderdag dus, startten de examens voor Jasper.
Dit betekent dat hij gedurende de eerstvolgende week weinig tot niet bereikbaar zal zijn voor wat dan ook.
Daarom had mijn schoonmoeder voorgesteld om nog eens bij haar te komen eten zodat ze onze kids nog eens zou zien.
Toen wij daar aankwamen waren de drie neefjes er ook zodat je op zijn minst van een gezellige drukte kan praten.
De jongens waren weer bezig zoals we het van hen gewoon zijn : stiekem elkaar meppen, glazen die omvallen, geroep en getier, ene die vooraleer ze aan de soep begonnen al meteen zijn dessert moest hebben.
Ik zag Jasper zijn wenkbrauwen fronsen en mijn schoonmoeder haar geduld verliezen.
“Mijn vader zaliger had hen allang vastgenomen en ze een goede rammeling gegeven” zuchtte ze “en een pedagogische tik is ook niet meer toegestaan” ging ze moedeloos verder.
Nu heb ik persoonlijk met een pedagogische tik op de billen geen probleem.
Moesten alle kinderen die na de training met een afdruk van mijn hand thuis gekomen zijn bij mij op bezoek komen, mijn huis zou te klein zijn.
Ook mijn eigen kinderen heb ik niet gespaard toen ze klein waren.
Ik weet ook wel dat afranselen zoals velen van mijn generatie nog geweten hebben ook geen zin heeft, maar alleen maar praten en dreigementen gebruiken waarvan ze weten dat je ze toch nooit zult toepassen heeft ook geen zin.
Wat ik me nu afvraag is : hoe kan men een kind heden ten dage effectief straffen ?
Enkele vragen die jullie mogen maar niet moeten beantwoorden :
– hoe werden jullie als kind gestraft ?
– hoe straffen jullie je (klein)kinderen nu ?
– mag een pedagogische tik ?
– moeten we terug naar de goeie ouwe tijd van de martinet, zweep, houten lepel enz.
– Hoe overleefden jullie dit alles ?
Verder alvast een prettig weekend
en veel studieplezier voor deze die nog aan het blokken zijn !
De dingen des levens ! 
De keren dat ik een tik heb gekregen, zijn op één hand te tellen. En toegegeven, dan waren ze ook verdiend. Ik ben er dus echt niet slechter van geworden. (Klein)kinderen heb ik (nog) niet, maar wat mij betreft is er niks mis met een pedagogische tik, zolang deze redelijk is en met mate uiteraard. Bovendien is er een verschil tussen slaan en slaan..
de martinet, daar heb ik ook nog kennis mee gemaakt toen we klein waren. Zo drastisch moet het helemaal niet zijn. Maar helemaal géén tik uitdelen als het andere niet helpt is ook geen oplossing.
Waar je de jeugd van vandaag best kan mee straffen, is de moderne middelen die ze ter beschikking hebben afnemen (pc, gsm, smartphone,…)
En de kleintjes kan je nog zoet krijgen door ze gewoon in de hoek te zetten
ik was eerlijk gezegd niet te doen, ik denk dat ik thuis de enige was die regelmatig een pakske slaag kreeg, maar niet getreurd, ik loste dat op door veel weg te gaan. Mijn zoon straf ik ook wel,maar ik praat ermee, maar praten helpt eigenlijk niet veel, maar die kent mijn gezicht en stopt onmiddelijk 😉
Mijn vader gooide altijd met zijne sloef als ik niet braaf was, en het schone ervan is dat ik dartskampioen ben geweest in de kempen 🙂
Een fijn weekend suske!
Grappig ,ik schreef net ergens anders een reactie over hetzelfde onderwerp.
Je hebt slaan én slaan! Als kinderen klein zijn kan een tik op de vingers wanneer ze iets doen dat kwaad kan zéker geen schade doen .
Maar slaan in drift of boosheid is altijd een zwaktebod en niet goed .
Vroeger bij mijn ouders thuis kregen de jongens wel eens een opdonder ( als ze het ernaar gemaakt hadden) maar er werd toch niet structureel geslagen.
Zelf heb ik wel eens die corrigerende tik uitgedeeld bij de kinderen maar als je na hun kleuterleeftijd kwam dat niet meer voor . Ik ben meer van “oorzaak en gevolg ” en dat dan wél consequent uitvoeren . Niet even de afwas willen doen … ( om maar iets te noemen) dan had ik erg lang werk om die afwas zelf te doen en kon ik niet met kind iets leuks doen dat eigenlijk op het program stond.
Natuurlijk proberen kinderen alles uit en ik was niet onder de indruk van huilbuien om hun zin af te dwingen in een winkel . Dat proberen ze niet meer als het niet help. jammer is dan wel dat veel oudere mensen altijd zeuren over dreinende kinderen. Ik ben altijd blij als ik zie dat ouders zich niet laten chanteren door een kind en niet reageren op gejank.
Straf moet een beetje logisch zijn , én uitgevoerd worden zodat het geen loos dreigement wordt. Ik stapte , na 1 waarschuwing, ook echt op als de kinderen zich misdroegen bij een bezoek, dat was na 1x nooit meer nodig!
Ik kreeg een tik van mijn moeder wanneer ik het verdiende en ben er niet van dood gegaan, integendeel ! Mijn vader nam mijn ‘haver’ af ttz mijn zakgeld, wat ik een grotere straf vond. Ik straf door (tijdelijk) weg te nemen wat ze het meeste missen.
