Vrijdagavond omstreeks 21 u 30.
Iemand belt me op.
Ik ken het nummer niet maar besluit toch maar eens te luisteren.
Hij : dag meneer, sorry dat ik u opbel, maar ik ben de vader van Marie en Eva en nu ik thuis kom met hen van de karatetraining stel ik vast dat ik de sleutel van de voordeur in uw zaal heb laten liggen. Kunt u …..
ik : Sorry dat ik U onderbreek meneer, maar ik ben al geruime tijd geen lid meer van deze club en…….
Hij : Ja; maar uw naam en telefoon staan wel vermeld op de brochure.
ik : Dan is dit een oude brochure of…
Hij : Wie kan mij dan wel uit de nood helpen ?
ik : Ik raad u aan om één van hun trainers op te bellen of….
Hij : Heb je hun telefoonnummers ?
ik : Nee, die heb ik niet maar ze staan wel in de Witte Gits of anders kijkt u maar even op de website.
Hij : Dat zal ik doen, hoe dan ook, ik zal mijn plan wel trekken.
ik : Nog een fijne avond verder Meneer.
Niet alleen in dit geval laten ze me niet los, ook mijn onderbewustzijn laat de karate me niet met rust. Zowat iedere nacht droom ik dat ik train in mijn wit kostuum. Precies of een boze geest me in zijn euvele greep probeert te houden. Gelukkig voor mij en mijn onderbewustzijn kan ik vrijdagavond naar een seminarie over “zich verweren tegen een aanval met messen.” Niet in mijn oude club, maar bij een trainer die vele andere stijlen onderwijst zoals onder andere het Krav Maga waar een andere blogger volgens mij meer over weet te vertellen.
Het “vechten” laat me duidelijk niet los. Of ben ik aan het afkicken van een hardnekkige verslaving ?
Toch maar eens aan mijn peut vragen tijdens ons volgend gesprek.
Groetjes.
🙂
De dingen des levens ! 
Ik droom vaak over oude werksituaties. Het is een kwestie van los maken vrees ik. En ook ik werd nog wel eens benaderd voor zaken die met vroeger werk van doen hadden. Was dan fijn om te kunnen antwoorden dat men dan maar iemand anders moest bellen. Zeker als het een probleem betrof…
Sommige dingen, ook al wil je niet, zijn toch een onderdeel van je….
Goede morgen Suske. Het begint inderdaad precies op een verslaving te lijken als je het niet los kan laten. Maar wat zegt je hart? Zou je er weer graag aan beginnen of juist niet? Doe maar wat je het beste lijkt en laat je door niemand beïnvloeden!
Laten we zeggen dat ik “zoekende” ben. Zien wat ik aankan en wat ik wil. Best mogelijk dat ik terug in de oude club train zonder me verder er iets van aan te trekken.
Wat ik niet snap, je wordt gebeld door de dochter van, en je neemt afscheid met een meneer, die je ook excuseert voor het onderbreken. Had ze zo’n zware stem?
LOL, ja teveel vitamines van dubieuze oorsprong vrees ik. Ik heb de fout rechtgezet. Bedankt voor deze opmerking. Vreemd dat niemand anders dit opgemerkt heeft.
Suske, die fout had ik wel gezien maar niet genoemd. Ik lees echt woord voor woord.
geen probleem hoor, groetjes en fijne dag gewenst.
tja……je doet het volgens mij gewoon graag,
ik zou terug beginnen, maar het kan ook op een andere club zijn of zo waar je gewoon als lid gaat
Eén @->- voor jou
Ja, het verleden neem je je hele leven met je mee, en er komt almaar meer bij.
De vechtsport zal je nooit meer verlaten. Ook al ben ik geen judotrainer meer, de sport op zich zit gewoon in me.
Ot. Je verzoekje ligt op de Bank voor de volgende show.
De shows staan allemaal op: http://logbankje.nl
Een peut is dat een kikker die vanalles vertelt als je hem kust ?
soms moet je die kikker eerst nog een scheerbeurt geven.
ha die Suske
ik bezig met een inhaal slag
en jou proberen ze nog steeds weer binnen te halen bij de karate club
slordig is het wel dat de administratie niet bijgewerkt wordt
je gaat een andere sport beginnen als in je dromen
ja het moest er eens van komen
hopelijk is de verkoudheid met het weekend mee weg gegaan
fijne avond groet
Krav Maga, met een aparte naam als deze mag je wel aparte gevechten leren. ☻
Misschien een goed idee om af te kicken maar dan moet eerst je naam verwijderd worden uit de informatielijsten.
Mooi droombeeld. Lijkt sprekend.☺
Persoonlijk ben ik niet zo van de vechtsporten, maar ik wens je veel plezier bij die andere vereniging!
Dank u voor de support Frank. Ik geef je gratis proefles achteraf.
Je bent daar zolang erg betrokken geweest, dat is niet zomaar 1,2,3 uit je systeem.
Misschien tijd voor iets anders….
Zoals je op het einde van de log kan lezen zie ik inderdaad andere horizonten opdagen.
klaarblijkelijk heb je het moeilijk om afscheid te nemen van sport Suske..
“zich verweren tegen een aanval met messen “..
zelf zou ik daar niet aan deelnemen
groeten
Volgende week lees je hier of ik het al dan niet overleefd heb. 🙂
Maar wél een prachtige foto die je erbij hebt gezet. Heel vervelend dat men niet de moeite neemt hun info bij te werken want nu word je dus nog steeds lastig gevallen.
Dat ze de leden duidelijk maken wie wie is zou ook al veel nodeloos weg en weer getelefoneer vermeiden.
Je bent lang actief betrokken geweest bij de sport, dat is niet zomaar voorbij.
Niet voor jou, maar ook niet voor de vereniging. Hans
Klopt Hans, blijkbaar zijn er nog leden die zich afvragen waar ik gebleven ben. En iemand met mijn “postuur” veeg je zomaar niet weg. 🙂
Krav maga is een mooie manier van trainen. Misschien is dat eens goed om te doen. Gewoon wat anders en op een andere plek.
Love As Always
Di Mario
Dat denk ik ook Dimario, zo ben je weg van het oude en in een nieuwe omgeving met andere mensen trainers en technieken kan het alleen maar verfrissend zijn.
Het spookt in je dromen…zal verwerken zijn 😉
Groetjes
Als ik moest kiezen tussen dromen over karate of over aanvallen met messen zou ik het wel weten… Maar hoe je ervan af kunt komen, tja, dat weet ik dan weer niet…
Goede mensen worden altijd geraadpleegd.
Aum Shanthi
Afscheid nemen blijft lastig.
Bemoedigende groet,