Tijdens het uitladen van de boodschappen zag ik de handtas van mijn moeder in de auto liggen.
Die was ze vergeten !
Vlug gebeld dat ze niet moest zoeken en dat ik die tas wel in de namiddag zou terugbrengen.
Ze had het nog niet eens gemerkt.
Vlak voor ik zou vertrekken naar mijn moeder ging de bel.
Ik deed open en groot was mijn verassing een oude bekende van de karateclub terug te zien na maanden niets meer van hem vernomen te hebben.
Hij was precies van de aardbodem verdwenen.
Deze middag was hij naar de rommelmarkt gekomen en gezien hij nu vlakbij ons huis was besloot hij eens aan te bellen.
Hij keek een beetje schuw toen ik hem voorstelde binnen te komen.
Na al dat geruzie en weg en weer geschreeuw van weleer was hij niet zeker van mijn reactie bij een volgende ontmoeting; maar toch had hij de “moed” om nog eens bij mij aan te bellen.
Hij is ondertussen lid geworden van een andere karateclub hier in de buurt en voelt er zich goed.
Daar deze club aangesloten is bij een andere bond heeft hij al heel wat nieuwe gezichten leren kennen op stages.
Ik heb hem gezegd dat het goed is dat hij bij ons vertrokken is, daar het nog steeds om sport en hobby gaat en het geen zin heeft om lid te zijn van een club of omringd door mensen bij wie je je niet goed voelt.
Toen begon het te regenen en gezien hij vlak bij mijn moeder woont heb ik hem een lift aangeboden.
Dat ik hem nog wel eens zal terugzien is duidelijk.
Er was duidelijk een pak van zijn hart na ons gesprek.
En voor mij maakt het allemaal nies uit, als men zich maar goed voelt bij hetgeen men doet.
Ik zit trouwens ook met mijn eigen toekomst op gebied van karate.
Mijn lichaam is niet meer wat het geweest is en ik word een dagje ouder.
Er zal wel één en ander voor me veranderen volgend sportseizoen.
Binnenkort is de voorzitter terug van vakantie en dan kunnen we één en ander bespreken.
De dingen des levens ! 
Je bent écht een geweldige vent om het deze voormalige “afvallige” zo makkelijk te maken. Een afscheid na een “ongemakkelijk periode” is maar al te vaak een verlies “voor het leven” Ook dapper van die man om op je af te stappen, daaruit blijkt al dat de man de moeite waart is.
Ik vind dat iedereen moet doen wat hij of zij graag doet. Al de rest heeft geen zin en is aanleiding tot ergernissen en ruzies.
karate is misschien ook niet de sport die je ten volle kan beoefenen tot je bejaard bent, maar gewoon bezig blijven is toch al iets
Idd gewoon het verleden vergeten. En misschien kan je op een minder fysieke manier les gaan geven aan de kinderen 🙂 Coole foto trouwens!
Gutes Bild wünsche dir einen schönen Montag und eine gute neue Woche.Lieber Gruß Gislinde
Ruzies en conflicten kosten vooral veel energie, leuke dingen samendoen geven energie.
Vriendelijke groet,
Tja, een dagje ouder worden heeft zo zijn voordelen, maar ook zijn nadelen hé Suske? Toch hoop ik dat jij op de één of andere manier verder met je geliefde sport kan doen want er helemaal uitstappen zou je beslist hard missen!
een gesprek doet goed, zo zie je maar weer !
we worden allemaal elke dag een dagje ouder, suske! 😀
maar je hebt gelijk;
als we ons maar goed voelen in ons vel!
als iedereen dat zou doen, was de hele wereld een paradijsje! 🙂
Eens komt voor iedereen die tijd dat er een opvolger moet komen, maar ik ben er van overtuigt dat ze voor jou nog wel een aantrekkelijke betrekking zullen hebben.
Gelukkig was ze de tas niet verloren.
Toch aardig dat je je karate kennis binnen wilt laten, zijn vertrek is een verademing voor de club.
Ouder worden komt met gebreken suske, een moment om te overdenken. Hans
Ik heb ook de judo moeten opgeven wegens gezondheidsproblemen. Dat is niet leuk, maar ik ga gewoon nog geregeld eens langs.
ha die Suske
dus Belgie staat het wel toe , ja dus geslaagd , Duistland lees ik staat het niet toe
fijne avond
Een stapje terug hoeft geen afscheid te zijn.
Er is binnen zo’n club vast genoeg te doen, wat je misschien ook wel leuk vind.
Dat klopt, ik zeg niet dat ik de club verlaat, maar verder gaan zoals tot op heden daar heb ik geen zin meer in.
daar zou ik me ook goed bij voelen…
en een stapje terug,, bij zo’n veeleisende sport overkomt iedereen
Tja, soms zijn gesprekken om evt. vooroordelen en verkeerde veronderstellingen uit de wereld te helpen prima. Als het blijvend inzicht geeft zeker….
Goed dat hij langs is gekomen. Dan kun je het in iedergeval later nog eens over hebben. Als de emoties wat gezakt zijn. En hij had je toch goed ingeschat of op gehoopt. Je wees het niet de deur.
Love As Always
Di Mario
🙂 Goed dat ‘ie aanbelde. En ja, men moet doen waar men zich goed bij voelt. Ik kan nog wat van je leren. Fijne zondag.
Alleen de naam zegt algenoeg…rakker 😉
Ja suske de tijd zal het leren en een stapje terug hoeft niet het einde te zijn…groetjes en fijne zondag
ha die Suske
je hebt gelijk , als je iets doet en je doet het goed ergens elders , moet je het gewoon doen
en ach een oude woordenwisseling is ik dacht nu uit de wereld , toch
jij een stapje terug bij de sport , nu dat herken ik maar al te goed
maar voel me nu dus weer goed bij wat ik wel kan en ook doe
geniet de dag
Waarom maken mensen ruzie, zo vergeet je te leven. Suske, je bent een mooi mens.
Het leven is te kort om lang bij (vroegere) ruzies te blijven stilstaan. Die oude bekende zal je goed genoeg kennen om te weten dat je geen wrok blijft dragen – anders had hij niet aangebeld.