Deze keer trakteer ik je met een foto’ genomen halverwege de jaren 50 van de vorige eeuw.
Bij mijn vader waren ze met 7 kinderen.
Hier zie je de tweede oudste met zijn toen nog jong gezinnetje.
Mijn tante was afkomstig uit Dordrecht,
tijdens den oorlog hadden ze elkaar leren kennen
en van het ene kwam het andere !
De oudste broer had de oorlog niet overleefd en zo was hij dus de oudste die ik gekend heb.
Hij was de eerste die een eigen auto kocht
wat nog heel wat was in dien tijd.
Nieuw was de wagen waarschijnlijk niet
want mijn moeder vertelde me ooit lang geleden dat mijn ouders eens mochten meerijden
en dat ze nog steeds niet begrijpen hoe ze terug thuis raakten
Onderweg had de wagen kuren gekregen
zoals niet willen verder rijden na wachten aan kruispunt
zodat de dienstdoende politieagent zowat zijn fluit opat van colère.
ja, autokeuring was nog SF in de jaren 50.
Of het moet zijn dat nonkel de auto nog niet goed in de hand had.
De dingen des levens ! 
De goeie oude tijd Suske , leuk gezinnetje vind het een pracht oude foto’s ! Dank voor je bezoekje , was er weer even tussenuit gevallen liefs en fijne avond nog
Onwijs leuk zo’n gezinnetje á la 1955 , ik herken de stijl natuurlijk nog 😉
Ze konden toen al ‘moonen’ in jouw familie! Echte voorlopers! Zo’n autootje hebben mijn ouders ook gehad 🙂
Autokeuring is er nog niet zo verschrikkelijk lang, kan me onze auto’s nor wel herinneren, een hamer in de auto om de startmotor aan te tikken..
dat waren nopg eens tijden!
het zijn best wel waar gebeurde verhalen die hier te lezen zijn, toch?
Ha Suske,
Wat leuk om te lezen, de jon ge jaren van je.
Maar was nu je vader en tante op de foto?
Een Renault, ach het is techniek.
En de bovenste foto dan ben jij met je vrienden? oma
mooie anekdotes, Suske!
Ik kan me de eerste auto van mijn vader nog herinneren. Nieuw gekocht en bij de eerste proefrit stond de wagen stil op een kruispunt en was niet meer aan de gang te krijgen.
Wat een schitterende foto`s, vooral om de verhalen die je er bij vertelt!
Zo oud is die doos toch nog niet 🙂
iemand enig idee welk type Renault dat was?
De dienstdoende agent had toen nog een fluitje, wat nog zijn effect had, wat hebben ze tegenwoordig ?
Geweldig die bovenste foto…!!
Bewaar ze goed, Suske.
Verhalen en foto’s doen het altijd goed toch. Ik kan wel genieten van hoe het vroeger er aan toe ging.
Love As Always
Di Mario
Die bovenste foto is de max ! 😀
Oorlogsverhalen en oude foto’s: top.
J@n heeft ene leuk doordenkertje in zijn reactie.
Oude foto’s kunnen erg leuk zijn. Oude auto’s ook. Maar soms mankeren ze wel eens wat.
prachtig! was dat niet een Renault, waarvan je de motor moest starten met een touw tussen de twee voorzetels? (zoals een grasmachine?) ik geloof dat dit het enigste model ooit geweest is die dat soort starten had.
fijne zondag Sus!
haha, die bovenste is wel echt leuk, als dat dan nog eens echt een familie foto is :o)
oude foto’s vertellen mooie verhalen
Dat autorijden was vroeger nog een avontuur, men wist nooit of ie het bleef doen.
Die oude doos lijkt me overigens nog niet zo oud. 😉
mogge Suske
mooi plaatje van uit de oude doos haha
ja ik weet nog dat er bij ons in de straat de 1ste auto kwam ,moet je nu kijken , je kan er niet meer spelen zo wij toen deden
het duurde nog ff dat er de anwb was
ach ook nu hebben de autos weer kuren door alle electra dat er in zit
wens je een fijne zondag
Leuk, die herinnering. En de dame met de lange benen, was dat ook een tante?