In de jaren 1980 was ik ergens in de twintig.
geboren in 1960 weet je wel
Tijdens de week ging ik net als nu werken,
maar in het weekend ging het er wel wat anders aan toe.
Dancings, dames, meiden, cocktailbars, privé-feesten
was er iets, ik was er bij.
Surieus leven en dito relaties was niets voor mij.
En alles eindigde steeds in een absurde toestand.
zoals mijn trip naar spanje die ik al beschreef in een vorige blog.
Zo zat ik s’ avonds op mijn kamer te studeren
ligt daar een streekkrant vol advertenties in een hoekje
Ter afleiding neem ik de krant en blader hem door
zie de traditionele zoekertjes en neus verder
mn zkt vr mt grt tttn, vr zkt mn vr srze rltie
enz
Zot als ik steeds geweest ben neem ik een balpen en een vuil blad papier en schrijf daar de meest dwaze kwaliteiten van mezelf neer en het nummer van zo’n zoekertje er bovenop.
vervolgens de troep in een envelop en geadresseerd tav de streekkrant.
Dagen gaan voorbij en ik ben de hele zwik weer lang vergeten.
Totdat op een dag de telefoon gaat.
mijn moeder neemt op en aan de andere kant van de lijn vraag een zware mannenstem om Dhr. Spruytte.
Moeder roept vlug mijn vader die ergens in zijn kot de patatten aan het schillen is.
Hij neem de hoorn en dezelfde mannenstem vraagt indiscreet ;
“zo zo meneer Spruytte, U bent dus op zoek naar een vrouw ?”
Mijn vader weet niet wat hij hoort en begint vreselijk te stotteren.
De sigarettenpeuk vliegt van de ene mondhoek naar de andere en terug.
Mijn moeder neem vader vervolgens de hoorn uit de hand en vraagt aan het heerschap hoe het zit.
Blijkt het een vergissing te zijn en dat de man niet mijn vader maar mij aan de lijn wilt.
Hij zal in den avond wel ne keer terugbellen als ik thuis ben.
Ik begrijp rap dat hier een huwelijksmakelaar achter zit, maar de man in kwestie dringt aan om toch maar eens langs te mogen komen. Tenslotte stem ik toe.
De volgende morgen stopt er een sportieve car voor onze deur.
Uit de wagen stapt een klein mannele met lange jas, deukhoed en hangsnor.
Aktentas onder de arm.
De huwelijksmakelaar met andere woorden.
Mijn moeder kreeg bij het zien van het ventje de slappe lach en mijn vader kroop vlug samen met zijn hond in zijn kot om verse patatten te schillen.
Ik heb me er vanaf gemaakt met hem wijs te maken dat ik ondertussen een lief gevonden had en dus niet meer van zijn diensten gebruik kon maken, ‘jammer genoeg”.
Het ventje voelde aan dat hier niets te verdienen viel en stopte zijn contracten terug in zijn aktentas en droop af met zijn sportkar op zoek naar nieuwe radelozen.
Daar was ik dus vanaf.
De dingen des levens ! 
Eigenlijk is er niks veranderd, maar tegelijkertijd toch ook weer een hele hoop!
Ach…. ondertussen zit internet vol met relatiesites. Eigenlijk hetzelfde als waar jij toen te maken kreeg.
Love As always
Di Mario
Prachtig verteld, Suske! Gisteren stond er ook nog ne goeie:
vr mt gzn zkt mn mt grsmchn! 🙂
groetjes
Wat een verhaal, hahaha, weg in de sportkar dus!
Whahaha..geweldig!!! Dat is nogeens humor! :))
De jacht was toch leuker in real life, niet, Sus?
Greet
Vader Spruytte, de telefoon en zijn patatten.
Fr. belde naar huis om de geboorte van onze oudste te melden. Jammer genoeg was moeder niet thuis, en nam vader noodgedwongen de telefoon op. Hij was zo overweldigd door het nieuws dat toen moeder thuis kwam, hij gewoon niet uit zijn woorden kwam. Haar eerste gedacht was: hij heeft de patatten toch niet laten aanbranden?
Haha, die heb ik zelfs niet uitgehaald…
een vrolijk verhaal Suske !
fijne dag
Mooie tijden waren dat! Maar ze zijn terug in hernieuwde vorm. Zo was er laatst een Roemeense schone dame die vriendjes met mij wilde worden via Facebook. Ik wil graag weten wat voor vlees ik in de kuip heb en na enig speurwerk ontdekte ik dat “zij” een lelijke Russische vent blijkt te zijn. Laat dan maar…
maar indertijd een huwelijksmakelaar, dat ging allemaal vanzelf 😉
(vervolg , ik was te snel)
ah, dan ben je net zo oud als mij, ik ben ook van 1960 :o)
maar indertijd een huwelijksma
Mensen willen ook overal aan verdienen he 🙂
Dit nummer van PIL vind ik niet zo geweldig… als dat romance is. Oei oei.
Fijne dag Suske!
Daar kwamen je vader en jij ff goed weg.
hihi dat figuur daar krijg ik ook de slape lach van franky..
tjeemig hoe krijgen ze het gevonden 🙂
lekker logje vandaag Sus
Heerlijk geschreven. Genoten van het verhaal
Hahahaha Francky toch 😀
Tja, ik denk dat hedetendage nog genoeg mensen kapitalen uitgeven voor het vinden van een partner.
Ja, zo ging dat als je de wilde haren nog niet kwijt was.
Maar gelukkig wijsheid komt met de jaren en dan komt het toch allemaal weer goed.
Fijne dag vandaag.
Haha, dwaas verhaal. Huwelijksmakelaar? Ik kan me voorstellen dat je ouders het even te kwaad hadden 🙂
Woehahaha, maar suske toch! Hoe kom je er toch altijd weer bij? Ik kom alvast niét meer bij, dankjewel voor mijn eerste lach van de dag!
Lekker buiten spelen vandaag als het even kan hé, zo tussen je drukke bezigheden door hoor!
woehaaaa, heb me gesmeten!!!!!!!!!!!!!