Zoals in de meeste gezinnen gaat bij ons na verloop van tijd iets stuk.
Tijd dus om centen uit de lade te nemen en richting winkel te trekken waar ze huishoudtoestellen verkopen.
Wij gaan al twintig jaar naar dezelfde winkel in hetzelfde dorp.
Een dorp is het, zoals blijkt uit dit dorpscafé waar enkele bloggers in het verleden heel wat sporen nagelaten hebben.
En de straatnamen onthullen ook heel wat over het dorpje.
Dus wij weten wat we daar zullen beleven.
Deze week waren het opendeurdagen bij den Freddy.
Wat we nodig hadden :een mixer en een frituurketel.
Enige tijd geleden begon onze frietketel schuim te produceren tijdens het bakken.
Dit kan nooit de bedoeling zijn van een frietketel, behalve wanneer je van plan bent je vloer te schuren met hete frituurolie.
En vorige week had de mixer de geest gegeven.
Meer dan twee uur na het mixen was het toestel nog zo heet dat je er gerust een omelet op kon klaarmaken.
Ook goed voor het containerpark dus.
We werden er door den Freddy en vrouwlief verwelkomd met een drankje en een hapje en natuurlijk hadden we allemaal veel te vertellen daar we elkaar al enige tijd niet meer gezien hadden.
Nadat Greet haar keuze (eindelijk)gemaakt had (met behulp van Mevr D.) konden we inpakken en wegwezen met onze nieuwste aanwinsten.
Morgen worden ze natuurlijk uitgetest en misschien kun je hier het resultaat zien (proeven gaat moeilijker af).
Nog een fijn weekend iedereen !
De dingen des levens ! 
Ha Suske,
Dat is mooi pech voor je, nu moet je al een derde cadautje voor de sintrklaasviering bedenken, was de frituur nu maar wat leter stuk gegaan. oma
Moet gezellig zijn suske, in zo ’n oud winkelke!
Ik heb het laatst ook meegemaakt, het lag aan ’t frietvet, het schuimde over de frietketel heen, levensgevaarlijk voor brandwonden! 🙂
groetjes
Hoewel die hele grote “witgoed supermarktten”meestal wél meer keus bieden lijkt zo’n knussedorpswinkel me helemaal top !
Inderdaad opvallend dat elektrische apparaten meestal in paren de geest geven ,in dit geval klein spul maar het kán aardig in de papieren lopen !
ik dacht net hetzelfde als sloeber hierboven. Bij dergelijke vaklui ben je nog een échte klant, en kan je meestal ook van een goeie service genieten. Helaas is de concurrentie keihard en kunnen zij meestal hun artikels niet aanbieden aan dezelfde prijzen als de grote ketens…
Zijn die mensen toevallig familie van Ollie?
Groetjes, Suske!
ziet er echt retro uit….
en is het misschien ook…
mooie plaatjes
Leuk zo’n dorpswinkeltjes, en ook heel belangrijk om hier je aankopen te doen, zodat het winkeltje ook bestaansmogelijkheden houdt. Jammer dat je ziet dat dat in veel dorpen niet meer lukt,
in de oude winkels ben je nog een klant met een naam,ik riek frietjes hier……..
Ik vind je foto’s zo een mooie sfeer hebben suske… Heerlijk als vroeger! Mijn complimenten 😀
Ik zou daar meteen graag komen wonen in dat dorp. Staat er niet iets leeg of zo? Het hoeft niet zo groot te zijn. Mijn man zal daar ook helemaal opleven, in zo’n gezellige omgeving. Succes met de nieuwe apparaten.
De toestellen gaan niet meer zo lang mee als vroeger. De commerce moet draaien ! Veel plezier ermee !
Hey suske,
leuke blog heb je! Was nog nooit bij je komen aankloppen, moet ik vaker doen!
groetjes
Dit is wel een heel mooi ogend, nostalgistisch log suske, je maakte er wel iets heel bijzonders van, van de aankoop der huishoudelijke toestellen!
Fijne zondag jongen, hopelijk met heel veel kleuren, schitterend in de zon!
Bij het woord ketel zie ik een enorme joekel op de stoof staan waar een kilo of zes friet in kan 😀
Ik vind het een leuk winkeltje zo te zien.
zelfs je foto’s zijn precies van 20 jaar geleden, maar dit is wel een leuk logje, je brengt het goed
mooie set sepias!
wij noemen het gewoon een pan, maar met die belgische frieten snap ik dat woord ketel:-)
echt ouderwets die winkel, overleven kan je dan ook alleen maar als je goede service en hulp bied en dat is tegenwoordig belangrijker als de prijs
klasse
Er zit meer achter Suske. Is het jou niet opgevallen dat zo’n apparaat nooit alleen de geest geeft? Er doet er altijd wel eentje mee. Zou hier geen complot achterzitten?
las net je reactie Suske
ja bladeren en herfst zijn een
maar zo een jonge deerne als jij vegt Eva en haar vriendje
kunnen toch schuldig zijn
ik ga zo slapen
wens je een fijne zondag
Suske
ik kan met zonder omwegen zeggen dat dit en blog is dat de geschidenis in gaat
ik kom soms in een dorp hoog in het noorden van nederland , en daar WAS het zo las bij jullie , tot de toeristen kwamen
en weg al de rust
de foto’s spreken boekdelen
oja hopelijk heb je geen mixer en frituur uit die tijd genomen
welterusten
@Hanscke, we hebben het met een plastiekje gedaan hoor !
cash hadden we ook bij just in case…..
Zo dus jullie betalen nog met baar geld en niet met een plastiekje?
Nu niet met de mixer in de frituurpan want dan krijg je grasfrietjes…alhoewel lijken me wel lekker.
BTW, nadere bestudering van deze firma leverde de familie naam de Min Perneel op. Toevallig familie van ene Luc Perneel…
Hopelijk zijn ze kwalitatief ook nog van de oude stempel. Ik ben benieuwd naar het resultaat friet met zelfgemaakte mayo of…
hier worden eerst de aanbieding nageplozen, zowel op internet als de wekelijkse reclameforlders. Uit het overdadige aanbod wordt dan de meest optimale keuze bepaald, en dan gaan we gericht naar die ene winkel. Dat is niet hier op het dorp, die winkels hebben de concurrentie met Mediamarkt, BCC etc niet overleefd…
(met uitzondering van de Blokker, maar dat is niet altijd onze eerste keuze)
Oh leuk zo’n winkel, ja die zal op een dorp goede zaken doen.
In een stad met alle grote bedrijven, niet veel kans om te overleven ben ik bang.
Ik moest even denken wat je nu met een frietketel bedoelde.
Leuk die spraakverwarring van de verschillende landen.
Ik geniet daar wel van.
Nog een fijn restje van het weekend.
Goh, wat leuk dat dat allemaal nog in oude stijl is.
Zolang dat kan: geniet er van!