Even mijn fotomodel van de voorbije week voorstellen :
Mei 2012
Het is een snikhete dag.
Geen wolkje aan de lucht.
Mijn petekind doet die dag zijn eerste communie.
Familie en vrienden zijn gevraagd thuis bij mijn schoonzus.
De meeste geïnviteerde ken ik wel.
Toch zijn er enkele onbekenden bij,
zoals een alleenstaande man met zijn twee kinderen,
een zoontje van 7 en dochtertje van 9.
Mijn schoonzus stelt ons aan elkaar voor.
Ik vraag aan de kinderen of ze geen zin hebben met mijn neefjes te spelen op hun “voetbalveld”.
Ze knikken maar durven niet te gaan.
Ik ga met hen mee naar het veld.
De jongen is subiet tot voetbalster gebombardeerd.
Zij blijft wat onwennig naast me staan.
Telkens ik weg ga of wat dan ook doe,
zij blijft bij mij in de buurt.
Totdat ze op mijn rug wilt.

Het ijs tussen ons is gebroken en we blijven zowat de hele dag samen.
Volgens de papa is het een “moeilijk” kind dat veel aandacht nodig heeft.
Ik heb het gemerkt ! 🙂



The menu must have at least three colors and here it was fulfilled.
Dit is op Ponytails and other stories. herblogd.
The lady in red.
zo kan een feestje tot mooie ontmoetingen leiden
het is wél een mooi meisje dus die zal later zéker geen gebrek aan aandacht hebben;-) Maar jij kunt goed met kinderen overweg volgens mij!
dat beweren er nog meer. Hoe “lastiger’ ze bestempeld zijn, des te betere maatjes we zijn.
Moeilijk is het vast om tijd voor haar te maken, kinderen willen aandacht en als ze die niet krijgen dan merk je dat vanzelf!
Prachtig als je op welke wijze dan ook contact maakt met zo’n kind. Moeilijk of niet, elk kind heeft recht op een warme benadering. Mits die niet te klef wordt natuurlijk, maar dat zal je zelf wel in je handboek soldaat hebben staan. Voor ieder kind is een evenwichtige jeugd met de nodige aandacht en warmte nodig om later op te groeien tot een dito evenwichtige volwassene….
mogge Suske
een mooi blog over een mooie meid die jij met aandacht verblijde
en ach ja wat is nu een moeilijk kind , wie weet zijn wij de ouderen wel moeilijk
zij had een fijne dag en jij ook zoveel is duidelijk
wel heel ander weer dan in mijn blog 🙂
geniet de dag
Einen schönen Sonntag lieber Spike,ein hübsches Patenkind aber besser was schwierig als zu Ruhig,mein Sohn war auch sehr schwierig als er klein war ging aber vorbei.Liebe Grüße und einen schönen Tag Gislinde
Tja, wat is ‘moeilijk’? Een van mijn nichtjes is moeilijk, maar het valt in feite best mee als haar zus er niet bij is.
Dat is dus voor haar blijkbaar een stoorzender., En zover moeten ouders zoeken vind ik.
dit zijn zo van die dagen die je dan nooit vergeet. Als je dit terugziet durf ik te wedden dat je gevoel weer goed zit, het siert je als mens
Het is niet verwonderlijk dat ook dit zogezegd ‘moeilijk’ kind bij jou wil blijven Suskelief, het voelde beslist jouw warme, grote hart aan!
Wat een mooi log van het communiefeest, en wat ziet het eten er lekker uit! Hopelijk oogt je zondag even mooi jongen…
Nog steeds zomer bij jullie? Heerlijk hoor.
Een stoere meid is op haart toekomst voorbereid!
Je hebt er gewoon de aandacht voor… Dat voelt zo’n meiske.
Het kost jou geen enkele moeite iemand een paar fijne uren te bezorgen…!
Veel aandacht is voor jou geen probleem toch. Het weer was inderdaad geweldig.
Love As always
Di Mario
Commune en zo snap ik dan niet helemaal. Maar het was vast en zeker heel erg gezellig, en dan dat prachtig weer er bij, helemaal prima.
Je hebt haar dan toch ook een fijne dag bezorgt..
Mooi dat je haar wat aandacht hebt kunnen geven, Suske.
En jij hebt natuurlijk voelsprieten die aanvoelen hoe je met iemand om moet gaan. Anders zo zo’n meiske niet als een magneet aan je blijven hangen. En als je iemand met autisme binnen je kring hebt. werken die voelsprieten net iets beter dan bij de doorsnee mens.
ik had anders geen problemen met haar, maar ja, ik heb er natuurlijk niet iedere dag voor te zorgen. Dan zou ik misschien anders praten.