Oscar leefde alleen in een kleine rijwoning in een arbeidersbuurt.
De meeste huizen waren de laatste jaren gerenoveerd maar het zijne, daar was nog werk aan.
Hoewel hij er veel ouder uitzag was hij bijlange nog geen vijftig.
Hij was klein en mager, en op zijn tengere armen had hij goedkope tattoo’s
waarschijnlijk in een dronken bui er zelf opgezet.
Om de tijd te verdrijven ging hij nu en dan wat met zijn bromfiets rondjes rijden doorheen de stad.
Meestal met tussenstop in zo’n donker volks cafeetje waar iedereen iedereen kent en iedereen er met dezelfde problemen zit.
Bij het naar huis komen had hij de gewoonte om even om te rijden naar het speelpleintje.
Daar zette hij zich dan op een bank en ging een praatje aan met enkele oudere tieners die daar rondreden op oude meestal gestolen bromfietsen.
Enkele van hen kende hij goed en ook hun vriendinnen en zussen.
Te goed volgens sommige leden van de bende.
Tegen het einde van de zomer had Oscar op een avond weer zijn toernee gemaakt.
verblijd door de zwoele sfeer en de sterke drank reed hij op automatische piloot richting speelpleintje.
De bende was er ook.
Zij zagen er grimmig uit, maar dat merkte Oscar niet.
De pintjes hadden zijn blik duidelijk vertroebeld.
Zoals steeds begon hij te vertellen over zijn ervaringen met bromfietsen.
“Als je met de bromfiets op straat rijdt, moet je steeds opletten voor overstkende konijntjes” begon hij zijn wijsheden te versprijden.
“Vele bromfietsers hebben al lelijke valpartijen gehad door die overstekende konijntjes” ging hij onverstoord verder.
De sfeer werd steeds grimmiger bij de kids.
plots stond één van hem op, ging richt voor Oscar staan en spoog hem in het gezicht.
“Jij moet met je vuile poten van mijn zuster afblijven” beet hij Oscar toe.
Nog voor Oscar goed en wel besefte wat er gebeurde kreeg hij een vuist in zijn gezicht en viel achterover.
Instinctief sprongen de tieners op hun gammele bromfietsen, al dan niet met lief achterop en reden in groep weg. Een van hen zwaaide naar Otto alsof het zijn beste vriend was.
Otto die net op zoek was naar zijn dochter bleef aan de kant van het plein staan terwijl de combi’s met zwaailicht kwamen aangestormd. De daders waren natuurlijk gaan vliegen.
Van Oscar werd sedertdien niets meer vernomen.
Sedert die dag was hij een echte kluizenaar geworden.
De dingen des levens ! 
Tja ,drank benevelt je waarnemeningsvermogen dat blijkt maar weer 😉
Een spijtig verhaal Suske, onverdraagzaamheid kan rare gevolgen hebben!
Groetjes
Ach Suske, met dit verhaal hier te lezen, komt het altijd op hetzelfde neer.;.Je zou allicht bang zijn om op straat alleen te lopen..En die Oscar die zo zijn best deed om uit te leggen dat het gevaarlijk was, kreeg ne ferme opdoffer…Maar je hoort zoveel van dat soort gebeurtenissen….Ik wens je een fijne aangename avond verder. Lieve grtjs. van anny
Hallo Suske,
Ik vond dit erg interessant en ook wel vermakelijk om te lezen.
Ik kijk reeds uit naar een nieuw verhaal !
Wel zo veilig…rijden met drank pffttt
Maar wel een verdrietig einde of komt er meer?
Fijn weekend en hopelijk is je ingreep geslaagd?
De maatschappij maakt mensen die er gevoelig voor zijn tot kluizenaars.
Toch een prettig weekend Suske!
Arme Oscar…
tja, sommige jeugd kan niet meer veel verdragen en zeker niet in groep….
Moraal van dit verhaal: Vertrouw nooit de jeugd als je een pintje teveel ophebt.;-))
maar zat hij nu wel of niet aan die zuster
en is de klapgevende jongeman nog gestraft
Medelijden met Oscar
arme oscar …. erg om te moeten zeggen dat dit de harde realiteit is … vaak toch
Helaas maar al te vaak realiteit!
Je zou van minder kluizenaar worden.
triest zijn dit soort reacties.