Een grijze maandagmorgen. De wind waait hevig. Over het dorp luiden de doodsklokken. “Weer een klootzak minder op deze aardkluit” mompelt nonkel Juul terwijl hij rechtop staat van de plee en verstrooid zijn gat afveegt met een oud exemplaar van La Dernière Heure; Tante Marta bevindt zich op het kerkhof. Ze houdt even halt bij de graven van gestorven familieleden en vrienden. Nu staat ze voor het graf van Margariet V. Een nicht van haar die lang geleden gewurgd werd teruggevonden op het veld, niet ver van de armenwijken. Daar leven de verworpenen der aarde. Goddelozen die zweren bij het socialisme in plaats van de Rooms Katholieke Kerk. De dader werd nooit gevonden, maar iedereen had wel een idee waar hem of haar te zoeken. Die nicht was slechts negen of tien jaar oud. Ze woonde toen bij de moeder van Martha. Het nichtje haar moeder was er vanonder met…