Veel succes voor je zoon met de examens.
Ik heb zelf maar één keer een tik van mijn vader gekregen want moeder was er heel er op tegen dat er lijfstraffen werden uitgedeeld. Ik mag me dus gelukkig prijzen… en zeg nu zelf, ben ik daardoor een slechter mens geworden?
Succes voor je zoon hoor, en maak er een fijn weekend van!
Ha suske,
Daar zijn boeken vol mee geschreven, maar dreigen heeft geen zin, ook absoluut.
Zorg altijd dat ik ruimte hou om te schipperen.
1 kreeg met de mattenklopper
2 afkoelen op hun kamer, dan een praatje.
3 mag van mij, maar liever niet heeft mij ook nooit geholpen
4 absoluut niet, dat station zijn we gepasseerd, de maatschappij is mondiger geworden
5 veel drank en pillen slikken LOL
Studie is gelukkig voorbij en ook een fijn weekend. oma
Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
Het programma kun je straks beluisteren op onze weblog en nu al op de website waar de programma’s staan: http://www.wir-3.com/ kies voor radio de BOM.
Ik werd gestraft doordat ik werd geslagen op mijn billen. En als het zeer ernstig was, zelfs de blote billen. Dat beviel geensinds en ik werd er zeer somber van. Gelukkig kwam het niet vaak voor, en slaan hhoort tegenwoordig niet meer.
Hier zijn de examens al geweest met een hele rel eromheen.
Maar een corrigerende tik zouden die apen die die examens hadden gestolen van mijn wel kunnen krijgen hoor!
Ik kan me niet herinneren vroeger ooit tikken van moeders gehad te hebben.
Wel dat we ooit de zondagse snoepjes niet kregen, en nog later werd er wel eens zakgeld ingehouden of huisarrest.
Zelf heb ik geen kinderen, ik zou het nu ook niet weten.
Maar slaan of tikken uitdelen, zou ik nooit doen denk ik.
Dan eerder huisarrest of geen zakgeld, geen gebruik van mobieltje, of pc,
We hebben hier de stoplicht methode, eerste waarschuwing is oranje, tweede waarschuwing is een kwartier op de trap zitten (uit de groep plaatsen), maar eerlijk gezegd, als ik dat kwartier niet had kregen ze ook wel eens een tik op de billen, alleen belonen is leuk maar werkt ook niet altijd, soms was een tik de enige oplossing.
In mijn ervaring (en onderzoeken tonen het ook aan) werkt belonen beter dan straffen; ‘Als je een week lang niet wipt met je stoel hoef je een week lang de afwas niet te doen.; ‘Als je minstens een zeven haalt voor dat proefwerk krijg je van mij dat stripboek dat je zo graag wilt hebben.’ Ik ken echt niemand die beter is geworden van fysiek geweld tegen hem of haar. Niemand. Zelf heb ik ooit één keer een tik gehad in mijn jeugd en mijn moeder heeft nog steeds spijt van dat moment.
Hier de gelukkige die zonder tikken is opgegroeit en ben daar trots op.
Niet op mezelf maar op mijn ouders die het klaarspeelden om 8 kids in de teugel te houden zonder lijfelijk geweld.
Wel zat er verschil tussen de jongens en de meiskes…die kregen echt wel eens een schop onder de kont…
En ja goed voorbeeld doet goed volgen…en is voor mij nooit een optie geweest om mijn hand te heffen naar kids en kleinkids…gelukkig!
Het gezegde je slaat er meer in dan eruit…is voor mij een waarheid als een koe 🙂
Fijn weekend
Een tik op z’n tijd moet kunnen vind ik. Die heb ik vroeger ook wel gehad, maar dan met de mattenklopper.
De handen van mijn moeder zaten nogal los zoals dat heet, maar dat maakte niet zoveel indruk. Naar mijn mening heeft een mep zo nu en dan eerder zin dan de hele dag met je handen staan te wapperen en dat is met onze kinderen toen ze klein waren dan ook zo gedaan.
mogge Suske
ik klikte ff op de link van martinet en kwam de mattenklopper tegen , hadden we dus wel in mijn jeugd ,maar werd enkel gebruikt waar het voor was , op school was een juf die trok aan je oren ,maar niet meer nadat we het hadden laten horen
ik heb geen kinderen , maar denk toch dat een draai om de oren voor hen die niet willen horen , geen kwaad kan , toch
fijn weekend
Ik kan me nie herinneren ooit zwaar gestraft geweest te zijn. Als ge gewoon een beetje uw manieren houdt, zelfs als kind, is da nergens voor nodig.
Kinderen hebben we helaas niet, maar ik ben er niet slechter op geworden met een tikje die ik vroeger heb gekregen, en vele kinderen die nu rondlopen zouden er denk ik ook niet slechter van worden, integendeel.
Maar slaan, dus helemaal de zweep enz. is uit den boze.
Ik kan me niet herinneren hoe we gestraft werden eigenlijk. Ik weet wel dat we voor elke overtreding (wippen op de stoel, praten met de mond vol etc) een kwartje ofzo van ons zakgeld moesten inleveren.
Ik heb Jill misschien 2x een tik voor haar billen gegeven. Incluis luier, dus daar voelde ze niks van.
Als ik nu straf, ze is 13, dan pak ik gewoon haar telefoon, tab en laptop af. Een week geen contact met haar vriendinnen staat gelijk aan de doodstraf 😉