In 1996 ben ik begonnen met karate te geven aan kinderen.
In al die jaren heb ik van alles meegemaakt met dat kleine grut.
Deze belevenissen wil ik met jullie delen.
Soms is de werkelijkheid gekker dan de fictie.
Vandaag dus een eerste anekdote uit mijn bijna 20 jarige carrière.
Vragen om meer of dreigbrieven om mij er mee op te doen houden stuur je nog steeds naar het gekende mailadres. 🙂
*Toen dit gebeurde was de jonge dame zes jaar. Nu is ze ondertussen twaalf jaar.*
Het was een kleine leuke meid met een mooi rond snoetje versierd door lang blond golvend haar.
Steeds met pretoogjes en een glimlach op haar gezicht.
Op een avond liep ze er alles behalve vrolijk bij. Er was duidelijk iets mis. Ik vroeg haar wat er scheelde.
“ik heb zo’n jeuk aan mijn kontje”
“niet krabben, dan voel je het niet meer”. antwoordde ik.
Tijdens de training zag ik haar echter steeds meer en meer krabben aan haar billen. “HOU DAAR A.U.B. MEE OP!“ riep ik geïrriteerd. “Maar het jeukt zo erg “.
“AFBLIJVEN ! riep ik terug.
Ze kwam met een pijnlijke grimas op haar gezicht op mij af, draaide zich om, liet haar broek en onderbroekje zakken en vooraleer ik goed en wel besefte wat er gebeurde stak ze haar blote kont hoog op. Vliegensvlug trok ik haar broek weer omhoog en trok ze bij de arm mee naar de gang. Ik wilde niet riskeren dat ze deze “show” nogmaals zou herhalen midden in de zaal.
“Wat is er gebeurd?” vroeg ik. “Ben je door een insect gebeten ?”
“Ik heb van de dokter een prik in mijn poep gekregen en dat jeukt daar nu zo heel erg. Tis waar hoor ! Kijk maar !”.
Weer draaide ze zich met haar rug naar me en liet haar broek zakken. Ik zag duidelijk dat één van haar billen heel rood en gezwollen was. Ik riep er onmiddellijk een andere trainer met medische opleiding bij. Hij stelde vast dat het wel degelijk om een allergische reactie ging. We haalden haar oudere broer er bij en hij wist te vertellen dat ze die week alle twee een prik gekregen hadden van de dokter. Zij in de bil en hij in de arm.
Ik herinner me niet meer waarvoor of waartegen ze ingespoten werden. Ook heb ik achteraf vergeten te vragen waarom bij het ene kind in bil en bij het andere in de arm.
De dokter zal wel zijn reden gehad hebben zou je denken.
Toen ik na de training haar ouders vertelde wat er gebeurd was schrokken ze.
“Ze toont dit aan iedereen” zei haar mama.
De week nadien vroeg ik aan de kleine of hun ouders hierover nog iets gezegd hadden.
“Ja, ik mag van mijn papa en mama mijn poep niet meer tonen” zei ze met neergeslagen oogjes.
“ze hebben gelijk” reageerde ik en samen gingen we de zaal binnen om met de training te beginnen.
De dingen des levens ! 
Als het jeukt moet je krabben.
Maar haar ouders hadden haar misschien beter even daarna terug kunnen gaan naar de dokter.
de dag van vandaag is het gevaarlijk om in dergelijke omstandigheden met kinderen om te gaan.
Alles is toch goed gekomen nadien, met die jeuk?
ja hoor de volgende week was ze er weer en was het gedaan met krabben.
Ja bloedlink tegenwoordig dit soort dingen! helaas kunnen kinderen met dit soort naïeve dingen in verkeerde handen vallen , goed dat je haar in bescherming nam.
daarom dat ik haar apart nam en er een andere trainer bij riep.
Dat is héél verstandig!!
Dat is gelukkig allemaal goed afgelopen! Zo klein als ze zijn he, ze weten wanneer er hulp nodig is.
Ze zeggen altijd dat je moet krabben waar het jeukt, maar niet dat je ook nog moet tonen wààr! *wink, big smile*
Maar fijn is anders natuurlijk, wat doe je als instructeur in zo’n geval? Je hebt het alvast goed opgelost Suske! Fijn weekend jongen, geniet van je paar dagen vrijaf…
Goed opgelost Suske.
Fijne zaterdag hé.
Het blijft gevaarlijk, dat omgaan met kinderen.
klopt, daarom dat ik nooit alleen ben als er iets voorvalt.
Een injectie in de bips, dat doet men doorgaans niet. Het grut hier is allemaal in de armen geïnjecteerd, maar soms ook met pijnlijke allergische reacties, heel hachelijk!
Vreemde dokter denk ik dan, ja kinderen zijn ongeremd en daarom zo kwetsbaar.
Hans
Ot. Je verzoekje is gedraaid in de show.
Het programma is beluisteren op de weblog http://logbankje.nl
soms moet je ze afremmen anders zou de situatie hachelijk kunnen worden.
een teken vind ik van vertrouwen van de jonge dame
en een zeer goede reactie van jou kant
en gelukkig was er niets echt ernstigs aan de hand
Kinderen…… geweldig die eerlijkheid en logica 😀
soms is hun logica niet te vatten. Over datzelfde kind kan ik daarover nog iets vertellen. Ga ik de volgende keer misschien doen.
Gelukkig heb je daar geen beelden van. Wel zielig voor het meisje. Jeuk is echt wel erg hoor.
Love As Always
di mario
Goed opgelost, Suske!
Goh, met dit soort verhalen kan ik volgens mij ook wel een boek vullen.
🙂 Sus toh… Wa komme gie ollemolle tegn ?? Dju toh…
Ak de tittel laazn peisde kik eigentlik datter iemand z’n gat nie goed afgekuust aat. Kunn’n me voarenstellen dat, as die mens ton schart an z’n derrière, d’er ne rare bruune plekke up die witte piezama kan verschienn’n, toet hilariteit van d’andere gastjes…